Τρίτη, Ιανουαρίου 19, 2010

Με τη Λόρνα, φυσικά




Η ευτυχία είναι άτιμο πράγμα. Λίγο αυθαίρετο, λίγο παραπλανητικό, συχνά επιφυλάσσει εκπλήξεις.

O Ρίτσαρντ είναι ένας 36χρονος λευκός έμπορος που ζει στη Φλόριντα. Είναι υγιής, ωραίος, έχει μεγάλη επιτυχία στις γυναίκες, ζει μόνος σε ένα σπίτι με πισίνα, πέρασε τα Χριστούγεννα στην Ταϊτή και στον ελεύθερο χρόνο του διαβάζει, τρέχει Μαραθώνιο και γράφει ποίηση. Τις τελευταίες ημέρες γράφει μια ελεγεία για τον σεισμό στην Αϊτή.

Η Λόρνα είναι μια 64χρονη μαύρη που ζει στη Βοστώνη. Είναι παχιά, μάλλον άσχημη, κάνει αιμοκάθαρση, αλλά αυτό δεν την εμποδίζει να έχει πλούσια κοινωνική ζωή και να προσέχει τα εγγόνια της. Έχει στενή σχέση με τον 67χρονο άνδρα της, διαθέτει το 10% του εισοδήματός της για φιλανθρωπικούς σκοπούς, χαίρει μεγάλης εκτίμησης στην κοινότητά της και τις τελευταίες ημέρες έχει αναλάβει την πρωτοβουλία να συγκεντρώσει μέσω της εκκλησίας 10.000 δολάρια για τα θύματα του σεισμού στην Αϊτή.

Αν βάζατε στόχο να γίνετε ευτυχέστερος το 2010, με ποιο από τα δύο προαναφερόμενα πρόσωπα θα ταυτιζόσασταν; Με τον Ρίτσαρντ, φυσικά. Όπως γράφει όμως ο Νίκολας Κριστόφ στους Νιου Γιορκ Τάιμς, η Λόρνα είναι πιθανότατα ευτυχέστερη. Πρώτα απ΄ όλα, η επιστήμη έχει αποδείξει ότι οι άνδρες δεν είναι πιο ευτυχείς από τις γυναίκες ούτε οι άνθρωποι που ζουν σε ηλιόλουστες περιοχές είναι πιο ευτυχείς από αυτούς που ζουν σε ψυχρό κλίμα. Τα πράγματα με την υγεία είναι πιο μπερδεμένα, ακόμη όμως και χρόνια προβλήματα (που οδηγούν, για παράδειγμα, σε αιμοκάθαρση) έχουν μακροπρόθεσμα μικρή επίπτωση στην ευτυχία αφού προσαρμοζόμαστε σε αυτά. Οι όμορφοι δεν είναι ευτυχέστεροι από τους άσχημους. Οι λευκοί είναι ελάχιστα πιο ευτυχείς από τους μαύρους. Και οι νέοι είναι λιγότερο ευτυχείς από τους μεγάλους, τουλάχιστον εκείνους που δεν έχουν συμπληρώσει ακόμη τα 65 τους χρόνια.

Στην πραγματικότητα, η Λόρνα έχει αρκετά πλεονεκτήματα έναντι του Ρίτσαρντ. Έχει λιγότερο άγχος και ο περίγυρός της τρέφει βαθύ σεβασμό γι΄ αυτήν. «Οι άνθρωποι είναι σαν τις μέλισσες, ο προορισμός τους είναι να ζουν μέσα σε κοινωνικές ομάδες», λέει ο καθηγητής ψυχολογίας Τζόναθαν Χάιντ, συγγραφέας του βιβλίου Η Υπόθεση της Ευτυχίας. Η ευτυχία συνδέεται επίσης με τη φιλανθρωπία, τον εθελοντισμό και την αιμοδοσία- δεν είναι τυχαίο ότι οι θρήσκοι είναι πιο ευτυχείς από τους άθεους. Πειράματα έχουν δείξει πως όταν ένας εθελοντής ενθαρρύνεται να σκεφτεί ότι προσφέρει χρήματα σε μια φιλανθρωπική οργάνωση, φωτίζονται τα τμήματα του εγκεφάλου του που συνδέονται με εγωιστικές απολαύσεις όπως είναι το φαγητό και το σεξ...

«Το πιο εγωιστικό πράγμα που μπορεί να κάνει κανείς είναι να βοηθά άλλους ανθρώπους», λέει ο Μπράιαν Μαλέινι, ιδρυτής της οργάνωσης Smile Τrain που βοηθά δεκάδες χιλιάδες παιδιά τα οποία γεννιούνται κάθε χρόνο με χειλεοσχιστία ή υπερωιοσχιστία. Ζωντανό παράδειγμα, ο ίδιος: πραγματικά ευτυχισμένος ένιωσε μόνο όταν πέταξε τη Φεράρι και αφοσιώθηκε στα παιδιά.

2 Comments:

At 19/1/10 5:10 μ.μ., Blogger Contradictions said...

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η ευτυχία δε μετριέται με DALY's και QALY's... Στα μάτια μου ταυτίζεται με τη δημιουργικότητα... Αλλά κι εκείνη η άτιμη είναι σαν το Διάολο... έχει πολλά ποδάρια!

 
At 19/1/10 7:49 μ.μ., Blogger Αταίριαστος said...

Τέτοια άρθρα πάντα μου φαίνονταν σαν "παρηγοριά στον άρρωστο" (ωπ, κυριολεκτικά και μεταφορικά εδώ). Ή όπως είπε κάποιος "δώστε μου λεφτά, ομορφιά, υγεία και -δεν πειράζει- κρατήστε την ευτυχία".

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home