Ένα δημοσιογραφικό πείραμα

Μάλλον δεν τους νοιάζει καθόλου. Ακόμη όμως και αν τους ένοιαζε, από το Facebook και το Τwitter οι πέντε συνάδελφοι δεν θα μάθουν σίγουρα τίποτα για την πορεία της ελληνικής οικονομίας.

Ένας άνδρας από το Τέξας ονόματι Μιτς Μάντοξ έκανε το 2000 ένα ενδιαφέρον πείραμα. Άλλαξε επισήμως το όνομά του σε DotComGuy και κλείστηκε στο σπίτι του προσπαθώντας να διαπιστώσει αν μπορεί να ζήσει για ένα χρόνο παραγγέλνοντας ό,τι χρειαζόταν αποκλειστικά από το Ιnternet. Δεν άντεξε. Πέντε δημοσιογράφοι από ραδιοφωνικούς σταθμούς τεσσάρων χωρών ξεκινούν τώρα κάτι λιγότερο φιλόδοξο, αλλά εξίσου τολμηρό. Την 1η Φεβρουαρίου θα κλειστούν για πέντε ημέρες σε ένα αγροτικό σπίτι που βρίσκεται στο Περιγκόρ της Νότιας Γαλλίας και θα παρακολουθήσουν την επικαιρότητα με μοναδικές πηγές το Facebook και το Τwitter.

Τα ερωτήματα στα οποία θα επιχειρήσουν να απαντήσουν οι δημοσιογράφοι από σταθμούς της Γαλλίας, του Καναδά, του Βελγίου και της Ελβετίας είναι δύο. Πόσο αξιόπιστα είναι αυτά τα δύο μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που χρησιμοποιούνται σήμερα από 400 εκατομμύρια ανθρώπους; Και συνιστούν πράγματι σοβαρή απειλή για τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης; Οι δημοσιογράφοι, τέσσερις άνδρες και μία γυναίκα, δεν θα έχουν στη διάθεσή τους τηλεόραση, ραδιόφωνο και εφημερίδες. Θα μπορούν να χρησιμοποιούν μόνο κινητά τηλέφωνα χωρίς πρόσβαση στο Ιnternet, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές που θα τους διατεθούν θα έχουν «λευκό» σκληρό δίσκο και το σερφάρισμα σε άλλες ιστοσελίδες δεν θα επιτρέπεται (με εξαίρεση τους συνδέσμους στους οποίους παραπέμπουν το Facebook και το Τwitter). Κατά τη διάρκεια του πειράματος θα βγαίνουν στον αέρα στους ραδιοφωνικούς τους σταθμούς για να σχολιάζουν τις ειδήσεις που μαθαίνουν, θα ενημερώνουν ένα συλλογικό μπλογκ και- φυσικά- θα γράφουν στο Τwitter.

«Το πείραμα θα μας επιτρέψει να εξετάσουμε τους μύθους που υπάρχουν γύρω από το Facebook και το Τwitter», λέει η Ελέν Ζουάν από το France Ιnter, έναν από τους πέντε σταθμούς που συμμετέχουν. Στις διαδηλώσεις που γίνονται τους τελευταίους μήνες στο Ιράν, για παράδειγμα, το Τwitter παίζει σημαντικό ρόλο. Θα μπορούσε όμως κάποιος να ενημερώνεται με πληρότητα και ακρίβεια για το θέμα αυτό μόνο μέσα από το Τwitter; Με άλλα λόγια, μπορούν 140 χαρακτήρες να αντικαταστήσουν τις αναλύσεις, τις μαρτυρίες και τα ρεπορτάζ; Η απάντηση είναι προφανώς αρνητική. Τα πέντε πειραματόζωα θα πουν στον αέρα ανακρίβειες, η εικόνα που θα έχουν για την επικαιρότητα θα είναι ατελής, η ιεράρχηση των γεγονότων που θα πληροφορούνται μπορεί να τους μπερδέψει. Αν όμως οι οργανωτές του πειράματος ελπίζουν με τον τρόπο αυτό να «ξεσκεπάσουν» τα μέσα ενημέρωσης που προτιμά η νεολαία σε όλο τον κόσμο, είναι γελασμένοι.

Και στον ελεύθερο χρόνο τους οι συνάδελφοι τι θα κάνουν; Δικό τους θέμα. Τα βιβλία, πάντως, ευτυχώς δεν θα απαγορευτούν.