Επιστροφή στην Παλαιστίνη

Πριν από δύο χρόνια συνελήφθη από ισλαμιστές στη Γάζα κι έμεινε όμηρος για τέσσερις μήνες. Στην πρώτη επίσκεψή του στα Παλαιστινιακά Εδάφη από τότε, η εικόνα που είδε ήταν πολύ διαφορετική από αυτή που περίμενε.

Η οικογένεια του Αμπού Άχμεντ έχασε το σπίτι της το 1948 κι εκείνος μεγάλωσε στην κατεχόμενη Νάμπλους. Εντάχθηκε στις Ταξιαρχίες των Μαρτύρων του Αλ-Άκσα όταν είδε αμάχους να σκοτώνονται από ισραηλινά πυρά. Στο αποκορύφωμα της ιντιφάντα, καμικάζι της οργάνωσης κτυπούσαν στην Ιερουσαλήμ, το Τελ Αβίβ και άλλες πόλεις. Κι ύστερα από κάθε επίθεση, στη Νάμπλους μοιράζονταν γλυκά. Τα δύο αδέλφια του σκοτώθηκαν. Κι εκείνος ήταν για χρόνια στη λίστα των πιο καταζητούμενων από τον ισραηλινό στρατό. «Ο φόβος κρατούσε 24 ώρες το 24ωρο», λέει στον δημοσιογράφο του ΒΒC Άλαν Τζόνστον. «Ήξερες ότι ο θάνατος ή η φυλακή παραμονεύει».

Ο Τζόνστον μίλησε με πολλούς σαν τον Αμπού Άχμεντ στις πολυάριθμες αποστολές του στα παλαιστινιακά εδάφη. Ύστερα έκανε ένα αναγκαστικό διάλειμμα για να συνέλθει από την τετράμηνη περιπέτειά του στα χέρια του Στρατού του Ισλάμ. Και τώρα συνάντησε ανθρώπους κουρασμένους, απογοητευμένους, παραιτημένους. Ο Αμπού Άχμεντ έχει καταθέσει πια τα όπλα, δεν θέλει να τραυματιστεί ξανά, η μητέρα του δεν έχει άλλο παιδί κι εκείνος παντρεύτηκε και θέλει να κάνει οικογένεια. Αν βέβαια δεν υπάρξει πρόοδος στην κατεύθυνση ενός παλαιστινιακού κράτους, οι πιτσιρικάδες θα ξεχυθούν και πάλι στους δρόμουςαλλά εκείνος δεν θα είναι ανάμεσά τους. Αυτό που έχει μείνει ίδιο στα κατεχόμενα εδάφη είναι το μαύρο χιούμορ με το οποίο οι Παλαιστίνιοι αντιμετωπίζουν την καθημερινότητά τους. Στην πρώτη του επίσκεψη στη Νάμπλους, ο Βρετανός δημοσιογράφος είχε γνωρίσει έναν νεαρό που πέρασε τα μισά παιδικά του χρόνια πετώντας πέτρες σε Ισραηλινούς στρατιώτες. Ποτέ δεν πέτυχε κανέναν. Και κάποια στιγμή, εκεί γύρω στα 18 του χρόνια, αποφάσισε πως πρέπει να έχουν δίκιο εκείνοι που λένε ότι οι Εβραίοι είναι ένας «περιούσιος λαός». Κάποιος τους προστατεύει, σκέφτηκε, δεν εξηγείται διαφορετικά ότι είναι άτρωτοι.

Η κόπωση και η απογοήτευση των Παλαιστινίων φαίνεται πάντως πως αυτήν τη φορά δεν βοηθούν τη Χαμάς, όπως συνέβη στις προηγούμενες εκλογές. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα δημοσκόπησης της Νear Εast Consulting που διενεργήθηκε την περασμένη εβδομάδα στη Δυτική Όχθη, τη Λωρίδα της Γάζας και την Ιερουσαλήμ, το 44% των ερωτηθέντων θα ψήφιζαν τη Φατάχ αν διεξάγονταν βουλευτικές εκλογές την επόμενη εβδομάδα, έναντι 8% που θα ψήφιζαν τη Χαμάς. Αντίστοιχα είναι τα ποσοστά και για τις προεδρικές εκλογές. Τη μεγαλύτερη δημοτικότητα έχει πάντα ο Μαχμούντ Αμπάς, με 38%. Και το 33% των Παλαιστινίων δεν θα πήγαινε καν να ψηφίσει. Ένας στους τρεις Παλαιστίνιους έχει χάσει τελείως την πίστη του σ΄ αυτό που στη Δύση αποκαλείται δημοκρατία.