Χρωματική σύγχυση

Tο μόνο βέβαιο είναι ότι σε λίγες ημέρες η Γερμανία θα αποκτήσει μια «κιτρινόμαυρη» κυβέρνηση. Σε επίπεδο κρατιδίων, όμως, επικρατεί απόλυτη χρωματική σύγχυση.

Πάρτε, για παράδειγμα, το Σάαρ, την πατρίδα του Όσκαρ Λαφοντέν, που με την Αριστερά του έχει καταφέρει να ταράξει τα νερά στη Γερμανία. Όλα έδειχναν ότι στο κρατίδιο αυτό θα σχηματιζόταν μια «κοκκινοπράσινη» (ή, αν προτιμάτε, «κοκκινο-κοκκινο-πράσινη») κυβέρνηση, με τη συμμετοχή των Σοσιαλδημοκρατών, των Πρασίνων και της Αριστεράς. Μια τέτοια κυβέρνηση θα είχε την πλειοψηφία στο περιφερειακό Κοινοβούλιο. Την τελευταία στιγμή, όμως, οι Πράσινοι άλλαξαν γνώμη. Κάτι η υπόσχεση του απερχόμενου Χριστιανοδημοκράτη πρωθυπουργού ότι θα τους δώσει δύο υπουργεία (Παιδείας και Περιβάλλοντος), κάτι η αντιπάθεια προς τον Λαφοντέν (ο οποίος αποφάσισε να εγκαταλείψει τη δράση σε ομοσπονδιακό επίπεδο και να επιστρέψει στο Σάαρ), και οι οικολόγοι αποφάσισαν να συμμαχήσουν με τους Χριστιανοδημοκράτες (CDU, μαύρους) και τους Φιλελεύθερους (FDΡ, κίτρινους), σχηματίζοντας τη σημαία της Τζαμάικας. Πρόκειται για την πρώτη τέτοια συμμαχία που συγκροτείται σε ένα κρατίδιο. Και τα μαχαίρια δεν άργησαν να βγουν. «Εδώ και καιρό είχα καταλάβει ότι ο αρχηγός των Πρασίνων στο Σάαρ, ο Χούμπερτ Ούλριχ, είναι μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα», δήλωσε ο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ. «Στην πραγματικότητα είναι ένας μαφιόζος».

Στο Βρανδεμβούργο, πάλι, ο «κοκκινόμαυρος» συνασπισμός που κυβερνούσε μέχρι τώρα δίνει τη θέση του σε μια κατακόκκινη κυβέρνηση, μετά την απόφαση των Σοσιαλδημοκρατών (SΡD) να συμμαχήσουν με την Αριστερά (Die Linke). Και αυτή η εξέλιξη προκάλεσε αντιδράσεις, καθώς στα κρατίδια της πρώην Ανατολικής Γερμανίας η Αριστερά εξακολουθεί να έχει στις τάξεις της αρκετούς πρώην ΙΜ, δηλαδή «άτυπους» πληροφοριοδότες της Στάζι. Αυτός είναι ο λόγος, άλλωστε, που στη Θουριγγία η ηγεσία των Σοσιαλδημοκρατών αγνόησε τη βούληση της βάσης και συμμάχησε με τους Χριστιανοδημοκράτες.

Στα τρία παραπάνω κρατίδια διεξήχθησαν εκλογές στα τέλη του καλοκαιριού ή το φθινόπωρο. Άλλα κρατίδια κυβερνώνται από διαφορετικούς χρωματικούς συνδυασμούς: η Ρηνανία-Παλατινάτο από τους κιτρινοκόκκινους (SΡD και FDΡ), η Βρέμη από τους κοκκινοπράσινους (SΡD και οικολόγους), το Αμβούργο από τους πρασινόμαυρους (Χριστιανοδημοκράτες και οικολόγους). Όλες οι δυνατότητες είναι ανοιχτές, γράφει ο Ντανιέλ Βερνέ στην ιστοσελίδα Slate.fr. Όλοι μπορούν να συμμαχήσουν με όλους, τουλάχιστον σε τοπικό επίπεδο. Οι Χριστιανοδημοκράτες, που στο Βερολίνο καταγγέλλουν με κάθε ευκαιρία τη ριζοσπαστική Αριστερά, συγκυβερνούν μαζί της σε διάφορες πόλεις της πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Ιστορικός συμβιβασμός ή κατάρρευση των ιδεολογιών;

Την ίδια ώρα, η Άγγελα Μέρκελ και οι Φιλελεύθεροι (δηλαδή καθαρόαιμοι δεξιοί) εταίροι της ολοκληρώνουν τις διαπραγματεύσεις τους ώστε η νέα κυβέρνηση να είναι έτοιμη για τα 20 χρόνια από την πτώση του Τείχους. Η ζωή των πυρηνικών εργοστασίων θα παραταθεί, αλλά υπάρχουν διαφωνίες για το ύψος των φορολογικών περικοπών, οι πρώτοι θέλουν 15 δισ. ευρώ, οι δεύτεροι 35, κάπου στη μέση θα συμφωνήσουν.