Διπλή επίθεση

Μπανανία: μειωτικός χαρακτηρισμός για μια χώρα που είναι πολιτικά ασταθής, στηρίζεται σε περιορισμένα γεωργικά προϊόντα (όπως οι μπανάνες) και κυβερνάται από μια μικρή, πλούσια και διεφθαρμένη κλίκα. (Ο ορισμός από την Wikipedia)

Η Κεντρική Αμερική είναι η πιο εύθραυστη ζώνη της Λατινικής Αμερικής. Στους πολέμους που σημειώθηκαν εδώ κατά τη δεκαετία του ΄80, έχασαν τη ζωή τους κάπου μισό εκατομμύριο άνθρωποι και πολλά εκατομμύρια ακόμη εκτοπίστηκαν. Την περίοδο αυτή, οι Ηνωμένες Πολιτείες ανέχθηκαν μια γενοκτονία στη Γουατεμάλα, κατέλαβαν στρατιωτικά την Ονδούρα, κυβέρνησαν το Ελ Σαλβαδόρ, έκαναν πόλεμο στη Νικαράγουα και εισέβαλαν στον Παναμά. Στις αρχές της δεκαετίας που ακολούθησε διαφάνηκαν κάποιες ελπίδες για ειρήνη και σταθερότητα. Η περυσινή εκλογική νοθεία στη Νικαράγουα και το πρόσφατο πραξικόπημα στην Ονδούρα, όμως, δημιουργούν φόβους ότι οι Μπανανίες επιστρέφουν.

Πρώην διοικητής του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού του Ελ Σαλβαδόρ και σήμερα σύμβουλος επίλυσης διεθνών συγκρούσεων, ο Χοακίν Βιγιαλόμπος γράφει στην Ελ Παΐς ότι τα ασταθή κράτη της Κεντρικής Αμερικής δέχονται σήμερα διπλή επίθεση: από τα εγκληματικά ναρκοδολάρια, που προέρχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, και από τα ιδεολογικά πετροδολάρια, που προέρχονται από τη Βενεζουέλα. Με τα πρώτα αγοράζεται η συνενοχή στο εμπόριο ναρκωτικών. Με τα δεύτερα αγοράζονται πολιτικές συμμαχίες. Και τα δύο έχουν ως αποτέλεσμα την καταστροφή των θεσμών. Στη Γουατεμάλα, η δολοφονία ενός δικηγόρου που είχε προαναγγείλει τον θάνατό του με ένα βίντεο όπου κατηγορούσε τον πρόεδρο Κολόμ ερμηνεύεται ως προσπάθεια του καρτέλ ναρκωτικών να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση: πολλοί αναλυτές θεωρούν τώρα λανθασμένη την εσπευσμένη αποστρατιωτικοποίηση της χώρας. Στο Ελ Σαλβαδόρ, η πρώτη αριστερή κυβέρνηση στην ιστορία της χώρας απειλείται από την αντιπαράθεση ανάμεσα στον πρόεδρο (που ανήκει στην κεντροαριστερά) και το κόμμα του (που έχει συμμαχήσει με τον Ούγκο Τσάβες). Μια ανάλογη αντιπαράθεση, με απρόβλεπτες επιπτώσεις, οδήγησε και στα τελευταία γεγονότα της Ονδούρας.

Η στάση της αμερικανικής κυβέρνησης παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. «Θα ήταν ένα τρομερό προηγούμενο αν επιστρέφαμε στην εποχή όπου θεωρούσαμε μέσο πολιτικής μετάβασης τα πραξικοπήματα και όχι τις δημοκρατικές εκλογές», τόνισε ο πρόεδρος Ομπάμα σε μια δήλωση υποστήριξης του ανατραπέντος προέδρου Σελάγια. Για τη στάση του αυτή, κατηγορήθηκε ούτε λίγο ούτε πολύ από συντηρητικούς κύκλους της χώρας του ότι ευθυγραμμίζεται με τον Τσάβες και τον Κάστρο! Αυτό που θέλει στην πραγματικότητα ο Αμερικανός πρόεδρος είναι να αποτρέψει τη χρησιμοποίηση στρατιωτικής βίας από τον Τσάβες, κάτι που θα έβαζε φωτιά σε όλη την ήπειρο. Για τον σκοπό αυτό δρομολογείται η επιστροφή του Σελάγια στη χώρα του με τη συνοδεία Λατινοαμερικανών ηγετών.

Η ισπανική κυβέρνηση, από την πλευρά της, προσπαθεί να βρει την τσεχική προεδρία για να της ζητήσει να αποχωρήσουν όλοι οι Ευρωπαίοι πρεσβευτές από την Ονδούρα. Υπομονή, αναλαμβάνουν οι Σουηδοί, κάτι μπορεί να γίνει.