Το χάσμα θα γίνει εκρηκτικό

Σύμφωνα με υπολογισμούς αμερικανικών ασφαλιστικών εταιρειών που δημοσιεύει η ψηφιακή εφημερίδα Ρolitico. com, εάν ο Τζον ΜακΚέιν εκλεγεί πρόεδρος υπάρχουν πιθανότητες 14,2% έως 15,1% να πεθάνει στη διάρκεια της πρώτης θητείας του. Στην περίπτωση αυτή, θα αναλάβει την εξουσία μια γυναίκα που γέννησε ένα παιδί γνωρίζοντας ότι έπασχε από σύνδρομο Ντάουν. Μια μητέρα που ενθάρρυνε τη 17χρονη κόρη της να κρατήσει το παιδί της επειδή αντιτίθεται κατηγορηματικά στις αμβλώσεις. Μια πολιτικός που της αρέσει να ποζάρει μπροστά στον τάρανδο που σκότωσε και που έκανε μήνυση στην κυβέρνησή της επειδή χαρακτήρισε την αρκούδα προστατευόμενο είδος. Μια γυναίκα που πιστεύει ότι ο άνθρωπος δεν φέρει καμιά ευθύνη για τις κλιματικές αλλαγές και ότι τις αμερικανικές δυνάμεις στο Ιράκ τις έστειλε ο Θεός. Μια πολιτικός που επιτέθηκε στον αντίπαλό της επειδή απαιτεί να διαβάζονται ακόμη και στους τρομοκράτες τα δικαιώματά τους...

Είναι αλήθεια ότι 15% δεν είναι και μια πολύ μεγάλη πιθανότητα. Αλλά οι επιπτώσεις της επιλογής της Σάρα Πέιλιν από τον ΜακΚέιν δεν περιορίζονται στην περίπτωση που εκείνος πεθάνει. Γνωρίζουμε ότι η επιλογή αυτή επιβλήθηκε στον Ρεπουμπλικανό υποψήφιο από τη θρησκευτική Δεξιά: ο Καρλ Ρόουβ, μάλιστα, τον είχε προειδοποιήσει ότι αν κατέληγε σε κάποιον πολιτικό με θετική ή αμφιλεγόμενη άποψη για τις αμβλώσεις, θα ξέσπαγε στο κόμμα εμφύλιος πόλεμος. Όπως οι ακραίοι πίεσαν τον ΜακΚέιν τώρα, έτσι θα τον πιέσουν και μετά την τυχόν εκλογή του. Κάθε φορά που θα αδειάζει μια θέση ανωτάτου δικαστή, για παράδειγμα, θα επιβάλλουν την εκλογή ενός υπερσυντηρητικού. Και κάποια στιγμή θα αξιώσουν την ακύρωση της περίφημης απόφασης Roe Vs. Wade με την οποία επιτράπηκαν οι αμβλώσεις.

Σε μια τέτοια περίπτωση, το χάσμα ανάμεσα στη φιλελεύθερη και τη συντηρητική Αμερική θα αποκτήσει εκρηκτικό χαρακτήρα. Το χάσμα αυτό έτσι κι αλλιώς υπάρχει, και δεν χωρίζει τους ευφυείς Αμερικανούς από τους ανόητους - όπως υποστηρίζει συχνά η Αριστερά- αλλά αυτούς που σκέφτονται από εκείνους που προτιμούν να τους λέει κάποιος άλλος τι να σκέφτονται και τι να κάνουν. Η Λίντα Γκραντ έγραφε χθες στην Γκάρντιαν ότι ρώτησε κάποτε έναν μοντέρνο και πολυταξιδεμένο Ρεπουμπλικανό πώς είναι δυνατόν να ψήφισε έναν άνθρωπο σαν τον Μπους. Κι εκείνος της απάντησε ότι μεγάλωσε σε μια μικρή πόλη της Βόρειας Καλιφόρνιας όπου οι κάτοικοι σιχαίνονται τους διανοούμενους, η μόνη διέξοδός τους είναι να ενταχθούν στον στρατό, και θέλουν έναν πρόεδρο που να μιλά απλά και καθαρά- όπως ο Μπους.

Για τους ανθρώπους αυτούς, η Σάρα Πέιλιν είναι ιδανική. Εκτός αν πειστούν από το επιχείρημα εκείνης της νοσοκόμας ότι η αντιπροεδρία θα την αποσπάσει από τα ιερά μητρικά της καθήκοντα...