Λούλα - Τσάβες 1-0

Όταν η Standard & Ρoor΄s σε προβιβάζει και η Ουόλ Στριτ Τζέρναλ σε επαινεί, δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: ή ξεπούλησες τις αρχές σου στο διεθνές κεφάλαιο ή άρχισες πραγματικά να μετράς στη διεθνή σκηνή. Ή και τα δύο.

O Λούλα δεν έχει καιρό για τέτοια διλήμματα. Σχολιάζοντας την ανακοίνωση του διεθνούς οίκου ότι το κλίμα στη Βραζιλία είναι πολύ ευνοϊκό για τους ξένους επενδυτές, μίλησε για μια «μαγική στιγμή» για τη χώρα του. Και είναι αλήθεια ότι όλα πηγαίνουν καλά για τον πρώην συνδικαλιστή που ανέλαβε τα ηνία της Βραζιλίας το 2002. Το νόμισμα της χώρας του είναι το ισχυρότερο στον κόσμο, σε σχέση με το δολάριο ανεβαίνει πιο γρήγορα κι από το ευρώ. Ο πληθωρισμός, που πριν από δύο δεκαετίες ξεπερνούσε το 1.000%, έπεσε πέρυσι στο 4,5%. Το περίφημο εξωτερικό χρέος, που κάποτε οι επίσκοποι έλεγαν ότι δεν πρέπει να πληρωθεί στο όνομα της κοινωνικής δικαιοσύνης, αποπληρώθηκε: τώρα η Βραζιλία δεν χρωστάει, της χρωστάνε. Η φτώχεια, βέβαια, παραμένει, όπως και η διαφθορά. Οι ανισότητες μειώνονται με πολύ αργούς ρυθμούς. Αλλά οι επιπτώσεις της ανάπτυξης στον πληθυσμό είναι εμφανείς, εκατομμύρια Βραζιλιάνοι είναι πλέον σε θέση να πάρουν δάνειο για να αγοράσουν αυτοκίνητο, τηλεόραση, σπίτι. Και η δημοτικότητα του προέδρου έχει εκτοξευτεί στα ύψη.

Η Βραζιλία υπήρξε, βέβαια, και τυχερή. Η κρατική εταιρεία Ρetrobras ανακάλυψε πρόσφατα κάτω από τον ωκεανό κοιτάσματα πετρελαίου που ενδέχεται να είναι γιγαντιαία. Κάτι τέτοιο δεν θα είχε συμβεί όμως αν δεν είχαν γίνει σημαντικές επενδύσεις στην τεχνολογία. Την ίδια ώρα, ο Λούλα γυρίζει τον κόσμο προσπαθώντας να πείσει ότι το ιδανικό καύσιμο για τον 21ο αιώνα είναι η αιθανόλη που παράγεται από ζαχαροκάλαμο. Το όνειρό του είναι να κάνει τη χώρα του έναν ενεργειακό κολοσσό, μια καινούργια Σαουδική Αραβία. Και στο όνειρο αυτό δεν έχουν θέση ιδεαλιστές όπως η πρώην υπουργός Περιβάλλοντος Μαρίνα Σίλβα, που παραιτήθηκε νικημένη από τα λόμπι των κτηματιών και των υλοτόμων. Ανάμεσα στην ανάπτυξη και το περιβάλλον, η επιλογή της κυβέρνησης είναι σαφής.

Την ώρα που ο Λούλα ευχαριστούσε την Standard & Ρoor΄s, ο Ούγκο Τσάβες κατήγγελλε την Ιντερπόλ επειδή χαρακτήριζε αξιόπιστα τα στοιχεία που τον συνδέουν με τους αντάρτες των Κολομβιανών FΑRC. Την ώρα που ο πρόεδρος της Βραζιλίας καλλιεργεί τις σχέσεις του με τους επιχειρηματίες στις συνεδριάσεις του Νταβός, ο Βενεζουελανός ομόλογός του συσφίγγει τις σχέσεις του με τη Λευκορωσία, το Ιράν και την Κούβα. Αν ο «ηγέτης των φτωχών» ξοδεύει τα χρήματά του στην πολιτική και στρατιωτική παγκοσμιοποίηση της Λατινικής Αμερικής, ο πρώην συνδικαλιστής αναδεικνύεται πρωταθλητής της οικονομικής παγκοσμιοποίησης. Ποιος έχει δίκιο; Ποιος είναι πιο «ηθικός»; Στα ερωτήματα αυτά, αν υποθέσουμε ότι έχουν νόημα, θα απαντήσει ασφαλώς η Ιστορία. Ο πρώτος γύρος της μάχης ανάμεσα στις δύο αριστερές, πάντως, ανήκει χωρίς αμφιβολία στον Λούλα.