Ακίνδυνος, όπως τα ελάφια

Η πανεπιστημιούπολη του Κορνέλ είναι χαμένη ανάμεσα στα δάση της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Εδώ, οι πόρτες δεν κλειδώνουν ποτέ. Και τίποτα δεν μπορεί να διακόψει μια ενδιαφέρουσα συζήτηση ή μια μοναχική ανάγνωση.

Σ ΄αυτόν τον μαγικό τόπο, η μοναδική αιτία βίαιου θανάτου είναι τα ελάφια, όχι βέβαια επειδή επιτίθενται στους ανθρώπους, αλλά επειδή διασχίζουν συχνά τη νύχτα τον αυτοκινητόδρομο και προκαλούν τροχαία ατυχήματα. Οι ημέρες κυλούν ήσυχα, πολύ περισσότερο όταν χιονίζει αδιάκοπα όπως τον τελευταίο καιρό. Αλλά να, άρχισε πάλι να κυκλοφορεί εκείνη η περίεργη φήμη. Μιλούν ξανά για έναν άνδρα, άλλοι λένε λευκό κι άλλοι μαύρο, που μπαίνει στα δωμάτια τη νύχτα και παρακολουθεί τις φοιτήτριες να κοιμούνται. Κι είναι ακόμη πιο περίεργη αυτή η φήμη γιατί πρόκειται για τον δεύτερο μυστηριώδη παρατηρητή του ύπνου: ο προηγούμενος συνελήφθη πριν από ενάμιση χρόνο και βρίσκεται στη φυλακή. Όπως αποδείχθηκε, τα θύματά του τον γνώριζαν: ήταν ένας λιπόσαρκος, σχεδόν αόρατος, άνδρας, με δέρμα στο χρώμα του άχυρου και ένα μόνιμο ικετευτικό βλέμμα, που εργαζόταν ως γκαρσόνι σε μια από τις καφετέριες του πανεπιστημίου. Καθώς ήταν παντρεμένος και πατέρας τεσσάρων παιδιών, όλοι τον θεωρούσαν ακίνδυνο - όπως τα ελάφια.

Αν ήταν κανένας γαλαζοαίματος πρίγκιπας, γράφει στην Ελ Παΐς η Κολομβιανή συγγραφέας Λάουρα Ρεστρέπο, ίσως στις νυχτερινές του εξορμήσεις να ξυπνούσε γλυκά τις φοιτήτριες με ένα φιλί στα χείλη. Κι εκείνες, στα πρότυπα της Χιονάτης ή της Ωραίας Κοιμωμένης, ίσως να τον δέχονταν ως εραστή τους. Αλλά ήταν ένα απλό γκαρσόνι. Σε κάθε περίπτωση, η σύλληψή του δεν έλυσε το πρόβλημα, αφού φαίνεται πως βρήκε μιμητή. Να πρόκειται άραγε για τη μετενσάρκωση του Χάμπερτ Χάμπερτ, του πρωταγωνιστή της Λολίτας; Κάτι τέτοιο δεν θα ήταν δα και τόσο περίεργο, αφού ο Ναμπόκοφ έγραψε το περίφημο βιβλίο του εδώ, στο Κορνέλ, όπου δίδασκε για δέκα χρόνια ρωσική λογοτεχνία. Εδώ συνέλαβε τον σαραντάχρονο μελαγχολικό και μονομανή ήρωά του, που τροφοδοτούσε με υπνωτικά τη μικρή Λολίτα για να μπορεί να τη χαϊδεύει ανενόχλητος.

Στο Σπίτι των Κοιμισμένων Κοριτσιών, του Γιασουνάρι Καουαμπάτα, ο πρωταγωνιστής είναι ένας ηλικιωμένος που υποφέρει τόσο πολύ από την ιδέα του θανάτου, ώστε καταφεύγει σε ένα μυστικό σπίτι και πληρώνει για να τον αφήνουν να περνά τις νύχτες ξαπλωμένος δίπλα σε μια όμορφη γυμνή γυναίκα. Όταν το κάνει, αναζωογονείται. Αλλά μια μέρα η όμορφη γυναίκα πεθαίνει, όπως πεθαίνει και η Λολίτα. Όλα καταλήγουν στον θάνατο σε αυτό το απαγορευμένο τελετουργικό, που θέλει να υπερβεί τους ανθρώπινους νόμους και τα όρια του χρόνου. Αλλά αυτά συμβαίνουν μονάχα στα βιβλία: στο Κορνέλ, όπου σταμάτησε να χιονίζει, οι φοιτήτριες έχουν καιρό να δουν τον μυστηριώδη επισκέπτη. Ίσως να κουράστηκε. Ίσως να άλλαξε πόλη. Ίσως και να μην υπήρξε ποτέ.