Αλλαγή σελίδας στο «Νουβέλ Ομπζερβατέρ»

Μπορεί ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας να αποκαταστήσει το κύρος ενός ιστορικού περιοδικού που έκανε «ένα λάθος μέσα σε 44 χρόνια»; Στον «Νουβέλ Ομπζερβατέρ», πάντως, δεν έχουν την πολυτέλεια να κάνουν πειράματα.

ΜΙΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ. «Με εξαίρεση τη Μοντ, οι εφημερίδες πέφτουν η μία μετά την άλλη στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου»: το λέει - κατά σύμπτωση στη Μοντ - ο απερχόμενος ιδιοκτήτης του Νουβέλ Ομπζερβατέρ . Όπως επισημαίνει ο 82χρονος Κλωντ Περντριέλ, το να διευθύνεις ένα έντυπο δεν σημαίνει πλέον να διευθύνεις μόνο ένα γραπτό περιεχόμενο, αλλά και μια ιστοσελίδα που αποκτά όλο και μεγαλύτερη σημασία, καθώς και ένα σύνολο πολυμέσων που σου επιτρέπει να εξισορροπείς το κόστος σε μία περίοδο που τα έσοδα του γραπτού Τύπου από τη διαφήμιση μειώνονται συνεχώς. Ε, όλα αυτά είναι πολλή δουλειά για έναν άνθρωπο.

ΜΙΑ ΥΠΕΡΒΟΛΗ. Όταν ο Περντριέλ και ο Ζαν Ντανιέλ ίδρυσαν τον Νουβέλ Ομπζερβατέρ, πριν από 44 χρόνια, το έκαναν για να υπερασπιστούν θεμελιώδεις αρχές όπως ο αγώνας κατά του αντισημιτισμού, του ρατσισμού και της αδικίας, και η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών και των σεξουαλικών μειονοτήτων. Η Κάρλα Μπρούνι θα έπρεπε να τα γνωρίζει αυτά όταν αναρωτήθηκε τι θα πάθαιναν οι Εβραίοι αν υπήρχαν τέτοιες ιστοσελίδες την εποχή του πολέμου. Τούτου λεχθέντος, ο Περντριέλ (όπως και ο Ντανιέλ) θεωρεί λάθος την «αποκάλυψη» του SΜS που φέρεται να έστειλε ο Σαρκοζί στην πρώην γυναίκα του- το περίφημο «αν γυρίσεις, τα ακυρώνω όλα». Ένα λάθος μέσα σε 44 χρόνια, μονολογεί... Είναι πολύ; Όχι, δεν είναι πολύ, monsieur Ρerdriel. Αλλά δεν είναι ένας κάπως αλαζονικός απολογισμός;

ΜΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ. Ο Περντριέλ, που κατέχει το 93% των μετοχών του Νουβέλ Ομπζερβατέρ, αναζητούσε χρόνια τον διάδοχό του. Ανάμεσα στις εναλλακτικές λύσεις είχε σκεφτεί και τον Κολομπανί, πρώην διευθυντή της Μοντ , αλλά συνειδητοποίησε ότι δεν θα τον δέχονταν εύκολα στο περιοδικό. Κατέληξε έτσι στο αφεντικό της Fnac, τον 48χρονο Ντενί Ολιβιέν, που βρί σκεται στη «γραμμή της σοσιαλδημοκρατίας, με σεβασμό της οικονομίας της αγοράς, αλλά αριστερό προσανατολισμό». Σε αυτόν θα παραδώσει ένα περιοδικό με 230 εργαζομένους (από τους οποίους οι 150 είναι δημοσιογράφοι) και κυκλοφορία λίγο πάνω από μισό εκατομμύριο τεύχη.

ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ; Πρώην μποξέρ και παίκτης του ράγκμπι, ο Ολιβιέν έχει διευθύνει στο παρελθόν την Αιρ Φρανς και το καλωδιακό κανάλι Canal+. Το 2003, σε μια περίοδο που οι πωλήσεις δίσκων και DVD σημείωναν πτώση, ανέλαβε τη Fnac και κατάφερε να τη βγάλει από την υπαρξιακή της κρίση προωθώντας την ανάπτυξή της στο εξωτερικό. Κάποιοι παραπονιούνται για την κοινωνική του πολιτική, αλλά οι απεργίες σταμάτησαν και ο τζίρος ανέβηκε. Ο Ολιβιέν είναι προφανώς ένας φιλόδοξος άνθρωπος. Θα πρέπει να θυμάται, όμως, ότι άλλο επιχειρήσεις κι άλλο δημοσιογραφία.