Με σύμμαχο τον Μπερίσα

Η κουλτούρα του φόβου, που χαρακτηρίζει τη μετά την 11η Σεπτεμβρίου Αμερική, συγκρούεται με την κουλτούρα του εξευτελισμού από την οποία διαπνέεται η μετασοβιετική Ρωσία. Ευκαιρία για την Ευρώπη να αξιοποιήσει την «ήπια ισχύ» της.

Πιεσμένος κι απομονωμένος: αυτή την εικόνα δίνει ο Βλαντίμιρ Πούτιν στη σύνοδο των οκτώ ισχυρότερων χωρών του κόσμου, που άρχισε χθες στη Γερμανία. Ο πρόεδρος Μπους τον κατηγορεί για εκτροχιασμό των δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων, ο Τόνι Μπλερ έχει έλθει σε σύγκρουση μαζί του για τη δηλητηρίαση του Λιτβινένκο, ενώ ο Νικολά Σαρκοζί είναι πολύ οργισμένος με τον φόνο της δημοσιογράφου Άννας Πολιτκόφσκαγια. Δεν έχουν περάσει άλλωστε πολλοί μήνες από τότε που ο σημερινός πρόεδρος της Γαλλίας είχε καταγγείλει «τους 200.000 νεκρούς και τους 400.000 πρόσφυγες των πολέμων της Τσετσενίας» και είχε χαρακτηρίσει την πορεία της Ρωσίας «ανησυχητική». Ο Πούτιν περίμενε να περάσουν δύο μέρες για να τηλεφωνήσει στον Σαρκοζί και να τον συγχαρεί για την εκλογή του.

Όταν όμως τελικά του τηλεφώνησε, η συνομιλία τους ήταν «μεγαλειώδης», σύμφωνα με έναν αυτόπτη μάρτυρα. Και στο σημερινό ραντεβού τους, λέγεται ότι ο Πούτιν θα εμφανιστεί πολύ θετικός απέναντι στην αίτηση της γαλλικής εταιρείας Τotal να εκμεταλλευτεί τα πετρελαϊκά κοιτάσματα του Στοκμάν, στη Σιβηρία. «Το αφεντικό της εταιρείας Γαλλία θα συναντηθεί με το αφεντικό της εταιρείας Ρωσία», λέει ένας σύμβουλος του Σαρκοζί. Ίσως λοιπόν ο τελευταίος να μην προλάβει να θέσει το ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Ρωσία, αναγνωρίζει άλλωστε ότι η «σιδηρά πυγμή» έχει και παράπλευρες απώλειες. Υπάρχουν πιο επείγοντα ζητήματα, όπως είναι τα κοινά ενεργειακά συμφέροντα της Ευρώπης με τη Ρωσία. Ο πρώτος που το κατάλαβε εγκαίρως ήταν ο Γκέρχαρντ Σρέντερ, η διάδοχός του ακολούθησε τον ίδιο δρόμο, αυτό θα κάνει κι ο εκπρόσωπος του άλλου πόλου του γαλλογερμανικού άξονα.

Αυτόν ακριβώς τον διάλογο φοβάται ο Μπους, γι΄ αυτό και επιμένει τόσο στην περιβόητη αντιπυραυλική ασπίδα του. Αυτός είναι ο πραγματικά απομονωμένος ηγέτης στη σύνοδο του Χάιλιγκενταμ. Έχοντας σημαντικά θέματα της εξωτερικής πολιτικής του ανοιχτά (Ιράκ, Αφγανιστάν, Μέση Ανατολή), ανακαλύπτει επιπλέον ότι δεν μπορεί να χειριστεί τη Ρωσία του Πούτιν όπως ο Κλίντον χειριζόταν τη Ρωσία του Γιέλτσιν. Όταν όλοι οι πολιτισμένοι άνθρωποι αυτού του πλανήτη εκφράζουν τον αποτροπιασμό τους για τη συνέχιση του σκανδάλου που λέγεται Γκουαντάναμο, η επίκληση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τον Αμερικανό πρόεδρο προκαλεί τουλάχιστον καγχασμό. Αλλά και στο βασικό θέμα αυτής της συνόδου, την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών, η πλευρά που ξεχωρίζει για την αδιαλλαξία της είναι η αμερικανική.

Θα περάσουν όμως αυτές οι μέρες, πού θα πάει, θα έρθει η Κυριακή και ο Μπους θα επισκεφθεί τη χώρα που τον αγαπάει περισσότερο από κάθε άλλη: την Αλβανία. Όταν έχεις σύμμαχο και φίλο τον Μπερίσα δεν χρειάζεται να φοβάσαι τίποτα.