Η εκδίκηση των «αιώνιων δεύτερων»

Ραιμόν Πουλιντόρ: μεγάλος ποδηλάτης των δεκαετιών του '60 και του '70, ο οποίος στον Γύρο της Γαλλίας βγήκε τρεις φορές δεύτερος και πέντε φορές τρίτος. Οι συμπατριώτες του τον φώναζαν Πουπού.

Στη Μασσαλία υπάρχει ένα μπαρ όπου συχνάζουν άνθρωποι που δουλεύουν στο παλιό λιμάνι, υπάλληλοι και εργάτες. Το λένε «Μιστράλ». Εκεί πηγαίνει για ένα ποτό και ο ανταποκριτής της Ρεπούμπλικα Μπερνάρντο Βάλι, όταν περνάει από την πόλη. Τις προάλλες έπιασε κουβέντα με τους πελάτες για τον «τρίτο άνθρωπο» αυτής της εκλογικής αναμέτρησης, τον Φρανσουά Μπαϊρού. Τους ρώτησε τη γνώμη τους γι' αυτόν τον πολιτικό που οι δημοσκοπήσεις τον βγάζουν στον πρώτο γύρο τρίτο και στον δεύτερο γύρο άνετο θριαμβευτή - όποιο αντίπαλο κι αν έχει. «Τον θυμάσαι τον Πουπού;» του είπαν. Τον θυμόταν, ήταν εκείνος ο ποδηλάτης που τερμάτιζε πάντα πίσω από τον Ζακ Ανκετίλ, τον πρωταθλητή των πρωταθλητών. Ο αιώνιος δεύτερος. Ε, ήρθε η ώρα να πάρει την εκδίκησή του.

Οι εκλογές δεν είναι βέβαια ο Γύρος της Γαλλίας. Αλλά ο Μπαϊρού θυμίζει λίγο τον Πουπού όταν επιτίθεται εναντίον της Δεξιάς και της Αριστεράς που μονοπωλούν την εξουσία και δεν αφήνουν κανέναν άλλο να τη διεκδικήσει. Ή τουλάχιστον θέλει να τον θυμίζει στην προσπάθειά του να πάρει με το μέρος του τα εκατομμύρια των δυσαρεστημένων και των απογοητευμένων από τους «συμβατικούς» πολιτικούς. Γιατί κι εκείνος συμβατικός είναι. Και πρώην υπουργός ήταν, και παραδοσιακές κεντροδεξιές θέσεις έχει, και ο λαϊκισμός δεν του λείπει καθόλου: όταν υποδύεται για παράδειγμα τον άνθρωπο της φύσης, που οδηγεί ο ίδιος το τρακτέρ του και μιλάει στ' αυτί των αλόγων ή όταν παίζει τον μικρό Ιησού μιλώντας για «άνδρες και γυναίκες με καλή θέληση». Είναι αλήθεια ότι δεν έχει προκαλέσει με προτάσεις όπως δημιουργία «υπουργείου εθνικής ταυτότητας» (Σαρκοζί) ή στρατιωτική εκπαίδευση για νεαρούς παραβάτες του νόμου (Σεγκολέν). Εκτός από τους «αιώνιους δεύτερους» της επαρχίας, τον βλέπουν με συμπάθεια και οι «Μπομπό» (μπουρζουάδες μποέμηδες), οι κάτοικοι του Παρισιού, που διαβάζουν Μοντ και Λιμπερασιόν. Είναι αρκετή αυτή η συμπάθεια για να εκλεγεί ο 56χρονος Χριστιανοδημοκράτης έκτος πρόεδρος της Πέμπτης Δημοκρατίας;

Ο Μπαϊρού είναι βαθιά συντηρητικός και καθολικός, λέει στο περιοδικό Λε Πουάν ο Ρισάρ Ρομπέρ, του οποίου το βιβλίο «Η πιθανότητα ενός κέντρου. Προεκλογικές στρατηγικές του Φρανσουά Μπαϊρού» (εκδ. Michalon) θα βρίσκεται από σήμερα στις προθήκες των γαλλικών βιβλιοπωλείων. Ο φανταστικός του χώρος είναι η μικρή πόλη με τους προύχοντές της, τον δάσκαλο, τον παπά, τον γιατρό, «αυτούς που ξέρουν». Ένας χώρος που θυμίζει την ιεραρχική δομή των μεγάλων επιχειρήσεων κατά τις δεκαετίες της μεγάλης ανάπτυξης που ακολούθησαν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Κάτι σαν τη Ρενώ πριν από τριάντα χρόνια: ένας κόσμος που δεν θα ξανάρθει ποτέ, αλλά που στους λόγους του Μπαϊρού παραμένει ζωντανός.