Τετάρτη, Μαρτίου 21, 2007

Τα μυστικά της θάλασσας



Η Κίλι ήταν αγέννητη όταν οι Police τραγουδούσαν το «Message in a bottle». Αλλά αυτό δεν την εμπόδισε να αναπτύξει μια υψηλή τεχνική σε αυτόν τον τομέα. Είναι βέβαια και τυχερή.

Πριν από δύο χρόνια, σε ηλικία τεσσάρων ετών, η Κίλι Ριντ έκανε τις καλοκαιρινές διακοπές της στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς της, στο Άμπερντουρ της Σκωτίας. Μια μέρα ζήτησε από τον παππού της να γράψει για λογαριασμό της ένα μήνυμα, που το έβαλε σε ένα μπουκάλι και το έριξε στη Βόρεια Θάλασσα. Αργότερα το μπουκάλι βρέθηκε στην Ολλανδία. Τις προάλλες αποφάσισε να δοκιμάσει ξανά την τύχη της. Έριξε το μπουκάλι στη θάλασσα και ευχήθηκε να φθάσει στη Νορβηγία. Δεν ξέρουμε τι έγραφε το σημείωμα, ούτε αν η Κίλι έχει κάποια φίλη στη Νορβηγία με την οποία ήθελε να επικοινωνήσει με αυτόν τον τρόπο. Το μπουκάλι, πάντως, έκανε την επανάστασή του. Διέτρεξε 20.000 μίλια μέσα σε 47 μέρες κι έφθασε στην άλλη άκρη της Γης, στη Νέα Ζηλανδία. Εκεί το βρήκε ένας συνομήλικος της Κίλι, ο Τζέιμς Ουίλσον, που απάντησε αμέσως. Ευτυχώς διάλεξε το Ταχυδρομείο.

Πώς μπόρεσε το μπουκάλι να διανύσει μια τόσο μεγάλη απόσταση σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα; Ένας απλός υπολογισμός δείχνει ότι το μπουκάλι ταξίδεψε με ταχύτητα 18 μιλίων την ώρα. Τέτοια ταχύτητα μπορεί να αναπτύξει ένα σύγχρονο κρουαζιερόπλοιο που κάνει 40 μέρες για να ταξιδέψει από το Λονδίνο στη Νέα Ζηλανδία («κόβοντας δρόμο» από τη Διώρυγα του Παναμά ή από το Σουέζ). Τον 19ο αιώνα πάλι το πιο γρήγορο πλοίο ήταν το ιστιοφόρο «Θερμοπύλες», που το 1860 χρειάστηκε 63 μέρες για να πάει από το Λονδίνο στην Αυστραλία. Οι επιστήμονες είναι έκπληκτοι. «Δεν μπορώ να καταλάβω πώς έγινε κάτι τέτοιο», λέει στην «Ιντιπέντεντ» η Κλερ Μάθιους από το «Macduff Marine Aquarium». «Κάποιο αόρατο χέρι πρέπει να παρενέβη», υποστηρίζει ο Μπιλ Τάρελ, από το «Fisheries Research Station». Η μόνη που δεν εξεπλάγη είναι η Κίλι. Απεναντίας, βρήκε το ταξίδι του μπουκαλιού της απολύτως φυσιολογικό.

Άλλωστε η θάλασσα είχε πάντα τα δικά της μυστικά. Και πάντα μετέφερε με τους δικούς της ρυθμούς μηνύματα έρωτα και θανάτου. Το 1955, ένα κορίτσι από τη Σικελία δέχθηκε την πρόταση γάμου που είχε στείλει με ένα μπουκάλι ένας Σουηδός ναύτης. Κι ένας από τους Ρώσους ναύτες που έχασαν τη ζωή τους όταν βυθίστηκε το υποβρύχιο «Κουρσκ» έγραφε σε ένα σημείωμα προς τη γυναίκα του και τον γιο του που βρέθηκε μέσα σε ένα μπουκάλι εμφιαλωμένου νερού: «Σας αγαπώ πολύ. Αγόρι μου, σου εύχομαι να μεγαλώσεις και να γίνεις αληθινός άνδρας». Όπως είπε κλαίγοντας η μητέρα του, τα αγαπημένα βιβλία του υπαξιωματικού Αντρέι Μπορίσοφ ήταν ο «Ροβινσών Κρούσος» και το «Νησί των Θησαυρών».

10 Comments:

At 21/3/07 1:52 μ.μ., Blogger spiretos72 said...

Χμ.... δύσκολο πρόβλημα! Πάντως εκεί κοντά - στις βόρειες θάλασσες i mean - υπάρχει η δίνη του Μάελστρομ (?) - έγραψε και ο Ιούλιος Βέρν για αυτήν. Είναι πιθανόν η δίνη να δημιουργήτε από καμμια τρύπα στον πάτο της θάλασσας και να καταλήγει στην άλλη άκρη, στους αντίποδες! Μάλλον αυτό τον δρόμο πήρε το μπουκάλι....

 
At 21/3/07 6:02 μ.μ., Blogger tolisM said...

δεν το καταλαβαινω ρε σπιρετο, η δινη εχει μονο μια φορα? Ρουφαει απο βορεια θαλασσα και ξερναει "κατω"? Δεν εχει και αντιθετη φορα? Οπως το κοβω, αν επεφτε στη δινη, μαλλον θα ταλαντευοταν καπου στο κεντρο της γης.

 
At 21/3/07 6:34 μ.μ., Blogger μαριέλε μαστροκάλου said...

Τά μυστικά τής θάλασσας είναι μέσα στήν καρδιά μας.

 
At 21/3/07 6:38 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Ευτυχώς, παιδιά, ο Πάνος δεν έριξε το φαρμακερό του σχόλιο σήμερα. Κάτι είναι κι αυτό. Αλλά την απουσία του Αθήναιου πώς να την εξηγήσουμε;

 
At 21/3/07 7:39 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Ήμουν σε κάποια παραλία και αγνάντευα τον ορίζοντα, μην και φανεί κάποιο μπουκάλι με μήνυμα. :-)

Το καλύτερο άρθρο για την ημέρα της ποίησης έγραψες! Τα μεγάλα πνεύματα συναντήθηκαν γιατί ένα κείμενο με ανάλογο θέμα είχα γράψει για σήμερα, Ημέρα της Ποίησης και πρώτη της Άνοιξης. Το έφαγε η επικαιρότητα των βραβείων Gourmet. Δεν πειράζει θα το ανεβάσω κάποια άλλη μέρα.

Τα μυστικά της θάλασσας, ξεχνιούνται στ'ακρογιάλια
Η σκοτεινάγρα του βυθού ξεχνιέται στον αφρό...


Καλη Άνοιξη σε όλους.

 
At 21/3/07 8:04 μ.μ., Blogger dohant said...

έχει τη γοητεία του το message in a bottle: είναι η ελπίδα για τη προσδοκία της απάντησης.Κ όσο λιγότερες οι πιθανότητες να βρεις ανταπόκριση -ένα μπουκάλι με ένα σημείωμα που βολοδέρνει τώρα στους ωκεανούς..- τόσο πιο έντονα συναισθήματα δημιουργούνται στον αποστολέα που αρχίζει να περιπλανιέται σε διάφορες εκδοχές σχετικά με την τύχη του μηνύματος..Ένα ριφθέν ευπροσήγορο συναισθηματικό άλας για τη προεπιλεγμένη αποδοχή ενός
Αγνώστου, εξαιτίας των ελάχιστων πιθανοτήτων που υπάρχουν να βρεί προορισμό το ταξιδιάρικο μπουκάλι...

αλλά κ το net τι είναι τελικά?..
εκτός από μια "θάλασσα" που ταξιδεύουν "ευάλωτες λογαριθμικές αμπούλες" μεταφέροντας το μήνυμα της ανάγκης για ανταπόκριση έτοιμες να σκάσουν με τη πρόσκρουση στη πρώτη "κεραμιδοσκέπαστη ξέρα"?

ποια/οιος πήρε Αθήναιε στα βραβεία το cordon blue?

...καλή άνοιξη

 
At 21/3/07 9:12 μ.μ., Blogger ANTEPTO said...

Ήταν το 1979 ή 80 όταν ο Sting τραγούδησε το "Message in a bottle" στο Σπόρτινγκ και μέσα στην τρελή εφηβεία μας όχι μόνο δεν πήραμε είδηση τι σήμαινε στο βάθος του αλλά προτιμήσαμε την όμορφη "Ρωξάνη". Κι όμως το σήμα κινδύνου που είχε μέσα του έχει ήδη φύγει με αποδέκτες εμάς στο μέλλον, σήμερα δηλαδή!!!! Σ΄ευχαριστούμε γερο Sting γιαυτο το μήνυμα στο χρόνο και στις καρδιές μας.

 
At 21/3/07 9:54 μ.μ., Blogger ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ said...

Αγαπητέ κ. Mητσέ:

Mία που είναι η μέρα της ποίησης, να κάνω κατάχρηση της φιλοξενίας σας και να σας γράψω για ένα άλλο αφιέρωμα σε έναν άλλο αυτοαποκαλούμενο ποιητή: τον κ. Bύρωνα Πολύδωρα.

Αν είναι λάθος σας παρκαλώ να το σβήσετε και ζητώ συγγνώμη:

Υπάρχει μία μαζική κινητοποίηση-παρουσίαση στο χώρο των Eλληνικών blogs για τον Bύρωνα Πολύδωρα η οποία ξεκίνησε ταυτόχρονα σήμερα στις 6 το απόγευμα ώρα Eλλάδας και ανέβηκε μαζικά στο διαδίκτυο σε 30 blogs ανά τον κόσμο.

Αλφαβητικά:

ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ, Ελεύθερος Σκοπευτής, Ιστολόγιον, Καλτσόβρακο, λ:ηρ, Με Νταούλια και Ζουρνάδες, Στέφανος Ν. Παπανώτας, το χέρι, Ψιλικατζού, ANARRIMA, Digital Era, divaynne, eidisis-sxolia, fastbackwards, Mickey@newblogger, Gravity & the Wind, GreekUniversityReform, Non-Linear Complexity, Nylon, oraelladas, RealityTape, taparaponasas stoMIXER, vrypan|net|weblog, We are not alone

Δείτε το και αν θέλετε ανεβάστε το.

Tα blogs που το φιλοξενούν πιθανόν θα έχουν αυξηθει από την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές.

Eπειδή το θέμα έφυγε από τα πρωτοσέλιδα, δεν έφυγε και από το μυαλό μας!

Eυχαριστώ πολύ.

 
At 22/3/07 1:16 π.μ., Blogger Αθήναιος said...

Ναι όλοι οι ρέκτες της λεπτότητας και του στυλ θα πρέπει να διαβάσουν απαξάπαντος τα λαϊκοκουλτουριάρικα αναγνώσματα του Θείου.

κ.Δε Μασάμε: φιλικό τιπ. Η προσωποποίηση του αγώνα είναι αφελης, διασπά το μήνυμα και έτσινυπονομεύει το σκοπό. Αν ο στόχος σας είναι ο θεσμός, κάνετε λάθος που το προσωποποιείτε. Αν ο στόχος σας είναι το πρόσωπο, get over yourselves. Ποιος τον γαμεί το Βύρωνα (----> πέρασε η μέρα της ποίησης και επανήλθαμε στις μέρες των γαλλικών)

 
At 22/3/07 2:05 π.μ., Blogger sensualmonk said...

[μιά ακόμα πρόσκληση, με κίνδυνο να γίνω εκνευριστικός:
http://sensualmonk.blogspot.com/2007/03/7.html
- μικρή η αποκάλυψη, κι ελπίζω όχι υπερβολική η εκτροπή
:-)]

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home