Τρίτη, Δεκεμβρίου 05, 2006

Ένα μεσανατολίτικο Γούντστοκ



Ένα ιδιότυπο μεσανατολίτικο Γούντστοκ εκτυλίσσεται αυτές τις ημέρες στη Βηρυτό. Αλλά η πραγματική, η μεγάλη, η ενωτική συναυλία έγινε την περασμένη Παρασκευή.

Αντίσκηνα, σημαίες, σάντουιτς, ζεστό τσάι, ραδιόφωνα, κιθάρες και χιλιάδες άνθρωποι που κάνουν τον γύρο για να μην ενοχλήσουν τους διαδηλωτές: η κεντρική πλατεία της Βηρυτού θυμίζει αυτές τις ημέρες ένα σουρεαλιστικό Γούντστοκ, σύμφωνα με την έκφραση του Αντόνιο Φεράρι στην Κοριέρε ντέλα Σέρα. Και είναι σουρεαλιστικό το θέαμα επειδή μοιάζει τόσο πολύ με την περυσινή «ιντιφάντα», που είχε αναγκάσει την τότε φιλοσυριανή κυβέρνηση να παραιτηθεί. Όσοι ήταν τότε είναι και τώρα. Τότε, την πλατεία την είχαν γεμίσει οι εχθροί της Δαμασκού, στους οποίους όμως περιλαμβάνονταν και παλιοί υποστηρικτές της Συρίας όπως ο δρούζος Ουαλίντ Τζουμπλάτ και ο εξτρεμιστής χριστιανός Σαμίρ Τζατζά. Τώρα, διαδηλώνουν οι φίλοι της Δαμασκού - με πρώτη βέβαια τη Χεζμπολάχ - στους οποίους περιλαμβάνεται όμως πλέον και ο χριστιανός στρατηγός Μισέλ Αούν, που τις ημέρες της δόξας του είχε αντισταθεί με όλα τα μέσα στη Συρία.

Αυτός είναι ο Λίβανος, αυτή είναι η Μέση Ανατολή. Τι πρέπει να κάνει ο πρωθυπουργός Σινιόρα; Να αντισταθεί φυσικά, λένε οι υποστηρικτές του, μεταξύ των οποίων και η δημοσιογράφος Μαΐ Σιντιάκ που ακρωτηριάστηκε πέρυσι στην έκρηξη ενός παγιδευμένου αυτοκινήτου. Να παραιτηθεί φυσικά, λένε οι εχθροί του. Στη δεύτερη περίπτωση, πάντως, ο Αιγύπτιος πρόεδρος Χόσνι Μουμπάρακ φοβάται έναν καταστροφικό πόλεμο, αφού θα υπάρξουν αραβικά κράτη που θα επέμβουν για να τον υπερασπιστούν και άλλα αραβικά κράτη που θα επέμβουν στο πλευρό της Χεζμπολάχ.

Μα όλοι αυτοί οι φόβοι, οι αντιδικίες και οι έχθρες έσβησαν το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, όταν εμφανίστηκε σε ένα κέντρο της Βηρυτού μια 70χρονη θεά. Όταν η Φαϊρούζ εμφανίστηκε με το βερικοκί φόρεμά της στη σκηνή, άλλοι από τους δεκάδες χιλιάδες θεατές έβαλαν τα κλάματα και άλλοι άρχισαν να χειροκροτούν. Όταν σήκωσε την ομπρέλα της και έστρεψε το βλέμμα της προς τον εξώστη, ολολυγές χαράς ακούστηκαν από ηλικιωμένες Λιβανέζες που κάθονταν κοντά στη σκηνή. Και ύστερα η θρυλική αυτή γυναίκα - που έχει τραγουδήσει ακόμα και πασχαλινούς ύμνους στα ελληνικά - ερμήνευσε το «Sah el Nom», μια μουσική κωμωδία για έναν εγωιστή βασιλιά που μεταμορφώθηκε χάρις σε μια γενναία χωριάτισσα.

«Η Φαϊρούζ είναι ένα όνειρο για όλους τους Λιβανέζους», είπε η 28χρονη ψυχοθεραπεύτρια Ροζίν Χατζάρ που μένει στην κοιλάδα Μπεκάα και ετοιμαζόταν μήνες γι' αυτή τη βραδιά. «Είναι μεγαλειώδης, είναι μυστηριώδης, και είναι πολύ σπάνιο να τη δει κανείς. Είτε γίνει εμφύλιος πόλεμος σε αυτή τη χώρα είτε όχι, είμαι βέβαιη ότι είναι η πρώτη και τελευταία φορά στη ζωή μου που θα τη δω».

24 Comments:

At 5/12/06 1:21 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

 
At 5/12/06 2:16 μ.μ., Blogger Μαύρος Γάτος said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

 
At 5/12/06 2:19 μ.μ., Blogger Μαύρος Γάτος said...

Θα με κακοχαρακτηρίσετε ανεπανόρθωτα αν πω ότι προτιμώ την (επίσης Λιβανέζα) Χάιφα;;;

 
At 5/12/06 2:45 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Σβύνω το σχόλιο μου, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το συνεχές και ανόητο αντισραηλινό μένος των σχολιαστών αυτού του μπλογκ.

 
At 5/12/06 4:34 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Ρε σύ Αθήναιε, έλεος! Εδώ η Φαϊρούζ ενώνει μια βαθειά διχασμένη χώρα, κι εσύ πας και βρίσκεις παντού, ακόμα και σ'αυτό το "μπλογκ", αιτίες συγκρούσεων και αντιπαραθέσεων...
Είχα ενθουσιαστεί με τα κομμάτια που αρχίσατε να κατεβάζετε, τα έβαζα και τα άκουγα και την έβρισκα, έπαιρνα και τους φίλους μου, και τώρα σβήνεις τα σχόλιά σου επειδή ανακάλυψες "αντιισραηλινό μένος", για όνομα του Θεού!

 
At 5/12/06 5:04 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Το "για το όνομα του Θεού" πρέπει να το πω εγώ, όταν κάποιος σε μια συζήτηση περι Μουσικής, δεν χάνει ευκαιρία να κουνήσει την ατζέντα του κάτω από τη μύτη μας.

 
At 5/12/06 5:10 μ.μ., Blogger gb said...

Ωραία τα βίντεο ιχνηλάτη αλλα μη γίνεσαι οπαδός, παντού υπάρχουν ωραίες πόλεις ,χοροί και τραγούδια.
Πρόσεξα στον ανδρικό χορό, την ομοιότητα στα ρούχα με τη φορεσιά των μικρασιατών, των κρητικών,κ.ά.
Ζούμε κατακερματισμένοι στην Α.Μεσόγειο και οι προσδοκίες μας αυξάνονται αναλογιζόμενοι και προσμένοντας τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου με τις τελευταίες του συγκρούσεις.
Κρίμα που οι έλληνες παρακολουθούμε απο τις κερκίδες της αρρένας, χωρισμένοι σε βένετους γαλάζιους, αμαθείς, καιροσκόπους και αδιάφορους.
Απέχουμε απο την ειρήνη σα να κατοικούμε σε Βρυξέλες ή Δανία.

 
At 5/12/06 5:13 μ.μ., Blogger gb said...

Αθήναιε δυστυχώς ο ελληνικός τύπος είναι μονοδιάστατος, ακολουθεί η Τηλεόραση και επηρεάζονται και τα μπλόγκς.

 
At 5/12/06 5:40 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Οπα, gb, για πες μου υπό ποία έννοια αυτό το "μπλογκ" είναι μονοδιάστατο!
Αθήναιε, θα επανέλθω και θα σου ζητήσω να ξαναβάλεις το πρώτο σου post μ'εκείνη την υπέροχη ερμηνεία της Φαϊρούζ. Και μπορείς να το συνοδεύσεις με όση προπαγάνδα, και από όποια πλευρά εσύ θέλεις!

 
At 5/12/06 6:01 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

O gb κάνει προφανώς πλάκα ή θεωρεί ότι δεν διαβάζουμε τα σχόλιά του προσεκτικά και δεν μπορούμε να κρίνουμε πότε μας ειρωνεύεται.

Προπαγάνδα εγώ δεν κάνω, τουλάχιστον συνειδητά και πάντως σέβομαι τη Μουσική που όπως ξέρουν όσοι με διαβάζουν για μένα είναι ιερή, για μένα η Μουσική είναι ο αέρας που αναπνέω.

Ας κανω λινκ λοιπόν το ποστ για το οποίο μιλούσα προ ημερών.Το αφιερώνω στον Ιχνηλάτη ο οποίος καλά θα κάνει να μην μου απευθύνει ξανά το λόγο γιατί μαγάρισε τη Μουσική.

 
At 5/12/06 7:29 μ.μ., Blogger gb said...

Αθήναιε μάλλον εσύ μού κάνεις πλάκα
σε διαβάζω αλλά άν και εκτιμώ τις συνταγές σου σαν αλγόριθμους. Eίμαι όμως τόσο αφηρημένος!! ικανός μόνο για σερβίρισμα και πλύσιμο πιάτων.

Προσπαθώ να πώ γιατί τα ΜΜΕ/Μλογκ, δεν ασχολούνται με τους γείτονες που μας ταράζουν στον ύπνο και στον ξύπνιο και δήθεν επιδιώκουν να λύσουν το Κυπριακό όχι με επίκεντρο το μεσανατολικό ζήτημα αλλά το ευρωπαικό.
Πάντως δεν είναι σίγουρο ότι συμπεριέλαβα και τις Διαστάσεις.
Ομως κ. Μιχάλη έχεις μία φανερή συμπάθεια στίς επιλογές της γαλλικής υπερδύναμης.

 
At 5/12/06 7:49 μ.μ., Blogger gb said...

Αθήναιε μάλλον εσύ μου κάνεις πλάκα
σε διαβάζω και με αρέσουν οι συνταγές σαν αλγόριθμοι. Επειδή είμαι αφηρημένος άρα ακατάλληλος για μαγειρέματα ελπίζω νά μούχεις υπόληψη στη τέχνη τού τραπεζώματος και στο πλύσιμο των πιάτων.

Προσπαθώ να πώ ότι τα ΜΜΕ/Μπλόγκ,
χωρίς να συμπεριλαμάνω ιδιαίτερα τις Διαστάσεις,
το λιγότερο διαμορφώνουν μια ελλειπη εικόνα για τη γειτονιά μας ανάλογη με εξωτικές χώρες και το κυπριακό αντί να επικεντρώνεται ώς μεσανατολικό ζήτημα αφίεται σε αλλότρια αλληλοσυγκρουόμενα
συμφέροντα.
Πάντως κ. Μιχάλη έχεις μία ιδιαίτερη συμπάθεια στην οπτική της γαλλικής υπερδύναμης.

 
At 5/12/06 7:51 μ.μ., Blogger gb said...

Εχασα το πρώτο σχόλιο και το ξαναγραψα απο στήθους, τί βάσανο!!
δύο όμοιες εκδοχές με λίγες διαφορές.

 
At 5/12/06 8:43 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Επιμένω, αγαπητέ gb: τι εννοείς "ιδιαίτερα";

 
At 5/12/06 8:45 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Ιχνηλάτη, χαλάρωσε. Ο Αθήναιος επανόρθωσε, με τον τρόπο του. Οπου να'ναι θα ξαναβάλει και το τραγούδι με τη Φαϊρούζ. Ολοι αδέλφια είμαστε (μπροστά στη μουσική).

 
At 5/12/06 9:05 μ.μ., Blogger Μαύρος Γάτος said...

Αλήθεια το προσέξατε; Δεν είμαστε και πολύ ωραία ατμόσφαιρα...

Αλλά τί να γίνει; Δεν μπορούμε σε όλα να τα βρίσκουμε βρε αδερφέ. Καλύτερα ο καθένας την αλήθεια κι ας είναι και με καυγάδες. Καλές προθέσεις να υπάρχουν μόνο.

 
At 5/12/06 10:39 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Τί εξέλαβες ως επανόρθωση,Μιχάλη; Για να το σβύσω, ερωτώ!

 
At 5/12/06 11:40 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Δεν ξέρω τί έκαναν οι άλλοι αλλά εγώ έχω δηλώσει επανηλλημένως ότι έχω κρύο αίμα και δεν συγκινούμαι από μυξοϋστερίες και εκβιασμούς της πλάκας. Το παραπάνω σχόλιο μου είναι παγερώς αδιάφορο. Ο κύριος αυτός προφανώς έχει την απαίτηση να περνούν οι ανοησίες του ασχολίαστες.

Νωρίτερα συγκρατήθηκα και δεν απάντησα στην ακατάσχετη μπουρδολογία του περί καταστροφής της Βηρυττού από το Ισραήλ και μάλιστα δυο φορές.

Αν σε αυτό το μπλογκ υπήρχε κάποιος κανόνας σύμφωνα με τον οποίο τα σχόλια του Ιχνηλάτη και του κάθε Ιχνηλάτη, είναι υπεράνω σχολιασμού, τότε ο κανόνας αυτός μου διέφυγε.

Υπήρχε κάποια περίπτωση να μου περάσει η τσαντίλα μέχρι αύριο το πρωί όμως μετά απο αυτή τη συμπεριφορα και τον ωμό ψυχολογικό εκβιασμό , αισθάνομαι βαθειά περιφρόνηση όμως, η δική μου ψυχοσύνθεση δεν μου επιτρέπει να κάνω ανάλογες με σας δηλώσεις αν και μπήκα νωρίτερα στον πειρασμό. Δεν είναι ότι είμαι καλύτερος από εσάς, είναι που η στοιχειώδης κοινωνικής αγωγή απαγορεύει να εκβιάζεις τους οικοδεσπότες όταν θεωρείς ότι δεν σου κάνουν τα χατήρια.

Χαιρετώ.

 
At 6/12/06 1:02 π.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Αν και η... ατζέντα μου δεν το πολυεπιτρέπει, ν'αφήσω κι εγώ ένα σχόλιο πριν πάω για ύπνο:

το να δηλώσει ο Αθήναιος επανηλλημένως ότι έχει κρύο αίμα, συνιστά έγκλημα (κατά της ορθογραφίας) που δικαιολογείται μόνο εφόσον βρίσκεται εν κοχλασμώ όλων (και των τεσσάρων) υγρών του.

Έτσι εξηγείται και η ακατανόητη, για μένα και τους εβραίο- και αραβο- ισραηλινούς συντρόφους (μου), συνέχεια:
η (...) μπουρδολογία του (Ιχνηλάτη)
περί καταστροφής της Βηρυττού από το Ισραήλ (...) πού εντοπίζεται κατά τον Αθήναιο; Δεν ήταν η Βυρηττός, δεν ήταν καταστροφή, δεν ήταν το Ισραήλ;...

Τέλος πάντων.

Τα σχόλια του ιχνηλάτη έχουν αφήσει την εντύπωση (νομίζω, όχι μόνο δε μένα) ενός σχολιαστή βαθύτατα ευγενούς και καλλιεργημένου, ενός ανθρώπου που δεν αποφεύγει να αναλάβει ακέραια την ευθύνη όσων υποστηρίζει (με πάθος, συχνά), ίσως γιατί έχει εκ των προτέρων "βασανίσει" ο ίδιος τα επιχειρήματά του. Σε ο,τι αφορά τα τεκταινόμενα στον ευρύτερο αραβικό κόσμο, όταν συζητιέται κάτι σχετικό, παραμονεύω πότε θα "αντιδράσει", γιατί πάντα μαθαίνω κάτι καινούργιο.

Γι αυτόν τον γνωστό κάφρο που γράφει κάθε μέρα αυτή την αδιάφορη στήλη που αποτελεί την ύλη του μπλογκ αυτού, τα έχουμε ξαναπεί
:-))) (αν δεν είχε και το ελάττωμα να ακούει πολιτικές εκτιμήσεις μπλόγκερς/ψυθηριστών, θα ήταν ακόμη καλύτερος - αλλά έχει υποσχεθεί να το ξεπεράσει!)

Όσο για τον Αθήναιο, πρέπει να παραδεχτούμε οτι ένας φαν της σοφίας του... Μανδραβέλη, που όμως γνωρίζει κι αγαπάει τόσο την Κουζίνα, δεν μπορεί να είναι τελείως κακός. (Ο Μιχάλης μπορεί να θυμάται οτι είχα εκφραστεί σχετικά, σε ανύποπτο χρόνο - όταν είχα διαβάσει το "λουλουδιού ψωμί" στα Νέα. Βέβαια, δεν είχα τότε ακόμα τη Βουτσινά και νόμιζα την όλη σύλληψη εντελώς πρωτότυπη. Quand même όμως, εμείς οι κομμουνιστές γνωρίζουμε οτι η δημιουργία δεν είναι ποτέ ιδιόκτητη - chapeau λοιπόν!)
Αν ελέγχει τα στατιστικά του μπλογκ του, μπορεί να καταλάβει πόσο ανυπόμονος αναγνώστης του είμαι.

Σας παρακαλώ λοιπόν, λίγη ψυχραιμία. Εκκινείτε από τις ίδιες (καλών προθέσεων!) αφετηρίες.

Αν βοηθάει κι ένα εξιλαστήριο θύμα, που λέει κι ο Ζιράρ, ας το κάνω εγώ: αγαπητοί Μιχάλη, Αθήναιε και ιχνηλάτη, τι διάολο βρίσκετε σ'αυτή την κουρασμένη σκυλού; Κλάσσεις ανώτερη η.. Πίτσα! Για το Σοπέν, θα τα πούμε μια άλλη φορά. Ελπίζω να μη χρειαστεί ;-)

 
At 6/12/06 7:37 π.μ., Blogger Αθήναιος said...

Η πλάκα είναι ότι χθες κάποια στιγμή μου ήρθε να γράψω ως σχόλιο πως αν δεν αποσύρει ο ιχνηλάτης το δικό του, δεν θα ξανασχολιάσω σε αυτό το μπλογκ, αλλά αυτό είναι κάτι που ούτε εγώ που είμαι εκρηκτικός χαρακτήρας, δεν θα μπορούσα να το κάνω!

Μαύρο Πρόβατο, εγώ πιστεύω ότι είναι γελοίο να δαιμονοποιείται το Ισραήλ για τη δράση του σε μια χώρα που έχει υποφέρει και υποφέρει από τη Συρία και στο παρελθόν έχει καταστραφεί πρωτίστως από την PLO ( ακούνε οι Λιβανέζοι PLO και τους σηκώνεται η πέτσα), αλλά δεν έρχομαι να το πω σε μια συζήτηση για τη Μουσική, δεν το λέω καν όταν ο Ιχνηλάτης λέει ότι η πόλη της Βηρυττού θάφτηκε δύο φορές!!

En passant, που λέγαμε και στο χωριό μου, έχω καλά νέα για όλους σας. Προ ημερών μίλαγα με πρώην συνάδελφο, γνωστό διαφημιστή στην Αθήνα την εποχή που υπήρχαν 5-6 διαφημιστές όλοι κι όλοι και τον οποίο ξαναβρήκα στα μπλογκ όταν μου έγραψε ως σχόλιο πως άρχισε το μπλογκιν εξαιτίας του δικού μου μπλογκ.Λέω ότι τον ξαναβρήκα γιατί πλέον δεν ζει στην Αθήνα.

Τον ρώτησα αν θα πήγαιναν με τη γυναίκα του πουθενά τα Χριστούγεννα και μου απήντησε ότι θα πήγαιναν στη Βηρυττό. Στράβωσα τα μούτρα. " Στη Βηρυττό;! Σου κάνει καρδιά να πας σε μια βομβαρδισμένη πόλη;" τον ρώτησα, εύλογα εγώ. Βρέθηκε σε δύσκολη θέση γιατί ήταν απο αυτους που εξαπέλυε μύδρους το καλοκαίρι. Είχε μιλήσει με αρκετούς συναδέλφους μας που εργάζονται σε πολυεθνικές διαφημιστικές στη Βηρυττό, οι οποίο χτυπιόντουσαν ότι η Βηρυττός δεν έχει πάθει τίποτε εξόν από τις συνοικίες στις οποίες υπάρχουν πυρήνες της Χεζμπολά. Μάλιστα του είπαν ( και τον φέρνω και εδώ να σας το βεβαιώσει γιατί πρόκειται περί σοβαρού ανθρώπου) ότι όταν το καλοκαίρι έπεφταν στις εκεί γειτονιές βόμβες, στην υπόλοιπη πόλη έτρωγαν στα εστιατοριάκια τους σαν να μην συνέβαινε τίποτε...

Όταν το άκουσα αυτό χαμογέλασα με κάποια πικρία. Η Βηρυττός στα μάτια μου ήταν πάντα η Σύβαρις της Μέσης Ανατολής. Για κάποιον σαν και μένα που έκανε τα πρώτα του βήματα σε μια πάμπτωχη χώρα, όπου οι άνθρωποι έβρισκαν ομορφιά και παρηγοριά στη Μουσική και στα Βιβλία γιατί δεν υπήρχε και κάτι άλλο να κάνουν δλδ, ποτέ μου δεν ξεπέρασα αυτο "σπαρτιάτικο έθος" ακόμη κι αν τώρα ζω σαν αστός καλοπερασάκιας, που προπαγανδίζει τις ηδονές της γαστρός που έλεγε και ο πρόγονος Αθήναιος.

Θα είχα να πω πολλά για τον συβαριτισμό της Βηρυττού αλλά ποτέ σε μια συζήτηση σαν αυτή εδώ.Βλεπετε, όλοι μας έχουμε απόψεις, ειδικά οι περιοικούντες την Ιερουσαλήμ, με την κυριολεκτική έννοια της φράσης!

Ελπίζω ο Ιχνηλάτης να αλλάξει γνώμη γιατί θα στεναχωρηθώ αν σταματήσει να σχολιάζει εξαιτίας μου. Τη λέξη ατζέντα τη χρησιμοποιώ συνεχώς για τον εαυτό μου. Εγώ έχω πολλές ατζέντες: για την πολιτική, τις διεθνείς σχέσεις, τη γαστρονομία, τον έρωτα, τα κατοικίδια ζώα. Δεν το θεωρώ κακό να έχεις ατζέντα και να την προπαγανδίζεις. Γιαυτό αν ήθελα να τον προσβάλλω δεν θα χρησιμοποιούσα τη λέξη "ατζέντα" που δεν τη θεωρώ προσβλητική.

Τέλος, Μαύρο Πρόβατο:
1.Τον Πάσχο τον διαβάζω γιατί είναι ήπιος άνθρωπος και είναι και φίλος. Πολύ συχνά συγκρουόμαστε με σφοδρότητα και σε αυτό έχω μάρτυρες δύο άτομα από αυτό το μπλογκ που μας έχουν δει να γινόμαστε μπίλιες στη βεράντα του σπιτιού μου το καλοκαίρι, συζητώντας για το ζήτημα της σεξουαλικής παρενόχλησης, αυτό νομίζω πως ήταν το θέμα. Έχει πλάκα που τώρα δεν θυμάμαι το θέμα ενώ το καλοκαίρι είχα γράψει επιστολή διαμαρτυρίας προς την "Καθημερινή" για το άρθρο του Πάσχου που δημοσίευσε!!

2. Στο ποστ μου ήταν σαφές πως η συνταγή ανήκει στην κυρία Βουτσινά.

Και για να ζηλέψεις, όλα αυτά τα γράφω από τη βεράντα του σπιτιού μου πίνοντας καφέ προσποιούμενος ότι δεν βλέπω την Νταίζη που έχει λυσσάξει για να βγει έξω. Του Άι-Νικόλα σήμερα και ο καιρός είναι για βεράντα!

 
At 6/12/06 10:54 π.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Χαίρομαι που γράφονται τόσο ωραία και περιεκτικά σχόλια κάτι βάρβαρες ώρες όπως 1.02 πμ και 7.37 πμ. Σ'όλα μέσα είμαι, και διάλογο γουστάρω, και καβγάδες, και κουτσομπολιά, και κακίες. Δεν μ'αρέσει όμως η αλαζονεία. Δεν μου πάει να αποσύρονται σχόλια σε ένδειξη διαμαρτυρίας, να ζητείται η απόσυρση άλλων σχολίων "ειδάλλως...", να λένε αντίο φίλοι καλοί επειδή κάποιοι άλλοι φίλοι καλοί (υποτίθεται ότι) τους έθιξαν, και διάφορες άλλες τέτοιες μπούρδες. Ρε, εδώ το Μαύρο Πρόβατο με είπε κάφρο κι εγώ τον χαϊδεύω, δεν το βλέπετε;

 
At 6/12/06 12:30 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Δεν είναι αλαζονική αυτή η συμπεριφορά, είναι παιδαριώδης. Αλαζονεία, είναι να είσαι Ισραηλινός που σου αρέσει η κλασσική μουσική και δη η όπερα και να δηλώνεις αφ'υψηλού ότι σου αρέσει η Fayruz...Αλαζονεία είναι να ποζάρεις κι ως υπεράνω καυγάδων, ω οικοδεσπότα!

Τελικά, μόνον εμείς τ'αγριογούρουνα στέκουμε καλά στα μυαλά μας κι ας μην είμαστε kosher.

Αποφάσισα να σχολιάζω σε αυτό το μπλογκ. Τί τη διαβάζω τη Liberation πρωί-πρωί, τζάμπα;

*Αγριογούρουνο*

 
At 6/12/06 3:49 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Όλα καλά.

 
At 6/12/06 9:31 μ.μ., Blogger Μαύρος Γάτος said...

Αντιπαρέρχομαι τον χαμό, για να συμφωνήσω με το Μάυρο πρόβατο και να σάς ρωτήσω ξανά, μα τί της βρίσκετε πιά όλοι της Φαιρούζ;;;

Χάιφα rulez.

Σ;0)))

Παρεμπιπτόντως, Μιχάλη, είσθε κάφρος. Τί κέρδισα; Σ;)))))))))

Μαύρος Γάτος Ζουλού (ξαδερφάκια των Κάφρων Σ:)))))

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home