Τετάρτη, Οκτωβρίου 18, 2006

Επίγειοι Παράδεισοι



Καλύτερη πόλη του Ηνωμένου Βασιλείου: Εδιμβούργο. Καλύτερη πόλη στον κόσμο: Χονγκ Κονγκ. Καλύτερη ταξιδιωτική ιστοσελίδα: blacktomato.co.uk. Καλύτερη ευρωπαϊκή χώρα: Σουηδία. Καλύτερη χώρα στον κόσμο: Νέα Ζηλανδία.

Με τίτλο «Ταξίδια», η βρετανική Γκάρντιαν δημοσιεύει το πορτρέτο μιας πόλης ή μιας χώρας με βάση τις προτάσεις των αναγνωστών (guardian.co. uk/travel/beenthere). Εκεί μπορεί να βρει κανείς ένα περίεργο μπαρ, ένα διαφορετικό εστιατόριο, ένα ατμοσφαιρικό ξενοδοχείο. Το περασμένο Σάββατο, η εφημερίδα δημοσίευσε το πορτρέτο της χώρας που οι αναγνώστες ψήφισαν ως την καλύτερη στην Ευρώπη. Μαθαίνουμε έτσι ότι αν θέλουμε να κάνουμε σκι τα μεσάνυχτα, θα πρέπει να επισκεφθούμε το Ρικσγκρένσεν, στο βορειότερο άκρο της Σουηδίας, μέχρι τη μέση του καλοκαιριού. Ο καλύτερος τρόπος να γνωρίσει κανείς τη Στοκχόλμη είναι με κανό. Κι όποιος είναι νέος, πολύ νέος, και θέλει να βουτάει κατευθείαν από το δωμάτιό του στην καλύτερη παραλία της Ευρώπης, θα μείνει στο Kantarellen youth hostel, στο Φριτιντσβέγκεν - έχει γράψει γι' αυτό και ο τρομερός Χένινγκ Μανκέλ στο βιβλίο του «Ένα Βήμα Πίσω».

Μαζί με το δισέλιδο αυτό, η καλή εφημερίδα δημοσίευσε και τις ταξιδιωτικές εντυπώσεις ενός συντάκτη της από τη χώρα που οι αναγνώστες ψήφισαν ως την καλύτερη στον κόσμο. Ένα παγωμένο αλλά ηλιόλουστο πρωινό του περασμένου Μαρτίου, ο Σάιμον Μιλς είχε την ευκαιρία να πραγματοποιήσει μια από τις πιο ειδυλλιακές διαδρομές στον πλανήτη. Έμενε στο νησί Γουαϊχέκε, 20 χιλιόμετρα ανατολικά του Ώκλαντ, την πρώτη κοινότητα της χώρας που ψήφισε να καταστεί απαλλαγμένη από πυρηνικά και γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς (www.waihekenz.com). Την πρώτη φορά που πήρε το φέρι για την πόλη, κοιτάζοντας την άσπρη άμμο και το πλούσιο πράσινο του νησιού να χάνονται πίσω από το απέραντο γαλάζιο, σκέφτηκε πως θα μπορούσε πραγματικά να ξεκινήσει στον τόπο εκείνο μια καινούργια ζωή, επιλέγοντας μαζί με την οικογένειά του μια απομόνωση α λα καρτ. Θα δραπέτευαν και θα επανασυνδέονταν με τον κόσμο όποτε ήθελαν. Τη μισή μέρα θα είχαν τα πόδια τους κάτω από γραφεία και την άλλη μισή θα τα έθαβαν στην άμμο. Αυτό το νησί των 8.000 κατοίκων ήταν ο επίγειος Παράδεισος.

Και το Εδιμβούργο; Ποιο είναι το μυστικό της πρωτεύουσας της Σκωτίας που της εξασφαλίζει για έβδομη συνεχόμενη χρονιά τον τίτλο της γοητευτικότερης πόλης του Ηνωμένου Βασιλείου; Ίσως να είναι το βουνό που έχει μες στη μέση, όπως γράφει ο συγγραφέας Πήτερ Ιρβάιν. Ίσως να είναι ο καταπληκτικός βοτανικός της κήπος, τα μουσεία της ή τα μπαρ της: το καλύτερο, που έχει διαφημίσει επανειλημμένα στα βιβλία του ο Ίαν Ράνκιν, είναι το Oxford Bar. Ίσως πάλι να είναι αυτή η αλλόκοτη επαφή με το παρελθόν, με την ιστορία - κάποιος θα έλεγε με τα φαντάσματα.

2 Comments:

At 19/10/06 4:12 μ.μ., Blogger erva_cidreira said...

Άλλη μια περίπτωση καλυμμένης – ή μήπως όχι; - βρετανικής προπαγάνδας, όπως και με τους καλύτερους συγγραφείς, βιβλία, ταινίες κλπ. του κόσμου, του αιώνα, της δεκαετίας κλπ.
Τι σύμπτωση που πάντα το 85% είναι αγγλόφωνο!
Αναρωτιέμαι γιατί νιώθετε την ανάγκη να την αναπαράγετε στο ιστολόγιό σας.

 
At 21/10/06 10:46 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Πάντως, για τις ενδιαφερόμενες-ους, αν ψάχνουμε τον προορισμό με τους ιδανικότερους άντρες όσον αφορά τις σεξουαλικές τους επιδόσεις, τον περιγράφει ο Χένρι Μίλερ στον "Τροπικό του Καρκίνου".
Σε κάποιο σημείο σκιαγραφεί τον υπέρτατο γ*μίκουλα, αναφερόμενος στην Αμερική και τους άντρες της: “…με καλόκαρδους άντρες έτοιμους να γ*μήσουν ό,τι κινείται, άντρα, γυναίκα ή ζώο”.
Μην ετοιμάζετε βαλίτσες για America! Στην επόμενη πρόταση ο συγγραφέας προσγειώνει το κοινό του: “Δεν υπάρχει, όχι, η Αμερική. Δεν είναι παρά ένα όνομα που δίνεις σε μιαν αφηρημένη ιδέα…”.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home