Η ορχήστρα των μεταναστών

Ο παππούς του ήταν τενόρος. Ο πατέρας του ήταν διευθυντής ορχήστρας. Κι εκείνος συγκινήθηκε για πρώτη φορά από τη μουσική σε ηλικία 4 ετών όταν άκουσε σε ένα γραμμόφωνο τον «Πέτρο και Λύκο».

Η Πιάτσα Βιτόριο είναι μια μεγαλοπρεπής τετράγωνη πλατεία στον Εσκυλίνο, έναν από τους επτά λόφους της Ρώμης. Γύρω γύρω αψίδες και κτίρια του 19ου αιώνα, στη μέση ένας κήπος που σου γλυκαίνει τη ματιά. Αυτή η πλατεία, όπου οι Ιταλοί αποτελούν μειοψηφία, είναι ο πρώτος τόπος που ανακαλύπτουν οι μετανάστες όταν φτάνουν στη Ρώμη. Εδώ επέλεξε να εγκατασταθεί το 2000 ο Μάριο Τρόνκο, αφού οι τιμές των σπιτιών ήταν πολύ χαμηλότερες από την υπόλοιπη Ρώμη. Και το όνομα αυτής της πλατείας αποφάσισε να δώσει στην ιδιόρρυθμη ορχήστρα του.

Όλα ξεκίνησαν το 2002, όταν οι κάτοικοι της περιοχής κινητοποιήθηκαν για να σώσουν το κινηματοθέατρο Apollo, που κινδύνευε να γίνει αίθουσα τυχερών παιχνιδιών. Ο Τρόνκο, που μέχρι τότε έγραφε μελωδίες για διάφορους ερμηνευτές του ιταλικού βαριετέ και έπαιζε πιάνο στο δημοφιλές συγκρότημα Avion Travel, συνειδητοποίησε ότι οι μετανάστες δεν έχουν ανάγκη μόνο από δουλειά και στέγη, αλλά και από ένα χώρο για να συναντιούνται και να διασκεδάζουν. Συνέλαβε τότε την ιδέα να δημιουργήσει μια ορχήστρα με μουσικούς απ' όλο τον κόσμο. Αλλά οι πρώτες του επαφές, μέσα από την επιτροπή υπεράσπισης του Apollo, ήταν απογοητευτικές. Οι μετανάστες φοβόντουσαν, πολλοί πίστευαν ότι ο Τρόνκο και οι συνεργάτες του ήταν αστυνομικοί με πολιτικά.

Όπως γράφει η Μοντ, το σχέδιο υλοποιήθηκε τελικά χάρις σε μια μικρή απάτη. Η Μονίκ Βοτ, διευθύντρια του Φεστιβάλ RomaEuropa, ενθουσιάστηκε με την ιδέα και ενέταξε μια συναυλία της ορχήστρας στο πρόγραμμα του φθινοπώρου του 2002. Μόνο που η Ορχήστρα Πιάτσα Βιτόριο βρισκόταν ακόμη στο μυαλό του Τρόνκο! Ο τελευταίος κατάλαβε ότι δεν είχε καιρό. Γρήγορα μάζεψε τον τρομπετίστα Ομάρ από την Κούβα, τον τραγουδιστή Μπιλάλ από την Ινδία, τον κιθαρίστα Κάρλος από τον Ισημερινό, τους ντράμερ Παπ και Κάου από τη Σενεγάλη. Οι προσομοιώσεις των οργάνων γίνονταν στον ηλεκτρονικό του υπολογιστή. Ήταν μια εξίσωση με καμιά τριανταριά αγνώστους που έπρεπε να επιλυθεί επειγόντως. «Ο προϋπολογισμός μας», θυμάται, «δεν μας επέτρεπε πάνω από μια εβδομάδα πρόβες».

Η ορχήστρα αποτελείται σήμερα από 16 μουσικούς που προέρχονται από 11 χώρες, μιλούν 8 γλώσσες, πληρώνονται κανονικά και παίζουν μια μουσική που είναι δύσκολο να κατατάξει κανείς σε κάποιο είδος. Το βέβαιο είναι ότι αρέσει. Η ορχήστρα έχει δώσει πάνω από 200 συναυλίες στην Ιταλία, στη Γερμανία, στην Αυστρία και στην Ολλανδία και έχει γράψει ήδη δύο CD (περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα www. orchestradipiazzavittorio. it/). Το μόνο παράπονο του Τρόνκο είναι ότι δεν έχει κανένα μουσικό από την Κίνα - κι ας είναι οι Κινέζοι η πιο πολυπληθής κοινότητα της περιοχής.