Έγραφε για τις επόμενες γενιές

«Όταν οι φίλοι μου έβλεπαν τον Μπρασένς να με περιμένει στο πεζοδρόμιο και με ρωτούσαν τι κάνω μ' αυτόν τον τύπο, τους απαντούσα: ''Είναι ένας ποιητής''. ''Μα τι γράφει; '' με ρωτούσαν. ''Δεν ξέρω. Γράφει για τις επόμενες γενιές''».

Το πραγματικό του όνομα είναι Πιερ Οντενιάντ, αλλά όλοι τον ξέρουν με το παρατσούκλι που του έβγαλε ο Ρενέ Κλαιρ. Το 1957, ο τελευταίος ζήτησε από τον Ζωρζ Μπρασένς να παίξει στην ταινία «Porte des Lilas». Αλλά ο Μπρασένς ήταν αναρχικός, δεν του άρεσε να του λένε τι θα κάνει και ο Κλαιρ επέμενε να του υπαγορεύει κάθε λεπτομέρεια. Επενέβη τότε ο Πιερ και άρχισε να ζαλίζει τον σκηνοθέτη με ό,τι μπορούσε να σκεφτεί, τις ημερομηνίες, τα συμβόλαια, τις σκηνές. Μια μέρα, ο Κλαιρ δεν άντεξε και πήρε τηλέφωνο τον Μπρασένς: «Τι είναι αυτός ο μπελάς που μου έστειλες; Είναι μια πέτρα, ένας βράχος, το ίδιο το Γιβραλτάρ!».

Οι δύο άνδρες γνωρίστηκαν το 1943 στο στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας του Μπάζντορφ, στη Γερμανία. Ο Γιβραλτάρ ήταν υπεύθυνος της βιβλιοθήκης και κάθε βράδυ ερχόταν ένας τύπος που ήταν χτενισμένος σαν τον Τίνο Ρόσσι, είχε μουστάκι σαν του Κλαρκ Γκέιμπλ και έμοιαζε με γορίλλα. Δανειζόταν πέντε βιβλία και έλεγε ότι θα τα φέρει την επομένη. Ήταν ο Μπρασένς. Ξυπνούσε κάθε πρωί στις 5 και διάβαζε μέχρι τις 8, εκνευρίζοντας όσους κοιμόντουσαν στον ίδιο θάλαμο μαζί του. Όποτε τον ρωτούσαν τι έκανε στη ζωή του, απαντούσε: «Τίποτα». Ήδη όμως έγραφε τραγούδια. Όταν ο πόλεμος τελείωσε, πήγε και βρήκε τον Γιβραλτάρ στο στούντιό του, στη rue Pigalle. Από τότε δεν ξαναχώρισαν ποτέ. Ο Γιβραλτάρ έγινε ο καλύτερός του φίλος, ο ατζέντης του, ο φύλακας-άγγελός του. Πήγαιναν μαζί παντού, εκδρομές, ταξίδια, περιοδείες. Μαζί επισκέφθηκαν το 1954 τους γονείς του Μπρασένς, που είχε να τους δει δέκα χρόνια. Ο πατέρας του ήταν μαραγκός και δεν ενδιαφερόταν καθόλου για τη μουσική, ήταν όμως περήφανος που ο γιος του είχε πετύχει. Η μητέρα του ήταν μια φιλόμουση καθολική, τα πρώτα τραγούδια του γιου της την είχαν ενθουσιάσει, αλλά με τον Γορίλλα και την Πουτάνα είχε πάθει σοκ, δεν πήγε ποτέ στη ζωή της σε συναυλία του Ζωρζ, δεν άντεχε να τον ακούσει να ξεστομίζει χυδαιότητες.

Ογδόντα δύο ετών σήμερα, ο Γιβραλτάρ διηγείται για πρώτη φορά αυτή τη σχέση ζωής στο βιβλίο του «Μπρασένς. Η ματιά του Γιβραλτάρ» (Εκδ. Fayard). Όπως λέει στο Λ' Εξπρές, η τελευταία φορά που μίλησε με τον τραγουδοποιό ήταν στις 29 Οκτωβρίου 1981. Ο καρκίνος ήταν προχωρημένος, ο Γιβραλτάρ είχε δανειστεί το αυτοκίνητό του, ένα Ρενώ 5, στον δρόμο τού χάλασε, πήρε τηλέφωνο τον Μπρασένς να του πει ότι θα αργούσε, εκείνος είχε κέφια, «ρε κερατά», του είπε, «θα μου το διαλύσεις το αυτοκίνητο». Λίγη ώρα αργότερα πέθανε.