Τετάρτη, Απριλίου 26, 2006

Στη γέφυρα του Mπρούκλιν



«Βρίσκομαι εδώ σήμερα επειδή ένας δικαστής με έκρινε ένοχο για περιφρόνηση του δικαστηρίου. H αλήθεια είναι ότι δεν αισθάνομαι τίποτα άλλο από περιφρόνηση για ένα σύστημα που επιτρέπει στους εργοδότες να εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους».

Αυτά δήλωσε προχθές το απόγευμα ο Ρότζερ Τούσεντ έξω από τους «Τάφους» (The Tombs), τις φυλακές του Μανχάταν όπου θα εκτίσει ποινή δέκα ημερών για την οργάνωση μιας παράνομης απεργίας. Ο Τούσεντ είναι πρόεδρος του «Local 100», του συνδικάτου δημοσίων μεταφορών της Νέας Υόρκης στο οποίο ανήκουν 34.000 εργαζόμενοι. Και η απεργία για την οποία καταδικάστηκε είχε ως αποτέλεσμα να παραλύσει η Νέα Υόρκη για 60 ώρες τον περασμένο Δεκέμβριο και να προκληθούν ζημιές που υπολογίζονται σε ένα δισεκατομμύριο δολάρια. Προτού διαβεί την πόρτα των φυλακών, ο Τούσεντ και 1.200 υποστηρικτές του είχαν πραγματοποιήσει πορεία στη Γέφυρα του Μπρούκλιν, τραγουδώντας το «Get Up, Stand Up» του Μπομπ Μάρλεϋ και θυμίζοντας τις ένδοξες ημέρες της δεκαετίας του '60. Όπως δήλωσε άλλωστε ο ίδιος ο Αμερικανός συνδικαλιστής, τις τελευταίες του ημέρες ελευθερίας τις πέρασε διαβάζοντας ένα βιβλίο του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ: τα Γράμματα από τις Φυλακές του Μπέρμιγχαμ...

Σύμφωνα με τον Τούσεντ, η καταδίκη του αποτελεί μια πολιτική πράξη με στόχο την αποδυνάμωση του συνδικαλιστικού κινήματος: δεν είναι τυχαίο ότι εκτός από τη φυλάκισή του, επιβλήθηκε στο συνδικάτο πρόστιμο 2,5 εκατομμυρίων δολαρίων και η απαγόρευση να εισπράττει εισφορές από τα μέλη του, μια ποινή που μπορεί να το οδηγήσει στη χρεοκοπία. H θέση αυτή περιπλέκεται όμως από το γεγονός ότι ο άνθρωπος που ζήτησε αυτές τις εξοντωτικές ποινές είναι ο δημοφιλής δικαστής Έλιοτ Σπίτζερ, επονομαζόμενος και «σερίφης της Ουώλ Στρητ», που θα είναι υποψήφιος με το Δημοκρατικό Κόμμα για τη θέση του κυβερνήτη της Νέας Υόρκης. Όπως επισημαίνει η Κοριέρε ντέλα Σέρα, τα συνδικάτα στην Αμερική δεν αποτελούν απλώς συμμάχους του Δημοκρατικού Κόμματος, αλλά τον βασικό εκλογικό του μηχανισμό και μια σημαντική πηγή χρηματοδότησής του.

Ο Τούσεντ, που γεννήθηκε στο Τρινιντάντ πριν από 50 χρόνια και είναι γνωστός για τις ριζοσπαστικές του θέσεις, προσπαθεί στην πραγματικότητα να αξιοποιήσει τις δέκα ημέρες στη φυλακή για να βγάλει το συνδικάτο από τη δύσκολη θέση στην οποία έχει περιέλθει. Δεν είναι μόνο οι διαμαρτυρίες των πολιτών για την ταλαιπωρία που υπέστησαν από την απεργία. Είναι και ο κίνδυνος να χαθούν 130 εκατομμύρια δολάρια με τα οποία επιδοτείται το συνταξιοδοτικό ταμείο του συνδικάτου: ο απερχόμενος κυβερνήτης Τζωρτζ Πατάκι χαρακτήρισε αυτό το ποσό «απαράδεκτο δώρο προς κάποιον που παραβίασε τον νόμο». Ο αρχηγός του «Local 100» βλέπει όμως πολύ μακρύτερα: ελπίζει να συνδέσει το όνομά του με την κατάργηση του «νόμου Τέιλορ», που απαγορεύει στους δημοσίους υπαλλήλους της Νέας Υόρκης να απεργούν...

6 Comments:

At 26/4/06 2:07 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

να σε βοηθήσω λίγο Πάνο? επειδή είδες τις λέξεις "περιφρόνηση για ένα σύστημα" να εκφέρονται από κοτζάμ πρόεδρο συνδικάτου στη για πολλούς υποταγμένη Αμερική.

 
At 26/4/06 2:31 μ.μ., Blogger Λαμπρούκος said...

America, America, γη της επαγγελίας και της καταγγελίας, γη της ελευθερίας και της παραπλάνησης, γη της δημοκρατίας και της τρομοκρατίας (όσων δε συμφωνιούν με τη δημοκρατία που τους επιβάλουμε).

Δε μπορώ παρά να συμφωνήσω με τον Πάνο...

 
At 27/4/06 1:19 π.μ., Blogger talos said...

Να σημειώσω μόνο την ευτυχή σύμπτωση της συνωνυμίας: Toussaint ήταν το μικρό όνομα του L'Ouverture, του ηγέτη της πρώτης σύγχρονης επανάστασης των σκλάβων.

 
At 27/4/06 11:13 π.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Ευχαριστώ Μαριέλε που βρίσκεις τα κομμάτια μου πεθαμένα. Ευχαριστώ Ιχνηλάτη που είσαι πάντα on alert. Συγγνώμη που απουσίασα από το διάλογο, αλλά προσπαθούσα να αποδείξω σε άλλο blog ότι δεν είμαι ...αντισημίτης!

 
At 27/4/06 11:33 π.μ., Blogger Anastasia Konstantakatou said...

ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της Αμερικής -και βασική διαφορά ως προς την Ελλάδα- είναι ποικιλια/ανομοιομορφία σε ολα τα πεδια, έτσι που είναι έως και άδικο να χαρακτηριζουμε με ένα επίθετο την Αμερική (κατι που παραδεχομαι οτι κανω συνεχως αλλά με διαφορετικά κινητρα).

Αναφορικά ως προς το ποστ λοιπόν, η αντιδραση του Τουσεντ, ειναι μια "φυσιολογική" αντιδραση ναι μεν αλλα με σημαντικές συνέπειες δε. Γιατι στην Αμερική οπως πολυ σωστά επεσημανε o deepest blue κοστολογουνται τα παντα ακομα και ο αερας και ως εκ τουτου το "δε βαριεσαι και τι έγινε" που μαστίζει την Ελλάδα ειναι έννοια αγνωστη στην Αμερική.

Το αν ο Τουσεντ θα καταφερει να μεινει στην ιστορια ειναι συνισταμενη παραγοντων αλλά βασικο πλεονεκτημα που υπαρχει στην Αμερική ειναι η οργανωση η οποια διεπει ολα τα επιπεδα και φυσικά τα συνδικατα. Α και κατι τελευταιο. Στην Αμερική (καποιοι)συνεχιζουν και ονειρευονται, και αυτο επισης βοηθαει.

 
At 27/4/06 5:17 μ.μ., Blogger Λαμπρούκος said...

Mιχάληόταν λες αντισημίτης εννοείς εναντίον του Σημίτη, φαντάζομαι όχι γιατί τότε θα γραφόταν με κεφαλαίο το Σ!

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home