H γενιά των χιλίων ευρώ

Δύο αντιφατικά μηνύματα έστειλε η χθεσινή ημέρα. Στη Γαλλία ηττήθηκαν το αμερικανικό οικονομικό μοντέλο, η αλαζονεία και ο αυταρχισμός. Στην Ιταλία, ήλθαν ουσιαστικά ισόπαλες η χυδαιότητα με την ανικανότητα. Τα διδάγματα είναι πολλαπλά.

Ο Κλάουντιο είναι ένας 27χρονος πτυχιούχος πανεπιστημίου που εργάζεται στο τμήμα μάρκετινγκ μιας πολυεθνικής του Μιλάνου. Κερδίζει 1.028 ευρώ τον μήνα, αλλά θα χάσει τη δουλειά του μόλις ολοκληρωθεί το πρότζεκτ για το οποίο προσλήφθηκε. Στη συνέχεια μπορεί να υπογράψει στην ίδια επιχείρηση μια καινούργια σύμβαση ή να αναζητήσει δουλειά αλλού. Μένει σε ένα προάστιο του Μιλάνου, μαζί με άλλα τρία άτομα που προσπαθούν κι αυτοί να τα βγάλουν πέρα με ένα ανάλογο εισόδημα. Είναι η λεγόμενη «γενιά των χιλίων ευρώ», και πρωταγωνιστεί σ' ένα βιβλίο που κυκλοφορεί προς το παρόν μόνο στο Διαδίκτυο (www.generazione1000.com). Σ' αυτήν τη γενιά ανήκουν και οι δύο συγγραφείς. Ο 30χρονος Αλεσάντρο Ριμάσα δηλώνει ότι δεν έχει κερδίσει ποτέ πάνω από 1.000 ευρώ εδώ και έξι χρόνια που τελείωσε την Αρχιτεκτονική. Για τον Αντόνιο Ινκόρβια, που είναι έναν χρόνο μεγαλύτερος, ο Κλάουντιο αντιπροσωπεύει εκατομμύρια νέων ανθρώπων που αισθάνονται αόρατοι και υποτιμημένοι, όχι μόνο στην Ιταλία αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Αυτοί οι άνθρωποι έχουν εισβάλει τον τελευταίο καιρό δυναμικά στο πολιτικό σκηνικό της Ευρώπης. Στη Γαλλία, πέτυχαν μια σημαντική νίκη με την απόσυρση του νόμου για εύκολη πρόσληψη - εύκολη απόλυση, που γίνεται ακόμα σημαντικότερη αν σκεφτεί κανείς ότι είχαν απέναντί τους όχι μόνο την κυβέρνηση, αλλά και το μεγαλύτερο μέρος του διεθνούς Τύπου. Ο εξευτελισμός των εμπνευστών αυτού του νόμου ήταν τόσο μεγάλος, ώστε δύσκολα θα αποτολμήσει κάποιος στο προσεχές μέλλον να προχωρήσει σε ανάλογη πρόκληση. Στην Ιταλία, ο Κλάουντιο και η παρέα του ένωσαν τις δυνάμεις τους με τους ανθρώπους που εξακολουθούν να διεκδικούν την αξιοπρέπεια και την κοινή λογική, με σκοπό να απομακρύνουν από την εξουσία έναν πρωθυπουργό που την τελευταία τετραετία είδε τα κέρδη της αυτοκρατορίας του να αυξάνονται κατά 56%.

H Κεντροαριστερά ήλπιζε να επωφεληθεί από αυτές τις εξελίξεις. Αλλά το παιχνίδι είναι πιο πολύπλοκο απ' ό,τι νομίζει. Όπως επισημαίνει ο Μαρκ Λαζάρ στη Ρεπούμπλικα, οι Γάλλοι σοσιαλιστές μπορεί να τάχθηκαν καθαρά τις τελευταίες εβδομάδες με το μέρος των φοιτητών, δεν έχουν ξεκαθαρίσει όμως τι μεταρρυθμίσεις θα προωθήσουν οι ίδιοι αν έλθουν στην εξουσία. Πώς θα συμβιβάσουν την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη με την ανάγκη για μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα της οικονομίας; Πώς θα συμφιλιώσουν τις εσωτερικές τους αντιθέσεις ώστε να μπορέσουν να ακολουθήσουν μια πολιτική με συνοχή και αποτελέσματα; Όσο για την Ιταλία, η εναντίωση σ' έναν αδίστακτο άνθρωπο αποδείχθηκε ότι δεν είναι αρκετή για να φέρει μια καθαρή εκλογική νίκη. Εκτός από την άρνηση χρειάζονται και θέσεις. Εκτός από τις καταγγελίες, χρειάζεται και όραμα.

Ο αγώνας της «γενιάς των χιλίων ευρώ» συνεχίζεται.