Δευτέρα, Απριλίου 10, 2006

H ιστορία του Nέλιο



«Έχω ένα είδωλο στη ζωή μου: μια φωτογραφία που έχω κρατήσει πολλά χρόνια. Είμαι εγώ στα έντεκα χρόνια μου. Εκείνη την εποχή πίστευα απόλυτα στη φαντασία ως εργαλείο για τη διαχείριση της πραγματικότητας. Πίστευα ότι μπορώ να κάνω τα πάντα». Χένινγκ Μάνκελ

Ο Αντόνιο Μαρία Βας είναι ένας φούρναρης που δουλεύει στο Μαπούτο της Μοζαμβίκης. Μια μέρα ακούει πυροβολισμούς από το θέατρο της πόλης, που έχει ιδρύσει και διευθύνει η εργοδότισσά του, μια εύπορη κυρία από την εποχή της πορτογαλικής κυριαρχίας. Πάνω στη σκηνή, μέσα σε μια λίμνη αίματος, βρίσκει ένα βαριά τραυματισμένο παιδί του δρόμου. Τον λένε Νέλιο, ο Βας έχει ακούσει πολλά γι' αυτόν: είναι από τους αρχηγούς των παιδιών του δρόμου, ένα αγόρι δυνατό και ευγενικό που απεχθάνεται τη βία. Ο Νέλιο τού ζητά να τον μεταφέρει στην ταράτσα. «Εκεί θέλω να μείνω», του λέει. «Εκεί θέλω να απελευθερώσω το πνεύμα μου». Τις επόμενες εννιά νύχτες, το παιδί διηγείται στον φούρναρη την ιστορία της ζωής του, κάθε νύχτα και ένα επεισόδιο. Την ένατη νύχτα, αφού διηγηθεί ποιος και γιατί του έριξε τη μοιραία σφαίρα, ο Νέλιο πεθαίνει. Την επομένη, ο Βας παρατάει τον φούρνο και αρχίζει να γυρίζει τον κόσμο για να διαδώσει την ιστορία του παιδιού.

«Ο φούρναρης κι εγώ είμαστε το ίδιο», λέει στην Ιντιπέντεντ ο Σουηδός συγγραφέας Χένινγκ Μάνκελ, ο οποίος άφησε στο τελευταίο του βιβλίο τον επιθεωρητή Κουρτ Βάλαντερ και ασχολήθηκε με ένα θέμα από την «άλλη του ζωή», στην Αφρική. Το 1987, αφού είχε ήδη γράψει και σκηνοθετήσει πολλά θεατρικά έργα στη Σουηδία, δέχθηκε μια πρόσκληση να διευθύνει το Τεάτρο Αβενίδα του Μαπούτο, το μοναδικό επαγγελματικό θέατρο της πόλης. Ήταν 39 ετών. Και αυτό που του έκανε αμέσως εντύπωση ήταν τα παιδιά του δρόμου που περικύκλωναν το θέατρο. «Θυμάμαι ένα επτάχρονο αγόρι, που το έβλεπα συχνά μαζί με τον δεκατετράχρονο αδελφό του. Όταν του μιλούσα, είχα την περίεργη αίσθηση ότι απέναντί μου βρισκόταν ένας άνθρωπος όχι επτά ετών, αλλά εβδομήντα. Όταν μιλάμε γι' αυτά τα παιδιά, αναφερόμαστε συνήθως στην τραγωδία της ζωής τους. Υπάρχει όμως και μια άλλη διάσταση: η σοφία τους, η αξιοπρέπειά τους και η τεράστια ικανότητά τους για επιβίωση».

Ο Μάνκελ ήθελε πάντα να γράψει ένα μυθιστόρημα με ήρωες αυτά τα παιδιά, αλλά δεν ήξερε από πού να το πιάσει. H λύση ήλθε ένα απ' αυτά τα μεσημέρια που είναι η ιερή ώρα του θεάτρου, ανάμεσα στην πρόβα και την παράσταση. Καθόταν στο έρημο θέατρο και κάτι έκανε, όταν ξαφνικά άνοιξε η πόρτα από μια δυνατή ριπή του ανέμου και εισέβαλαν στην αίθουσα οι ακτίνες του ήλιου. Ο «Χρονικογράφος των ανέμων» (που κυκλοφορεί σε λίγες ημέρες στα αγγλικά από τις εκδόσεις Harvill Secker) γεννήθηκε εκείνο ακριβώς το νανοδευτερόλεπτο.

10 Comments:

At 10/4/06 1:34 μ.μ., Blogger Λαμπρούκος said...

Κάπως έτσι γενιούνται όλα... Μια τρελή βραδιά καρναβαλιού!

 
At 10/4/06 2:12 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Διαβλέπω μια διακριτική πλην σαφή υποστήριξη στο σουηδικό μοντέλο
:-)))
Πάντως, καταπληκτικός ο Μάνκελ, τον συστήνω ανεπιφύλακτα (όπως γνωρίζει και ο Μιχάλης)

 
At 10/4/06 4:41 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Ασχετο: πρώτες εκτιμήσεις για νίκη Πρόντι. Αξιοσημείωτη επιτυχία Πράσινων-Κοσσούτα με πάνω από 5%

 
At 10/4/06 7:27 μ.μ., Blogger Caesar said...

Μαύρο Πρόβατο:

-Ελπίζω το σουηδικό μοντέλο να είναι ...ψηλό ξανθό και καλίγραμμο :-)

-Ναί ο "προφεσόρε" μάλλον θα τα καταφέρει.

 
At 10/4/06 9:30 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Και να που ο Πρόντι χάνει τη Γερουσία. Πρωθυπουργός μερικών ωρών και ο "προφεσόρε";

 
At 10/4/06 9:31 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Και να που ο Πρόντι χάνει τη Γερουσία. Πρωθυπουργός μερικών ωρών και ο "προφεσόρε";

 
At 11/4/06 1:15 π.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

 
At 11/4/06 2:07 π.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Χμμμ... κάτι από Σαΐντ στην κριτική του φίλου ιχνηλάτη.

Ισως έχει δίκιο - πάντως η Μοζαμβίκη είναι η "δεύτερη πατρίδα" του Μάνκελ.

ΥΓ. Σαμπάνιες βεβαίως, προσφέρομεν!
ΥΓ'.Μούφα οι εκτιμήσεις των "πράσινων" που μετέφερα πρωτύτερα. Διαβάζω τώρα από τα πρακτορεία για διαγραφόμενη νίκη Μπερλουσκόνι και στη Βουλή (στη Γερουσία είναι μάλλον οριστική η επικράτηση - για τη Βουλή εκτός από την καταμέτρηση, πρέπει να γίνουν και πολύπλοκοι υπολογισμοί στη βάση του εξαιρετικά διεστραμένου εκλογικού νόμου). Και βέβαια είναι ανύπαρκτος οποιοσδήποτε άλλος σχηματισμός, πέραν των δύο συμμαχιών.
Σοφά μας είχε προειδοποιήσει ο Μιχάλης χτες για το ενδεχόμενο...
Πάντως το γούστο θα είναι να έχει γίνει καμμιά νοθειούλα...

 
At 11/4/06 9:16 π.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

 
At 11/4/06 9:24 π.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Καλημερα,
φίλε achilleas ο εκλογικός νόμος των ιταλών έχει μαθηματικά λάθη - σε ορισμένες περιπτώσεις, μοιράζει ανύπαρκτες έδρες κτλ. Αστα...

Διαβάζω τώρα οτι οι κάλπες "βγάζουν" Πρόντι, και στη Βουλή και στη Γερουσία, με ελάχιστη διαφορά ψήφων. Αλλά έχει ζητηθεί μερική επανακαταμέτρηση από το Μπ. - για το φόβο της νοθείας! :-)))

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home