Mια υπόκλιση στα θύματα
H Σλαβένκα Ντράκουλιτς έχει μια ενδιαφέρουσα θεωρία. Σύμφωνα με την Κροάτισσα συγγραφέα, ο Μιλόσεβιτς έπεσε πράγματι θύμα μιας γυναίκας, μόνο που αυτή η γυναίκα δεν ήταν η Κάρλα ντελ Πόντε αλλά η Μίρα Μάρκοβιτς. Δικό της όνειρο ήταν να γίνει ο άνδρας της ο ισχυρότερος άνθρωπος της Γιουγκοσλαβίας. Εκείνη είχε πάντα τον τελικό λόγο στις πολιτικές του αποφάσεις. Κι όταν τον μετέφεραν στη Χάγη, έπιασε ένα σπίτι κοντά στη φυλακή για να μπορεί να τον βλέπει καθημερινά. Ώς την ημέρα που οι σερβικές αρχές την κατηγόρησαν για συνενοχή στον φόνο του Ιβάν Στάμπολιτς, πρώην μέντορα του άνδρα της. Για να μην καταλήξει κι αυτή στη φυλακή, η Μίρα διέφυγε στη Μόσχα, όπου βρίσκονταν ήδη ο γιος της και ο κουνιάδος της. Ο Μιλόσεβιτς δεν μπορούσε πια να τη βλέπει. Επειδή όμως ήταν απόλυτα εξαρτημένος από εκείνη, έκανε τα πάντα για να τον στείλουν κι αυτόν στη Μόσχα. Μπορεί να μην έπαιρνε τα φάρμακά του ή να έπαιρνε σκοπίμως άλλα. Αλλά αυτό που τον σκότωσε τελικά, γράφει η Ντράκουλιτς στη Φρανκφούρτερ Ρουντσάου, ήταν ο έρωτας.
Όταν κατασιγάσουν τα μίση και τα πάθη, το δακρύβρεχτο αυτό ρομάντσο μπορεί και να γυριστεί σε ταινία. Καθώς όμως σήμερα ο Μιλόσεβιτς οδεύει προς την τελευταία του κατοικία, απαλλάσσοντας τους συμπατριώτες του από ένα αβάσταχτο φορτίο κι ένα σύμβολο της συλλογικής τους ευθύνης, τα αίτια του θανάτου του ελάχιστη σημασία έχουν. Κάποιος έγραψε ότι η μεγαλύτερη επιτυχία του στα χρόνια που δικαζόταν ήταν ότι έστρεψε την προσοχή πάνω του, με τα θύματά του να περνούν σε δεύτερη μοίρα. Αντί για θύτης, εμφανίστηκε ως θύμα. Αντί για πρωτεργάτης της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας, του θανάτου 200.000 ώς 300.000 ανθρώπων και του εκτοπισμού εκατομμυρίων άλλων από τα σπίτια τους, χρησιμοποίησε το βήμα του δικαστηρίου για να καταγγείλει την αντισερβική συνωμοσία «μιας σοβινιστικής ελίτ, που αποτελείται από τρομοκράτες, νεοναζί και φανατικούς ισλαμιστές». Οι λίγοι που πίστεψαν αυτή την απλοϊκή προπαγάνδα τον αποχαιρετούν σήμερα με ανάμεικτα συναισθήματα οργής και θλίψης. Οι υπόλοιποι υποκλίνονται απλώς στα θύματά του, ζητώντας συγγνώμη που τους άφησαν για τόσον καιρό τόσο μόνους.
Εύκολα θα υπέκυπτε κανείς στον πειρασμό να πει ότι ο Μιλόσεβιτς καταλήγει στον τόπο που του αρμόζει, δηλαδή στον μεγάλο σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας. Αλλά δεν είναι αλήθεια. Αυτός ο μέτριος κομμουνιστής που έγινε η προσωποποίηση του «δημοκρατικού κακού» - σύμφωνα με την έκφραση του Ζακ Ζυλιάρ στον Νουβέλ Ομπζερβατέρ - κατάφερε να κάνει ώς κι έναν Χάρολντ Πίντερ να υπογράφει διακηρύξεις υπέρ της απελευθέρωσής του και της φυλάκισης στη θέση του των ηγετών της Δύσης. Όσες αποφασισμένες γυναίκες κι αν έχεις δίπλα σου, όσο κι αν σε βοηθά η περιρρέουσα υποκρισία, χρειάζονται ικανότητες για κάτι τέτοιο, πρέπει να το αναγνωρίσουμε.
posted by Μιχάλης Μητσός @ 12:55 μ.μ.
10 comments
10 Comments:
Κάπως σαν Requiem ή σαν ταφόπλακα μιας εποχής πάρτε σε DVD και δείτε κάτι από Εμίρ Κουστουρίτσα:
> Η ζωή είναι ένα θαύμα
> Άσπρος γάτος μαύρος γάτος
> Underground
Μαύρο πρόβατο:
όντως ενδιαφέρουσα η χθεσινή παραπομπή σου στην ανάλυση του ΡΒ, αλλά αυτά που αναφέρεις στο ΥΓ για τον ΜΜ; Mήπως έχω χάσει επεισόδια;
To Balkrock (Βαλκανικό ροκ) της Ελλάδας με τους "προαιώνιους" συμμάχους Σέρβους,κράτησε όσο
χρειάστηκε για να γεμίσουν τα διαφημιστικά προγράμματα οι τηλεοπτικοί σταθμοί.Μόλις τέλειωσε
η επέμβαση (ή πόλεμος για να μη κατηγορηθώ ότι δε το λέω),τα "φώτα της ράμπας σβήσαν",Ακόμη
και εκείνοι οι γραφικοί που περίμεναν να τσακιστεί η "Αυτοκρατορία του κακού ",
δεν έβγαιναν,για να μιλήσουν για τα παλιά (η αλήθεια είναι ότι μετά από λίγο βρήκαν μπροστά τους
θέματα κ ξαναπιάσαν πρώτη θέση κάγκελο στη λούφα-στο γυαλί).Η Ελλάδα ήταν η μόνη
χώρα του Δυτικού κόσμου που το σύνολό σχεδόν του πληθυσμού της,των μέσων ενημέρωσης
κ του πολιτικού της κόσμου υποστήριζε των Μιλόσεβιτς.Μια πλειοψηφία που αναλογούσε σε
αντίστοιχη μειοψηφία μέσα στην Ε.Ε.Δηλ. μια πλειοψηφία-μειοψηφία που στρεφόταν
ενάντια στα ατομικά δικαιώματα της πλειοψηφούσας-μειοψηφούσας αλβανικής κοινότητας του
Κοσσόβου στηρίζοντας ένα εθνοεκκαθαριστικό καθεστώς,βασισμένη σε μία παρωχημένη
αντι-ιμπεριαλιστική αντίληψη,που έλκει την καταγωγή της από το προπατορικό αμάρτημα του
εμφυλίου κ εκδηλώνεται το φαντασιακό της ως "αντί" σε κάθε τι δυτικό.
Μάταια προσπαθούσε ο Σημίτης ο Παπανδρέου,κ μερικές άλλες ελάχιστες φωνές
από πολιτικούς κ δημοσιογράφους (κ αυτές ελάχιστες,όλα ελάχιστα).Εάν δε , αποτολμούσες
να εκφράσεις απόψη αντίθετη με αυτή του ρεύματος κινδύνευες κ με ξυλοδαρμό.(είχαν
συμβεί κ τέτοια).Κ κρατήσαν οι χωροί όσο ο πόλεμος κ μετά Πααααααααααααφ.Που είναι
οι ιέρακες του Μιλοσεβιτσικισμού ,που είναι τα λάβαρα από τις πορείες (αλλά ξέχασα!
είναι πολλές οι υποχρεώσεις στο αντι-ιμπεριαλιστικό μέτωπο-κάτι σχετικό αναφέρει κ το
κόκκινο βιβλιαράκι του Μάο εκεί στη θεωρία των τριών κόσμων-γ'αυτό φαίνεται δε φτάνουν
τα λάβαρα -- καλά σε μία απο αυτές ,και ας μη μου άρεσε που βρίζαν τον Μπλέρ τον
Κλίντον κ τον Νταλέμα,
συμμετείχα κ εγώ,με είχαν ως ατραξιόν όπως θα καταλάβατε!!),". Κ μετά κάτσανε όλα!Πήγε κ ο
Μιλόσεβιτς στη Χάγη κ τον βλέπαμε,σα να ήταν εκεί από παλιά.Λες κ δεν είχε μεσολαβήσει
τίποτα.... Αλλά όπως έγραψε κ στο προηγούμενο σημείωμα του,ο Μιχάλης, ποοοολύ
τράβηξε αυτή η δίκη,φτάσαμε φτάσαμε,πέθανε ο Μιλόσεβιτς,κ να λένε τώρα ότι
τον πέθαναν...πονηρά πράγματα.Σ ένα μόνο, φέρουν πολύ μεγάλη ευθύνη οι γιατροί κ
οι υπηρεσίες του δικαστηρίου,ότι από την στιγμή που ο Μιλόσεβιτς (αν ισχύει κάτι τέτοιο)
"αμόλαγε" τα φάρμακα στον οργανισμό του χωρίς επίβλεψη,έπρεπε να το έχουν καταγγείλει
από την πρώτη στιγμή, γιατί αλλιώς φέρουν κ αυτοί πολλή μεγάλη ευθύνη αν τους
ξέφυγε κάτι τέτοιο.Γιατί από αυτή την πλευρά, τα αίτια του θανάτου του Μιλόσεβιτς,
δεν έχουν ελάχιστη σημασία.Από την ιστορική πλευρά προφανώς...
Όσο δε για τη Μοίρα του...στο προσωπό υπήρχε πάντα χαραγμένη μια έκφραση ματαιότητας.
Όπως υπήρξε κ ο "αγώνας" του.Αιματηρός ....
"Οι λίγοι που πίστεψαν αυτή την απλοϊκή προπαγάνδα τον αποχαιρετούν σήμερα με ανάμεικτα συναισθήματα οργής και θλίψης. Οι υπόλοιποι υποκλίνονται απλώς στα θύματά του, ζητώντας συγγνώμη που τους άφησαν για τόσον καιρό τόσο μόνους."
Ε κ για εκείνους που πιστεύουν πως υπήρξε ενάς β διαλογής ηγέτης,να τους
τους απαντήσουμε: αλλοίμονο....Γιατί έτσι μας θυμίζουν τους α διαλογής.....μπρρρ
Αντώνης
Η σύσταση με το ":nick" της "άλλης" ταυτότητάς μου,στο τέλος, φιλοδοξεί να είναι
ο χαιρετισμός που "εκπέμπεται" προς όλες κ όλους,
κ επέχει θέση "αρχικού" χαιρετισμού,
μια που δεν το έκανα τη πρώτη μέρα.Οι δικτυακές κόγχες παίρνουν τον δικό τους χρόνο απότι φαίνεται.Το κάνω όμως σήμερα που κλείνω μια
εβομάδα σε τούτο το φιλόξενο κ πολύ ενδιαφέρον blog.
Κ να μου συγχωρέσετε την αυθάδεια: που απεθύνω κ ένα ξεχωριστό
χαιρετισμό, στον οικοδεσπότη του "τόπου",τον Μιχάλη.
Είμαι υποχρεωμένος να το κάνω όχι μόνο από λόγους αβρότητας,
αλλά γιατί είναι αυτός που μας δίνει, εξαιτίας της ποιοτικής
δουλειάς του, την ευκαιρία να μπορούμε να συναντιόμαστε
μέσα στα "γράμματά του", κ να παραμένουμε "ανήσυχοι κ ανοιχτοί"
Προς Cesar: καμιά συνέχεια δεν έχεις χάσει. Το Μαύρο Πρόβατο διαφωνεί με αυτά που γράφω για τον Μιλόσεβιτς και συμφωνεί με αυτά που γράφει ο ΡΒ. Ως εδώ καλά. Θεωρεί όμως επίσης ότι κάποια πράγματα τα ξέρω και ΔΕΝ τα γράφω (γιατί άραγε; Φοβάμαι; Βαρυέμαι; Θα χάσω την επιδότηση;) Σε κάθε περίπτωση, επειδή αυτό εμπίπτει μάλλον στην ψυχανάλυση, και εδώ κάνουμε άλλα πράγματα, δεν θα ασχοληθώ περισσότερο. Εκτός αν προκληθώ, βέβαια.
Προς Doh: ευχαριστώ. Αλλά πρωτίστως εσείς με κρατάτε "ανήσυχο και ανοιχτό". Χωρίς το blog αυτό, η στήλη θα είχε χαιρετήσει.
Θεωρεί όμως επίσης ότι κάποια πράγματα τα ξέρω και ΔΕΝ τα γράφω (γιατί άραγε; Φοβάμαι; Βαρυέμαι; Θα χάσω την επιδότηση;) Σε κάθε περίπτωση, επειδή αυτό εμπίπτει μάλλον στην ψυχανάλυση, και εδώ κάνουμε άλλα πράγματα, δεν θα ασχοληθώ περισσότερο. Εκτός αν προκληθώ, βέβαια.
Εγκαταλείποντας τους "καλούς τρόπους" για μια φορά: έγραψες ψέμματα οτι ο Μιλόσεβιτς ήταν εθνικιστής. Γράφεις στο σημερινό ψέμματα οτι ο Μιλόσεβιτς ήταν κομμουνιστής. Εν γνώσει σου. Το γιατί, είναι δικό σου πρόβλημα και δική μου απορία. Προσπάθησα από την αρχή να περιορίσω το θέμα εκεί (στα ψεύδη σου)και όχι στην οποιαδήποτε διαφορά απόψεων, γιατί ειλικρινά κι εγώ δεν έχω χρόνο για τέτοια - εξ'άλλου αν συζητάτε εκεί στην εφημερίδα σου, θα έχεις ακούσει όσα θα έλεγα.
Chère Marièle, για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, είμαι απλώς ένας αναγνώστης του Μιχάλη (και λίγο του διεθνούς Τύπου).
Ο,τι γνωρίζω για τα διεθνή τεκταινόμενα, είναι από αυτές τις πηγές. Με τίποτα δε, δεν διεκδικώ το χώρο του μπλογκ των "διαστάσεων", και αν έχει φανεί κάτι τέτοιο, τότε να αυτο-αποβληθώ, εκφράζοντας εν παρόδω την πολύ πολύ μεγάλη μου εκτίμηση τόσο για την ποιότητα της στήλης όσο και για τον συγγραφέα της.
Μη χάνουμε το συνολικό τοπίο (όπως το έκανε ο ίδιος στην περίπτωση του Μιλόσεβιτς ;-)) ο Μιχάλης είναι σπάνια φωνή στον ελληνικό Τύπο, και οι "διαστάσεις" για την αναγνωσιμότητα των οποίων παραπονιέται, είναι ένα από τα λίγα "παράθυρα στον κόσμο" που ανοίγονται ιδιαίτερα στους πιο διψασμένους για επαφή με αυτόν: τους νέους.
Πάνο και Ιχνηλάτη, ευχαριστώ που είπατε τα αυτονόητα. Επειδή τον αγαπάω κατά βάθος τον Μαυροπρόβατο, θα ήθελα να μη σχολιάσω το εξωφρενικό σημερινό του post. Και φυσικά δεν θα ήθελα με κανέναν τρόπο να αυτοαποβληθεί. Μπορεί απλώς να μη διαβάζει κείμενα που αφορούν τον Μιλόσεβιτς ή άλλους "αντιιμπεριαλιστές", ώστε να μην εκνευρίζεται και να μην εκτίθεται.
Και, ναι, είμαι Σημιτικός. Αλλά δεν με πονάει καθόλου όταν μου το λένε.
Αυτά παθαίνει κανείς αμά δεν είναι σε "ελεγχόμενη" απόσταση απο τον πίσορα (το pc ή το lap του κατά την jargon πολύ νεότερου αδελφού μου) ή από κάτι τέλος πάντων που να σε συνδέει ...κ διαβάσα a posteriori καμιά δεκαριά και βάλε comments μαζί..
αλλά έχει κ αυτός ο τρόπος τη γοητεία του, σα μεγάλος πίνακας που πέφτεις ξαφνικά πάνω του κ τον κοιτάς από μικρή απόσταση
Λοιπόν επειδή ζηλεύω που αποκαλείτε μόνο το Μιχάλη Σημιτικό,να πω (κάποιοι ίσως να το ξέρουν) ότι ένας συνάδελφος του από μια άλλη εφημερίδα της κεντροαριστεράς με στήλη στη προτελευταία σελίδα άναμεσα στα πολλά που έσουρνε στους υποστηρικτές του Σημίτη κ στον ίδιο, τους είχε αποκαλέσει κ "σεσημασμένους του Σημιτισμού" (αυτό συγκεκριμένα απευθυνόταν σε μια εσωτερική τότε τάση -ομάδα του ΣΥΝ που είχε τοποθετηθεί ανοιχτά υπερ Σημίτη).Κ εγώ τότε ενθουσιάστηκα με αυτό το χαρακτηρισμό,γιατί είχα το ελάχιστο δικαίωμα -μια που δεν ήμουν από τους επώνυμους κατά των οποίων εκτοξευόταν η φράση-να θεωρώ για πρώτη φορά των εαυτό μου "σεσημασμένο με αιτία".Επίσης το "σεσημασμένος" από εκείνη τη στιγμή θα έπρεπε κανονικά να καταχωριστεί στο λημματολόγιο του εκσυγχρονισμού μια που η λέξη αυτή διατηρεί μέσα της τα "σ" (χ4),τα "μ"(χ2), ενώ το μοναχικό "η" υπάρχει διπλό στο όνομα κ λέξη "Σημίτης"
,με αποτέλεσμα η λέξη "σεσημασμένος" να ηχεί "σημιτησμένος"(χώρια ότι με αυτούς τους συνδυασμούς
δημιουργούνται διάφορα σημειοσύνολα των οποία αποσταθεροποιούν τα γνωστά σημεία στη τοπολογία της αριστεράς,κ μάλλον αυτό τους ενοχλούσε.Αλλά μη πάω εκεί γιατί θα μπλέξω)
Μια χαρά "σημιτησμένος ένιωθα!!Άλλο που δεν ήθελα.
-έτσι όπως κ τελευταία με τον Χριστόδουλο,μια χαρά αισθάνομαι ως "απόγονος του Διοκλητιανού" (τόσο μεγάλο γενεαλογικό δέντρο έχουμε εμείς οι κατά Χριστοδούλεια πάλι λέξη "αντίθεοι"?)...αλλά πάλι μπορεί κ αυτό να οφείλεται σε περίεργες ψυχαναλυτικές διεργασίες του αρχιερέα...γιατί μπορεί κ να του την είχε βαρέσει κατά βάθος εκείνο το απίθανο "Σημίτης κ ξερό ψωμί" του Διοδώρου του Κυψελιώτη στο Βήμα (κ που ήθελα να το πάρω κ να το ξεπατικώσω με κίτρινο φωσφοριζέ spray απέναντι από τη Χαριλάου Τρικούπη για να το βλέπουν πρωτίστως οι ΠαΣόΚοι κ να τους σηκώνεται οι τρίχα-περίεργη φυλή αυτοί οι ΠαΣόΚοι.Τώρα τους φορτώθηκε ο Γιώργος, κ ας του καταλογίζουν κ ορισμένοι εσωκομμάτικοί,ότι δε μιλάει καλά ελληνικά.Βασικά περισσότερο ζηλεύουν τα αγγλικά του,-όπως κ εγώ-κ ας χαρακτηριστώ ξενότροπος)..Γιατί όπως προέλεγα,ο αρχιερέας, σου λέει δε μπορεί "Σημίτης κ ξερό ψωμί", γιατι αυτό είναι δικό μας προνόμιο κατά το "λια,λια,λια κ Κώτσο Βασιλιά" κ ως γνωστόν η ελιά πάει μαζί με το ψωμί (κ ας είναι κ ξερό) που αυτά ανήκουν απο χρόνους πολλούς πίσω,στους Βασιλιάδες (γιατί μόνο αυτοί έχουν το απαράγραφο δικαίωμα να τα μοιράζουν κατά πως θέλουν) , κ μέσω αυτών στη Βασιλεία των ουρανών.Κ επειδή ο ουρανός είναι πάνω από τη Γη κ μάλιστα την περικλείει κιόλας ο εκπρόσωπος της Βασιλείας των ουρανών καθίσταται ο απόλυτος άρχων στον οποίο πρέπει να υπακούει, κ να εκτελεί τις διαταγές του ο εκάστοτε δημοκρατικά εκλεγμένος
πρωθυπουργός.Μάλλον αυτό πρέπει να συνέλαβε το μυαλό του δαιμόνιου αρχιερέα κ έτσι απόφασισε να αλλάξει των αδόξαστο στο Σημίτη που με παγαποντιά πήγε να του αρπάξει την εξουσία....κ να μην ξεχάσω τώρα που θα βγώ έξω να βρω να φορέσω εκείνο το υπέροχο χιτώνιο, σαν γνήσιος ρωμαίος απόγονος ,,(στο κάτω κάτω κ αυτός κάτι σα χιτώνα φοράει, but it turns to ...)
Ιχνηλάτη μου δε νομίζω ότι η Μαριέλε αδικεί κατάφωρα το μ.π.
στο κάτω κάτω ο Asterix είναι η πλέον συμπαθητική κ ανατρεπτική φυσιογνωμία.Κ να για να μη θεωρηθεί ότι "κρατάω" περίεργες αβάντες,να πω ευθέως ότι δε συμφωνώ με τους
επίμαχους χαρακτηρισμούς του μ.π. προς τον Μιχάλη.Άλλο η διαφωνία πάνω σε θέσεις κ απόψεις κ άλλο το να καταλογίζουμε προθέσεις.
Προς μ.π. (κ αν μου επιτρέπεις την άμεση αναφορά προς εσέ¨..)...Κ νομίζεις ότι ο Μιχάλης θα σε αφήσει
να αυτο-αποβληθεις??.."γλυκό (νερό) mouton noir στη κόλαση θα πιούμε εδώ μαζί σου.."..που λέει κ ο great Χάρις Κατσιμίχας ;-)
Κ προς όλους: "Η ζωή κ το σπίτι μας ολόκληρο/κ όλες μας οι ιστορίες λέγονται Αγλαία"
Γ.Χειμωνάς,Οι χτίστες......μια που με βάλατε στο trip Ιχνηλάτη κ Μαριέλε
Γειά σου Μαριέλε...
Πάνο..
οκ πάτησα στο link αλλά δε βρήκα το σχετικό για το θεσσαλικό θέατρο...any way...θα τα δω αύριο,,,γιατί με έχετε καθηλώσει,κ πρέπει να την κάνω...c u
Κανείς λοιπόν δεν κατάλαβε ότι η Μαριέλε ΕΚΑΝΕ πως δεν καταλάβαινε; Κι όσο σκέφτομαι ότι όλα ξεκίνησαν από τον Μιλόσεβιτς...
Δημοσίευση σχολίου
<< Home