Τετάρτη, Μαρτίου 22, 2006

Δύο φιλόσοφοι κι ένας σκύλος



Ο ένας ήταν αισιόδοξος, ο άλλος απαισιόδοξος. Ο ένας ήταν κοινωνικός, ο άλλος μοναχικός. Ο ένας αναζητούσε τον συμβιβασμό, ο άλλος τη σύγκρουση. Αλλά η σύγκρουση του Ντέηβιντ Χιουμ με τον Ζαν - Ζακ Ρουσσώ είχε βαθύτερα αίτια.

Στο βιβλίο τους «H οργή του Βιτγκενστάιν», που έγινε μπεστ σέλερ, ο Ντέηβιντ Έντμοντς και ο Τζων Αϊντινάου κατάφεραν να προσεγγίσουν ένα πολύπλοκο φιλοσοφικό θέμα μέσα από μια παρτίδα πόκερ που έπαιξε ο Αυστριακός φιλόσοφος με τον Καρλ Πόπερ τον Οκτώβριο του 1946. Στο καινούργιο τους βιβλίο, που λέγεται «Ο σκύλος του Ρουσσώ» και κυκλοφόρησε στην Αμερική από τις εκδόσεις Ecco, χρησιμοποιούν το ίδιο τέχνασμα. Μόνο που ενώ η παρτίδα του πόκερ ήταν ένα πραγματικό γεγονός και έπαιξε κεντρικό ρόλο στην ιστορία του προηγούμενου βιβλίου, ο σκύλος λειτουργεί εδώ με μεταφορικό τρόπο. Όχι πως ο Ρουσσώ δεν είχε σκύλο: τον έλεγαν Σουλτάν και ήταν ο πιο πιστός του φίλος από τα χρόνια της εξορίας στην Ελβετία. Αλλά με τον τίτλο του βιβλίου τους οι συγγραφείς εννοούν έναν άλλο σύντροφο του φιλοσόφου, τη βαθιά του πεποίθηση ότι ο κόσμος είναι εχθρικός και έτοιμος ανά πάσα στιγμή να τον προδώσει.

Παρ' όλο που ο Ζαν - Ζακ Ρουσσώ ήταν δύσκολος άνθρωπος, δεν είχε πρόβλημα να βρει χρηματοδότες. Πολλοί ήθελαν να συνδεθούν με τον άνθρωπο που κατηγορούσε την αριστοκρατία, την Εκκλησία και την κοινωνία εν γένει με βιβλία όπως ο «Αιμίλιος» και η «Νέα Ελοΐζα». Λίγοι όμως μπορούσαν να υπομείνουν για καιρό την παροιμιώδη καχυποψία του. Όταν τα βιβλία του άρχισαν να απαγορεύονται, οι υποστηρικτές του άρχισαν σιγά σιγά να τον εγκαταλείπουν. Κι όταν οι γείτονες άρχισαν να πετροβολούν το σπίτι του διαμαρτυρόμενοι για τις επιθέσεις του στην Εκκλησία, ο Ρουσσώ εγκατέλειψε την Ελβετία και ζήτησε άσυλο στην Αγγλία. Εκεί βρήκε έναν καλό φίλο, που είχε μόλις επιστρέψει από το Παρίσι: τον Ντέηβιντ Χιουμ, γνωστό στους φιλοσοφικούς κύκλους ως «le bon David». Ο Χιουμ συνόδευσε τον φυγάδα (μαζί με τον Σουλτάν) από το Καλαί στο Ντόβερ, του βρήκε σπίτι και μεσολάβησε στον βασιλιά για να του δοθεί σύνταξη. Μάταια ένας άλλος φιλόσοφος και ορκισμένος εχθρός του Ρουσσώ, ο Βαρώνος του Χόλμπαχ, τού έλεγε: «Δεν ξέρεις τι φίδι τρέφεις στον κόρφο σου».

H φιλία των δύο ανδρών κράτησε έξι μήνες. Το γιατί ακριβώς συγκρούστηκαν είναι το θέμα του βιβλίου των Έντμοντς και Αϊντινάου, όπου αποκαλύπτουν λεπτομέρειες αστυνομικού τύπου όπως τα «δώδεκα ψέματα» ή τα «τρία χαστούκια». Ο αναγνώστης μπορεί να μη μαθαίνει πολλά πράγματα για τις ιδέες των δύο φιλοσόφων. Όπως σημειώνει όμως ο Άνταμ Κιρς στην εφημερίδα Νιου Γιορκ Σαν, το βιβλίο δεν είναι σχολικό εγχειρίδιο, αλλά ένα συναρπαστικό ανάγνωσμα που διαβάζεται μονορούφι.

25 Comments:

At 22/3/06 1:31 μ.μ., Blogger Xilaren said...

πολύ ενδιαφέρον. Το έχεις διαβάσει;

 
At 22/3/06 1:48 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

* κουνάει ουρά *
Γαβ-γαβ! ΠΟΛΥ ωραίο Μιχάλη.:-)

 
At 22/3/06 2:52 μ.μ., Blogger Caesar said...

Ζαν-Ζακ Ρουσσώ ! Ποιά να ήταν η μούσα του άραγε;

 
At 22/3/06 3:42 μ.μ., Blogger sal.ló said...

Ένα κακοήθες σχόλιο:
Η τελευταία σου παράγραφος νομίζω ότι τα λέει όλα. Τί έχει πιάσει τους συγγραφείς να ασχολούνται με τα σώψυχα των φιλοσόφων δεν μπορώ να το αντιληφθώ.

Θα διαφωνήσω με τον ιχνηλάτη για το "μεγαλύτερος (μετά τον Μεγάλο Δάσκαλο) φιλόσοφος που γέννησε η ανθρωπότητα". Για λόγους φιλοσοφικούς (πιο αδόκιμα δεν μπορούσα να το θέσω!)...

 
At 22/3/06 4:06 μ.μ., Blogger nik-athenian said...

Νάσαι καλά Μιχάλη που διεγείρεις κι όλους εμάς που μας πέφτει βαρύς,δύσπεπτος και σκοτεινός ο σκέτος φιλοσοφικός λόγος, να τον προσεγγίσουμε περιφερειακά μέσα από προσωπικές ιστορίες των φιλοσόφων.
Δεν ψάχνω ποτέ για τέτοιου είδους βιβλία, εκτός αν ακούσω κάποιον να μιλάει γι αυτά, με τρόπο που να με βάλει στο κόλπο.

 
At 22/3/06 4:08 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Θα συμφωνήσω με τον sal.ló. Ιχνηλάτη, μην ξεχνάς ότι ο Ρομαντισμός του Ζαν Ζακ είναι πρόγονος όχι μόνο του κομμουνισμού αλλά και του φασισμού. Όντως φίδι στον κόρφο μας ο Ζαν Ζακ.

 
At 22/3/06 5:03 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Ψύχραιμα, Ιχνηλάτη. Ο καθένας έχει δικαίωμα να έχει την άποψή του και η ανωνυμία είναι μέρος του μπλογκο-παιχνιδιού. Οι χαρακτηρισμοί είναι περιττοί.
Οχι, δεν έχω διαβάσει το βιβλίο, όπως δεν διάβασα ούτε το Πόκερ του Βίτγκενσταϊν (αυτός είναι ο αγγλικός τίτλος). Μ'αρέσουν όμως αυτά τα βιβλία για τον λόγο που αναφέρει ο nick-athenian. Επειδή είμαι άσχετος με τη φιλοσοφία, δηλαδή.

 
At 22/3/06 6:09 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ίχνηλάτη/κοσμοπολίτη/φωστήρα/παιχταρά, μήπως παίρνεις τον μπλογκο-εαυτό σου και τα παιχνίδια που παίζουμε εδώ πολύ στα σοβαρά; Για σοβαρέψου λέω εγώ!

ο ίδιος ανώνυμος

 
At 22/3/06 6:23 μ.μ., Blogger balkamos said...

H ''Οργή του Βιττγκενστάιν''είναι πράγματι εξαίσιο βιβλίο αλλά δεν αφορά μια παρτίδα πόκερ!Αλλά μια φιλοσοφική συζήτηση μεταξύ Βιτγκενστάιν και Πόπερ και μια αμφιλεγόμενη κίνηση του πρώτου γύρω απο την οποία οι συγγραφείς μας μυούν στην φιλοσοφία των αρχών του αιώνα μας

 
At 22/3/06 7:14 μ.μ., Blogger dohant said...

Ιχνηλάτη,το σχόλιο σου εξαιρετικό...κ αποτελεί από μόνο του απάντηση οπότε μη παρασύρεσε
σε επιθετικές ανταπαντήσεις..Το δικτυακό προφίλ σου είναι άλλωστε παντοδύναμο (τροχισμένα τα σπαθιά του λόγου σου..-το δανείζομαι από εσένα για να στο "χαρίσω" γιατί δε βρίσκω καλύτερο-)
Κ επίσης θα ήθελα να σε παραπέμψω
εδώ..http://www.ppol.gr/fullarticle.php?id=900 στο άθρο του Γ.Σιακαντάρη ίσως το βρείς ενδιαφέρον κ με κάπως διαφορετική οπτική απο τη θέση σου σχετικά με την εκτίμηση του φιλοσόφου για την αλλοτρίωση του ανθρώπου μέσα στην κοινωνία.
Κ επειδή απ΄ότι καταλαβαίνω γνωρίζεις για το θέμα πολύ περισσότερα από εμένα,περιμένω με αγωνία το σχόλιο σου..

Μπράβο Μιχάλη για το σημερινό post
Στενοχωριέμαι μόνο που ο χρόνος μου είναι τόσο λίγος κ δε μπορώ να γράψω κάτι παραπάνω..

"Πώς να μιλήσεις γιά όλα αυτά μέσα



σε ένα blog?




Πείτε μου είναι ευκολο?
Και με ποιά ιδιότητα άλλωστε?"

με τον υπαινιγμό Μαριέλε.....

κ γιατί,,,μήπως δε θα αλλάξουν όλα?
ακόμα κ οι φιλάρεσκες ιδέες μας,
για μία μετα-λογοτεχνία...
Πάντα θα είμαστε αντιμέτωποι με
το "μετά"
Γιατί αλλιώς θα "χάσουμε" κ τους φιλοσόφους

 
At 22/3/06 9:24 μ.μ., Blogger Caesar said...

Οι πενιχρές μας πληροφορίες λένε ότι ο Ρουσώ εμπεύσθηκε τη "Νέα Ελοϊζα" από τον δικό του πλατωνικό αλλά παθιασμένο δεσμό με την Σοφί ντ' Ουντετό, ευγενή γειτόνισσά του στο Μονμορανού. Στις "Εξομολογήσεις" του εξηγεί ότι εκείνο που τον οδήγησε να γράψει τη "Νέα Ελοϊζα" ήταν το βαθύτατο προσωπικό βίωμα από έναν ανικανοποίητο έρωτα. Το θέμα αυτού του μυθιστορήματος αντιδιαστέλλεται από το θέμα του "Κοινωνικού Συμβολαίου" Αναφέρεται σε ανθρώπους οι οποίοι βρίσκουν την ευτυχία στην ιδιωτική ζωή σε αντιδιαστολή με τη δημόσια.

 
At 22/3/06 9:40 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Κοινώς τον ειρωνεύομαι Μαριέλε μου.

 
At 22/3/06 10:38 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

ΟΚ Ιχνηλάτη, φίλοι. Δεν ήθελα να σε θίξω προσωπικά με το πρώτο μου σχόλιο, απλώς εγώ προτιμώ το Βολταίρο, λόγω ιδιοσυγκρασίας--ήταν είρων και αγνωστικιστής, αλλά και κοινωνικός αγωνιστής με χειροπιαστά αποτελέσματα(έσωσε θανατοποινίτες), ενώ ο Ρουσσώ ήταν πατέρας πολλών αντιφατικών ιδεών, και πέντε παιδιών τα οποία, όπως θα ξέρεις, παράτησε στο ορφανοτροφείο (παρόλη την αγάπη του για τα παιδιά--ειδικά των άλλων). Γενικώς διαβάζω τη στήλη, το μπλογκ και τα σχόλιά σου--τα οποία και χαίρομαι ιδιαίτερα, όταν δεν με βρίζουν δηλαδή--γι αυτό και γνωρίζω και τα δύο usernames σου. Να προτείνω κι ένα τρίτο: Pangloss. Και πριν μου θυμώσεις και πάλι, να σου θυμίσω ότι ο εν λόγω χαρακτήρας του Βολταίρου ήταν (άδικη) καρικατούρα του μέγιστου Leibniz.

Φιλικά,

Monsieur le docteur Ralph

(πρώην ανώνυμος)

 
At 22/3/06 11:12 μ.μ., Blogger Nikos Dimou said...

Να διορθώσω κάτι: ο τίτλος του βιβλίου Wittgenstein's Poker αναφέρεται σε μία μασιά (τζακιού - η άλλη σημασία της λέξης poker) με την οποία ο W. απείλησε τον P. κατά την διάρκεια μίας λογομαχίας. Υπάρχουν πολλές εκδοχές του επεισοδίου. Το βιβλίο αυτό καθ' αυτό είναι μάλλον ασήμαντο (το διάβασα ως την μέση...).

Ο Ρουσώ είναι ένας φιλόσοφος που πάντα διεγείρει πάθη. Είναι συχνά αντιφατικός και έτσι από αυτόν ξεπηδάνε ιδέες που διαφέρουν πολύ μεταξύ τους. Ο "ευγενής άγριος" είναι βέβαια μία φαντασίωση, και η "θέληση όλων" σε αντίθεση με την (αλάνθαστη) "γενική θέληση" κρύβει σπέρματα ολοκληρωτισμού. Αλλά αυτά δεν αναλύονται σε ένα blog.
Καλό βράδυ!

 
At 22/3/06 11:30 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Monsieur le Docteur Ralph και φίλτατε ιχνηλάτη, αν και άσχετο με το αρχικό θέμα, παραθέτω εδώ μια καταγραφή της παλαιοκομμουνιστικής προπαγάνδας που θα ικανοποιήσει και τους δυό σας :-)))

While the Church of England lived in luxury, the Socialists did an incredible amount to educate the working classes in England. At first one cannot get over one’s surprise on hearing in the Hall of Science the most ordinary workers speaking with a clear understanding on political, religious and social affairs; but when one comes across the remarkable popular pamphlets and hears the lecturers of the Socialists, for example Watts in Manchester, one ceases to be surprised. The workers now have good, cheap editions of translations of the French philosophical works of the last century, chiefly Rousseau’s Contrat social, the Système de la Nature and various works by Voltaire, and in addition the exposition of communist principles in penny and twopenny pamphlets and in the journals.

May-June 1843
Φρήντριχ Ενγκελς
γράμματα από το Λονδίνο.

ΥΓ: Ουσιαστικά τα ζητήματα που θέτει ο Ν.Δήμου, αλλά, όπως λέει, δύσκολα για ένα μπλογκ... νυχτιάτικα...

 
At 22/3/06 11:55 μ.μ., Blogger dohant said...

Ιχνηλάτη το υποψιάστηκα ότι ο Ρουσσώ πρέπει να είναι ο Θεός σου..¨.:-)
Κ όσο για το "..(ειδικά από αυτόν) στην απάντηση σου.."..λαμπερό αποτύπωμα,,,σκέτο ιχνηλάτισμα...
...βαθύ το ίχνος σου άλλωστε απάνω μου/σα χνότο..κ μάλιστα με το καλημέρα

anonymous docteur Ralph...σε πραγματική αποκάλυψη εξελίσσεσαι..μμμ...

...αλλά να βρεθώ στο ίδιο "δωμάτιο" (blog) με το Νίκο Δήμου..αυτό κ αν είναι αποκάλυψη κ έκπληξη μαζί...θα έχω να το λέω...σ'όποιον βρίσκω μπροστά μου..έχω να αισθανθώ έτσι από τότε που χαιρέτισα τον Σημίτη ....;-)))

 
At 22/3/06 11:58 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ιχνηλάτη, merci για το σχόλιό σου. Φαίνεται ότι και τα ινδάλματά μας είχαν σε κάποια φάση φάει τα μουστάκια τους (βρήκα αυτό το απόσπασμα στο καθόλου σοβαρό αλλά διασκεδαστικό http://www.historyhouse.com/):

a nice comment from the French philosopher Rousseau about Voltaire around that time, as detailed by Aldridge in Voltaire and the Century of Light:

To Rousseau he seemed "to be about seventeen years old, with a rather poor physiognomy, but with a lively and alert expression." Rousseau had no business commenting on anyone's undistinguished looks, since he was himself conspicuous for an ugly contorted mouth.
Apparently they had a falling out, since Voltaire later charged that Rousseau was a homosexual and that Rousseau's cobbler father had once made shoes for him.

Bonne nuit,

Monsieur le Docteur Ralph

 
At 23/3/06 12:51 π.μ., Blogger dohant said...

εεε, βρε Ιχνηλάτη έχουμε κ εμείς το Θεό μας,,loool
καλό βράδυ

 
At 23/3/06 9:06 π.μ., Blogger Caesar said...

Ολα καλά, αλλά για τον "le bon David" δεν θα γράψουμε κάτι;

 
At 23/3/06 10:59 π.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Πρέπει να ευχαριστήσω τον balkamos και τον κ. Νίκο Δήμου, και να ζητήσω συγγνώμη απ'όλους τους φίλους, για την γκάφα μου με το πόκερ. Οπως είπα, δεν έχω διαβάσει το βιβλίο και νόμιζα ότι η φιλοσοφική διαμάχη του Βιτγκενστάιν με τον Πόπερ στην οποία αναφέρονται οι συγγραφείς έγινε στη διάρκεια ενός παιχνιδιού πόκερ δίπλα στο τζάκι! Η αλήθεια είναι, όπως γράφει και ο κ. Δήμου, ότι το poker εδώ αναφέρεται στη μασιά του τζακιού με την οποία απείλησε ο Βιτγκενστάιν τον Πόπερ.
Συγγνώμη και πάλι.
Πάντως με το σκυλί του Ρουσώ δεν την πάτησα, έτσι;

 
At 23/3/06 12:26 μ.μ., Blogger Nikos Dimou said...

Ουδείς αναμάρτητος... πάντως άσχετα από την αξία του ως φιλόσοφος, ο Ρουσώ πρέπει να ήταν απαράδεκτος σαν άνθρωπος. Ουδεμία σχέση με τον Χιούμ...

Όσο για το βιβλίο, αν είναι όπως το προηγούμενο, μάλλον είναι φιλοσοφικό ρεάλιτι...

 
At 23/3/06 5:00 μ.μ., Blogger Ντροπαλός said...

Εάν θυμάμαι καλά το "πόκερ" στην Οργή του Βιττγκενστάϊν δεν αναφερόταν σε παρτίδα παιχνιδιού ( συμβολική, ίσως φιλοσοφική, ναι) αλλά στην μασιά του τζακιού, καθώς η λέξη συμπίπτει στα αγγλικά.
Εάν θυμάμαι καλά ο Βιττγκενσταϊν τσαντίστηκε με κάτι που είπε ο Πόππερ και άρχισε να του κραδαίνει την μασιά.

 
At 17/8/06 6:09 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Cool guestbook, interesting information... Keep it UP
» »

 
At 1/1/18 7:31 π.μ., Blogger terrialonso said...

Your smart device since framaroot for android APK Here works with all the android version. Latest APK Download So currently rooting your android is came to be rather APKDownload easy with framaroot for android application.

 
At 11/1/19 11:07 π.μ., Blogger Solusi Sehat dengan Herbal said...


Thank you for sharing an interesting and very useful article. And let me share an article about health here I believe this is useful. Thank you :)

Obat Herbal untuk Limpa Bengkak
Pengobatan Glaukoma Tanpa Operasi
Pengobatan Untuk Kelenjar Air Liur Tersumbat
Obat Liver Tradisional

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home