Mια σπάνια ιστορική ευκαιρία

Βαθύτατα υποκριτική είναι η αντίδραση της Δύσης στον απροσδόκητο θρίαμβο της Χαμάς στις παλαιστινιακές εκλογές. Ό,τι έσπειραν θερίζουν. H ώρα αυτή δεν ανήκει σε καταδίκες, αλλά στην αυτοκριτική και στην εξαγωγή συμπερασμάτων.

1) Ο παλαιστινιακός λαός έδωσε μαθήματα δημοκρατίας. H συμμετοχή στις εκλογές ήταν υψηλή, ήρεμη και χαρακτηρίστηκε από αίσθημα ωριμότητας και ευθύνης. Δεν θα τους καταλογίσουμε δα ότι παραπλάνησαν τους υπευθύνους των exit polls! Όπως λέει στον Νουβέλ Ομπζερβατέρ ο πρώην πρεσβευτής του Ισραήλ στη Γαλλία Νισίμ Ζβιλί, «πίστευα πάντα ότι οι Παλαιστίνιοι θα ήταν ο πρώτος αραβικός λαός που θα έθετε σε εφαρμογή τη δημοκρατία. Σήμερα μας το απέδειξαν, και πρέπει να σεβαστούμε τη βούλησή τους».

2) Κακώς εξεπλάγη η διεθνής κοινότητα - ημών συμπεριλαμβανομένων - με το εκλογικό αποτέλεσμα. Θα έπρεπε να το περιμένει. H διαιώνιση της κατοχής μιας χώρας, οι καθημερινοί εξευτελισμοί από τον στρατό του αντιπάλου, η απουσία της ελπίδας, σε συνδυασμό με την αδυναμία των διεθνών οργανισμών να επιβάλουν τον σεβασμό των ίδιων τους των ψηφισμάτων, οδηγεί σε ριζοσπαστικές και ακραίες λύσεις. Τι έπρεπε να κάνουν οι Παλαιστίνιοι; Να ψηφίσουν μαζικά τους ανίκανους και διεφθαρμένους «μετριοπαθείς» της Φατάχ για να μη στενοχωρηθούν ο Μπους, ο Μπλαιρ και ο Μπερλουσκόνι; Να «μαυρίσουν» εκείνους που εξασφαλίζουν τη λειτουργία των σχολείων και των νοσοκομείων τους για να μην κατηγορηθούν ότι προκρίνουν τους τρομοκράτες;

3) Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Χαμάς έχει διαπράξει μεγάλα και σοβαρά εγκλήματα. Δεν υπάρχει επίσης αμφιβολία ότι ένα μέρος της θέλει την καταστροφή του Ισραήλ και ένα άλλο μέρος της θέλει την εγκαθίδρυση ισλαμικού κράτους. Όμως οι άνθρωποι και τα κινήματα αλλάζουν. Εδώ άλλαξε κοτζάμ Σαρόν, κι από σφαγέας και προβοκάτορας έγινε άνθρωπος της ειρήνης!

4) Θρηνεί το Ισραήλ για τη νίκη των εξτρεμιστών. Όμως η Χαμάς είναι δικό του «παιδί». Τη δεκαετία του '80, η ισραηλινή ηγεσία έβλεπε στην οργάνωση αυτή ένα πολύτιμο αντίβαρο στους ανεπιθύμητους διαπραγματευτές της Φατάχ.

5) Πολλοί πολιτικοί και αναλυτές επισημαίνουν ότι το μπαλάκι βρίσκεται τώρα στο γήπεδο της Χαμάς, που πρέπει να αποκηρύξει τη βία, να αναγνωρίσει το Ισραήλ και να εργαστεί για την ειρήνη. Σε ένα βαθμό, έχουν δίκιο. Πολλά θα κριθούν όμως και από τις εκλογές που θα διεξαχθούν στις 28 Μαρτίου στο Ισραήλ. Αν ανατραπούν τα προγνωστικά που υπήρχαν μέχρι χθες και νικήσουν οι ακροδεξιοί του Νετανυάχου, η κατάσταση θα περιπλακεί. Αλλά αυτό είναι το απαισιόδοξο σενάριο. «Αυτά που δεν μπορέσαμε τόσα χρόνια να πετύχουμε», έγραφε χθες η εφημερίδα Μααρίβ, «θα τα πετύχουν η Χαμάς και το Καντίμα [το κόμμα του Σαρόν]. Ίσως τα πετύχουν με διαπραγματεύσεις, ίσως με πόλεμο. Σε κάθε περίπτωση, αυτή είναι μια σπάνια ιστορική ευκαιρία που ενδεχομένως δεν θα επαναληφθεί».