Δευτέρα, Ιανουαρίου 23, 2006

H απορία της Σόφι



«Mas respeto, que soy tu madre» («Περισσότερο σεβασμό, είμαι η μητέρα σου»): αυτήν την πρωτότυπη ονομασία έχει το ιστολόγιο που ανακηρύχθηκε καλύτερο του κόσμου από τον γερμανικό ραδιοφωνικό σταθμό Ντόιτσε Βέλε.

Στα τέλη του 2000, ο Αργεντινός δημοσιογράφος Ερνάν Κασάρι ερωτεύτηκε μια Καταλανή και πήγε να ζήσει στη Βαρκελώνη. Εκεί, αντιμετώπισε ένα απροσδόκητο πρόβλημα: τη γλώσσα. Δεν ήταν τόσο οι διαφορές ανάμεσα στα καταλανικά και τα ισπανικά που ομιλούνται στη Λατινική Αμερική, όσο κάποιες δυσκολίες που έχουν σχέση με ιδιωματισμούς, την αργκό κ.λπ. Ο Κασάρι αναζητούσε τρόπο να ξεπεράσει αυτές τις δυσκολίες, όταν ανακάλυψε τα blogs και τις δυνατότητες που προσφέρουν: φωτογραφίες, σκίτσα, βίντεο και, πάνω απ' όλα, επικοινωνία με τον αναγνώστη. Του ήρθε τότε η ιδέα να γράψει ένα μυθιστόρημα, όπου οι αναγνώστες θα μπορούν να παρεμβαίνουν, να «συνομιλούν» με τους ήρωες, καθώς και να επηρεάζουν την πλοκή.

Πρωταγωνίστρια αυτού του «μπλογκο-μυθιστορήματος» (που μπορεί να το παρακολουθήσει κανείς στη διεύθυνση http: //mujergorda.bitacoras.com/) είναι η 52χρονη Μίρτα Μπερτότι από το Μερσέδες, ένα προάστιο του Μπουένος Άιρες. «H συνοικία στην οποία ζουν είναι η ίδια με τη δική μου, ο χασάπης και η τρελή της γειτονιάς είναι υπαρκτά πρόσωπα», λέει ο Κασάρι στην εφημερίδα Pagina 12 (η συνέντευξή του αναδημοσιεύτηκε από το Courrier International). H Μίρτα έχει να τα βγάλει πέρα κάθε μέρα με τον άνεργο και κακοδιάθετο σύζυγό της, τον Ζακαρίας, και με τα τρία της παιδιά: τον 30χρονο Νάτσο, που την έμαθε να χειρίζεται τον υπολογιστή, τον 17χρονο Κάιο, που καπνίζει θεραπευτική κάνναβη, και τη 15χρονη Σόφι, που έχει μεγάλο στήθος και όλοι την κοιτάζουν στον δρόμο. Μια μέρα που έλειπαν όλοι, η Μίρτα αποφάσισε να κάνει στην κόρη της σεξουαλική διαπαιδαγώγηση. Κάθησαν στο τραπέζι της κουζίνας, έβαλαν καφέ και την παρακίνησε να τη ρωτήσει ό,τι ήθελε. «Είμαι φίλη σου και είμαι εδώ για να σου λύσω τις απορίες», της είπε. «Άκου μαμά, πώς λες σε έναν τύπο να κόψει το cunnilungus και να περάσει στο ψητό;» τη ρώτησε η Σόφι, μασώντας τσίχλα. «Του το λες στην ψύχρα ή του σηκώνεις σιγά σιγά το κεφάλι;».

Τον περασμένο Οκτώβριο εκδόθηκαν στην Ισπανία 200 κεφάλαια αυτής της ιστορίας με τη μορφή βιβλίου, το οποίο θα κυκλοφορήσει τον Απρίλιο και στην Αργεντινή. «Ο αφηγητής online είναι εντελώς διαφορετικός από τον παραδοσιακό», σημειώνει ο 34χρονος Κασάρι. «H αφήγηση παύει να είναι ένα σόλο κιθάρας και μετατρέπεται σε ορχήστρα με τέσσερα όργανα: γραφή, σκίτσο, προγραμματισμός και μάρκετινγκ. Στο χαρτί, το περισσότερο που μπορείς να κάνεις είναι να περιγράψεις τα χαρακτηριστικά του πρωταγωνιστή, να μιλήσεις με τη φωνή του, να χρησιμοποιήσεις τις χειρονομίες του. Στο Internet μπορείς να βάλεις κινούμενα σχέδια, οι φωνές ακούγονται, οι χειρονομίες πολλαπλασιάζονται».

8 Comments:

At 23/1/06 12:17 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

kai i aporia i diki mou (kai me to sympa8eio):
mipos to exete parakanei ligo me ta blogs?
mipos vlepete pleon tin entypi ar8rografia san proektasi tou blog sas kai oxi to antistrofo?

 
At 23/1/06 2:40 μ.μ., Blogger πιτσιρίκος said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

 
At 23/1/06 4:57 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Συμφωνώ απόλυτα με τον πιτσιρίκο.
Δεν είναι βέβαια ορατό το πού θα βγάλει αυτή η ιστορία με τα μπλογκς.
Το πιθανότερο κατά τη γνώμη μου θα είναι να εξελιχθούν παραπέρα σε μορφές ακόμα πιό εύπλαστες και πολυδύναμες, με ενισχυμένα τα χαρακτηριστικά των "ανοιχτών" συστημάτων και τις δυνατότητες διαλόγου. Οι μορφές μετατρέπουν, αλλά δεν εξαλείφουν, όλες τις λειτουργίες της ενημέρωσης, όλες τις δυνατότητες χειραγώγησης/ελέγχου/πειθαναγκασμού της "κοινής γνώμης".
Σε κάθε περίπτωση,
κοινή "αναλλοίωτη" θα μένει η δημοσιογραφική δραστηριότητα: κάτι που λέγεται από/στο δημόσιο χώρο.
Εύχομαι πάντως το συντομότερο κι άλλες στήλες του ελληνικού Τύπου να μιμηθούν έστω το παράδειγμα των "διαστάσεων", και να πάρουν το τραίνο του μπλόγκινγκ - κι από κεί το επόμενο!

 
At 23/1/06 5:04 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Πολύ καλο! Μονο μία παρατήρηση. Είναι cunnilingus. Όχι τίποτε άλλο αλλά διαβάζουν τα παιδιά κ δεν κάνει να τα μαθαίνουν λάθος. Εκτός εαν είναι μέρος της " Βαβυλωνίας" οπότε call me dense. :-)

 
At 23/1/06 5:21 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Anonymous, είναι αλήθεια ότι έχω σκεφτεί να κάνω κάτι με τη στήλη και τα blogs, όχι όμως επειδή το έχω "παρακάνει" με τα blogs, αλλά επειδή πιστεύω ότι πολλοί bloggers λένε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα που μπορεί+πρέπει να περάσουν στις εφημερίδες. Θα ήθελα, ας πούμε, μια φορά την εβδομάδα οι Διαστάσεις να "γράφονται" από κάποιον blogger (ξένο ή Ελληνα που να γράφει για διεθνές θέμα). Θα ήθελα επίσης ολόκληρη η εφημερίδα να "ανοίξει" στους bloggers, όπως έγινε με το ένθετο στο φύλλο της 2ας Ιανουαρίου. Το σκεφτόμαστε. Τα συγκεκριμένα δύο θέματα πάντως (το κείμενο της Riverbend και το πορτραίτο του Αργεντινού) μου άρεσαν, και γι'αυτό τα έβαλα. Αν έπεσαν χρονικά κοντά, είναι τυχαίο.
Πιτσιρίκο, έχεις δίκιο.
Μαύρο πρόβατο, είσαι πάντα ένας intellectuel.
Αθήναιε, η παρατήρησή σου είναι εξαιρετική. Ομολογώ ότι σκέφτηκα την ορθογραφία της λέξης όταν έγραφα το κομμάτι, αλλά τελικά την αντέγραψα όπως ήταν στο blog χωρίς να δώσω περισσότερη σημασία. Είναι χαρακτηριστικό, πάντως, ότι η αναζήτηση στο Google δίνει 909.000 απαντήσεις για το cunilingus και 5.310.000 απαντήσεις για το cunnilingus! Νομίζω πως το ενδιαφέρον για την τεχνική είναι εμφανές.

 
At 23/1/06 11:47 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Μιχάλη, αυτό που κάνει το μπλογκ διαφορετικό είναι αφενός τό μέσον κ η δυνατότητα που δίνει στον αναγνώστη να αντιδρά άμεσα κ αφετέρου κ πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι ο συντάκτης του κειμένου στο μπλογκ δεν έχει να λογοδοτήσει σε κανέναν αρχισυντακτη κ δεν έχει να ακολουθήσει καμία γραμμή εφημερίδας.Είναι αφεντικό του γραπτού του.

Ένα κείμενο στο μπλογκ χάνει όταν τυπώνεται. Τα έντυπα έχουν άλλη φιλοσοφία, πάντα είχαν, πάντα θα έχουν.

Πάντως εγώ διαφορετικά γράφω στην ηλεκτρονική στήλη κ διαφορετικά στο μπλογκ κ μιλάμε για το ίδιο μέσο. Σκέψου πόσο διαφοροποιούνται τα πράγματα στο έντυπο.

 
At 24/1/06 2:22 π.μ., Blogger πιτσιρίκος said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

 
At 24/1/06 11:29 π.μ., Blogger Caramel said...

Κάτι γίνεται στα blogs...εντελώς όμως κάτι..

Κάποιοι είπανε οτι χρησιμοποιούνται προσωπικά για να βγάζει κάποιος ότι έχει στην ψύχη του, αλλά και "επαγγελματικά"...

Η ζωή δεν είναι εδώ μέσα, είναι εκεί έξω...
Αυτο που κάνανε τα Νέα ήτανε όντως υπέροχο με το να κάνουνε δισέλιδο αφιέρωμα στους blogers...


Τωρα για το καθε αυτό άρθρο, όντως είναι πιο άμεση ή επικοινωνία με τους 'αναγνώστες' άλλα όχι έτσι οπως καπως διαβάζει ένα βιβλιο.
Ενα πολυμέσο προσφέρει αμεσότητα μα δεν μένει τίποτα στην φαντασία του αναγνώστη...

Καλημέρα σας επίσης..

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home