Τετάρτη, Ιανουαρίου 25, 2006

Eν μέσω χειροκροτημάτων



Τη χθεσινή νύχτα, η στήλη είδε ένα όνειρο. Δεν ήταν ούτε καλό ούτε κακό. Ήταν, πώς να το πούμε, ανατρεπτικό. Ανέτρεπε την απαισιόδοξη θεώρηση της στήλης για τον κόσμο. Δημιουργούσε ελπίδες. Τι τα θέλετε όμως: όνειρο ήταν και πάει.

Πρωταγωνιστής του ονείρου ήταν ένας νεαρός αριστερός βουλευτής. Σοσιαλιστής, κομμουνιστής, σοσιαλδημοκράτης, «αριστερός εκσυγχρονιστής», δεν ήταν σαφές. Δεν αποκλείεται να ήταν και γυναίκα. Στα όνειρα, άλλωστε, επικρατεί πάντα κάποια σύγχυση. Δεν διευκρινιζόταν ούτε ο οργανισμός στον οποίο μετείχε αυτός ο βουλευτής. Να ήταν εθνικός ή ευρωπαϊκός; Μήπως ήταν το Ευρωκοινοβούλιο; Πιθανόν. Εν πάση περιπτώσει, αυτός ο αριστερός βουλευτής κατέθεσε μία πρόταση ψηφίσματος που ζητούσε να ερευνηθούν και να καταδικαστούν τα εγκλήματα των κομμουνιστικών καθεστώτων κατά τον 20ό αιώνα. Ήταν δηλαδή ένα είδος αυτοκριτικής.

Στην πρότασή του ο βουλευτής δεν περιλάμβανε συγκεκριμένα αριθμητικά στοιχεία γι' αυτά τα εγκλήματα. Όπως διευκρίνιζε, τα σχετικά στοιχεία που αναφέρονται στη Μαύρη Βίβλο του κομμουνισμού τα θεωρεί αναξιόπιστα. Και αυτός ακριβώς είναι ένας από τους λόγους που ζητούσε μια ανεξάρτητη έρευνα για τις πολιτικές δίκες των αντιφρονούντων, τις εκτοπίσεις στα γκουλάγκ, τις εκτελέσεις χωρίς δίκη και τα άλλα εγκλήματα εκείνων των καθεστώτων. Μια έρευνα που δεν θα εξισώνει τον κομμουνισμό με άλλες ιδεολογίες, ούτε θα ισοπεδώνει θύματα και θύτες. Δεν θα προσβάλλει, αλλά αντίθετα θα σέβεται την ιστορική μνήμη. Δεν θα έχει στόχο τις απαγορεύσεις κομμάτων ούτε το κυνήγι μαγισσών. Αλλά θα επιτρέψει την αποκάλυψη ενός σκοτεινού κεφαλαίου της ανθρώπινης ιστορίας, την ηθική δικαίωση των θυμάτων και των οικογενειών τους και, εν τέλει, την αυτογνωσία.

H πρόταση του νεαρού αριστερού βουλευτή έγινε δεκτή με ενθουσιασμό. Τα πιο θετικά σχόλια τα απέσπασε από τους ομοϊδεάτες του, που διέκριναν στη συζήτηση αυτή μια ευκαιρία να απαλλαγούν από ένα στίγμα που τους κυνηγάει εδώ και χρόνια και τους φέρνει πάντα σε αμηχανία μπροστά στις τίμιες, ή λιγότερο τίμιες, ερωτήσεις πολλών ψηφοφόρων για το παρελθόν του κομμουνισμού. «Είναι καιρός να διαχωρίσουμε την κομμουνιστική ιδεολογία από τους εγκληματικούς τρόπους με τους οποίους εφαρμόστηκε», δήλωσε ένας βουλευτής που δεν ντρέπεται να αυτοχαρακτηρίζεται πάντα κομμουνιστής. «Δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε από μια τέτοια συζήτηση, μονάχα να κερδίσουμε», τόνισε ένας άλλος, που έχει λύσει εδώ και χρόνια τους λογαριασμούς του με τον κομμουνισμό. Κάποιοι ακροδεξιοί βουλευτές προσπάθησαν να ειρωνευτούν ή να σαρκάσουν, αναγκάστηκαν όμως να σωπάσουν μπροστά στη γενική κατακραυγή. Και η πρόταση ψηφίστηκε ομόφωνα, εν μέσω χειροκροτημάτων.

Αυτό ήταν, σε γενικές γραμμές, το όνειρο που είδε χθες η στήλη. Κι ύστερα ξύπνησε, και βρέθηκε στη σκληρή πραγματικότητα. Στον φανατισμό και τις ύβρεις. Στους εύκολους χαρακτηρισμούς και τις επιθέσεις. Στη διαστρέβλωση, τη δυσπιστία, την ειρωνεία και τον φόβο. Στην οχύρωση και την άρνηση.

22 Comments:

At 25/1/06 11:58 π.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Ουδέν σχόλιο για το όνειρο.
Πχ εμένα το δικό μου εκτυλίσσεται τη μέρα που η συνέλευση των ενωμένων ευρασιατικών λαών, στην Πράγα, επικυρώνει τα αποτελέσματα του πανευρωπαϊκού ηλεκτρονικού δημοψηφίσματος για τη χάρτα λαϊκής αυτοκυβέρνησης, όπως συντέθηκε μετά από εξάμηνη συζήτηση που αγκάλιασε κάθε γωνιά της ηπείρου - με την εξαίρεση της νότιας Βρεττανίας που βρίσκεται προς το παρόν υπό τον έλεγχο του βασιλικού στρατού.

Θα ήθελα ωστόσο μια εξήγηση για όσα βλέπεις "στην πραγματικότητα":

Στον φανατισμό και τις ύβρεις. Στους εύκολους χαρακτηρισμούς και τις επιθέσεις. Στη διαστρέβλωση, τη δυσπιστία, την ειρωνεία και τον φόβο. Στην οχύρωση και την άρνηση.

 
At 25/1/06 12:33 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

To "ουδέν σχόλιο" δεν μου είναι αρκετό. Θα ήθελα να μου πεις αν και πού διαφωνείς με ένα τέτοιο σενάριο.
Τα όσα βλέπω στην πραγματικότητα είναι οι αντιδράσεις στο μνημόνιο του Σουηδού. Λέξη-λέξη, τα εννοώ όλα. Μπορεί να διαφωνώ σε ορισμένα σημεία του μνημονίου, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί όλη αυτή η υστερία.

 
At 25/1/06 1:48 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Με μεγάλη μου χαρά διάλεξες να δημοσιεύσεις
αυτό το σημείωμά μου στο αφιέρωμα των "Νέων", ανάμεσα στα άλλα.

Με λύπη μου όμως "ουδέν σχόλιο" εισέπραξα εκ μέρους σου επ'αυτού (εκτός αν θεωρήσω οτι όλο το σημερινό απευθύνεται σε μένα - αλλά δεν την ψώνισα ακόμη :-))

Σχετικά με τη διευκρίνησή σου, δε φαντάζομαι να εννοείς ως υστερία την τοποθέτηση πχ του Πάγκαλου ή του Γ.Α. Μαγκάκη για το θέμα. Υποθέτω οτι εννοείς την αντίδραση του ΚΚΕ. Ετσι είναι;

Να ζητήσω όμως και μια δεύτερη διευκρίνηση - μένοντας στη βασική λειτουργία αυτού του μπλογκ, να σχολιάζουμε τα κείμενα των "διαστάσεων":
εσύ πού διαφωνείς με το ραπόρτο του Λίντμπλατ; Αν ήσουν στην κοινοβουλευτική συνέλευση, θα το ψήφιζες;

 
At 25/1/06 2:16 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Μπραβο στον Σουηδο βουλευτη, καιρος ηταν να καταδικαστει και επισημα μια απο τις χειροτερες ιδεολογιες που εχουν επινοηθει, ας ελπισουμε οτι καποιοι καποτε θα θεσουν και την παρακατω σοβαροτερη ερωτηση: γιατι οπου εφαρμοστικε και εφαρμοζεται ακομα ο κομμουνισμος εγκληματισε και εγληματει; μηπως τελικα αυτη η τοσο γενναιοδωρη και τραγικη ιδεολογια εχει λαθος θεωρητικες βασεις;
Αυτες οι ερωτησεις ζητουν ομως πνευματικη ειλικρινεια, κατι που οι ελληνες διαννοουμενοι, κυριολεκτικα της πλακας, δεν εχουν.

 
At 25/1/06 4:17 μ.μ., Blogger πιτσιρίκος said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

 
At 25/1/06 5:02 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Προς Πάνο και Μαύρο Πρόβατο: Βαρέθηκα το ανέκδοτο "κι εσείς βασανίζετε τους μαύρους". Τον συμψηφισμό τον κάνετε τελικά εσείς, όχι ο εισηγητής του μνημονίου. Αυτό που έγραψα είναι ότι θα ήθελα η συζήτηση αυτή να έχει ξεκινήσει από την Αριστερά, με το δικό της ύφος, τους δικούς της όρους και τους δικούς της στόχους. Δυστυχώς αυτό δεν έγινε 15 χρόνια τώρα, και προφανώς δεν θα γίνει ποτέ. Το ότι έκανε την πρόταση ένας δεξιός μπορεί να με θλίβει, αλλά δεν αλλάζει την άποψή μου πως η συζήτηση για τα εγκλήματα των σταλινικών καθεστώτων πρέπει να γίνει - και ήδη άργησε πολύ.
Με άλλα λόγια: αν και δεν έχει νόημα αυτή η ερώτηση, ναι, αν ήμουν μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης θα ψήφιζα αυτό το μνημόνιο ως βάση συζήτησης. Και θα αγρυπνούσα στη συνέχεια ώστε να μη χρησιμοποιηθεί για άλλους σκοπούς από αυτούς που αναφέρει.
Να σημαίνει η θέση μου αυτή ότι δεν έχω θέση δίπλα σας στο τραπέζι με το Καμπερνέ;

 
At 25/1/06 6:01 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Εξοχα, Πάνο. Επιτέλους, ένα εμπνευσμένο σχόλιο. Διαφωνώ απολύτως μαζί σου (και πολύ περισσότερο διαφωνούν οι Ανατολικοευρωπαίοι με την εκτίμηση ότι "ο σταλινισμός τα έχει τινάξει οριστικά και αμετάκλητα"), αλλά αυτό είναι δευτερεύον. Μου αρκεί η διαβεβαίωση για το Καμπερνέ.
"Έχει τεράστια σημασία στην πολιτική ΠΟΙΟΣ είναι αυτός που λέει κάτι - και ΠΟΤΕ το λέει.": αυτό μου θυμίζει λίγο τις γενικές συνελεύσεις στα ηρωικά χρόνια του ΕΜΠ. Δεν μας ενδιέφερε τι προτάσεις κατέβαιναν, αλλά ποιος τις κατέβαζε. Με βάση την κομματική του τοποθέτηση, καθορίζαμε και τη στάση μας.
Περιμένω κι άλλα σχόλια από τη Θεσσαλονίκη. Ημίαιμεεεεεεεε...

 
At 25/1/06 8:16 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Είναι φανερό οτι θες να τ’ακούσεις απόψε. Θα κάνω λοιπόν εξαίρεση και θα σε σερβίρω μια απ’τα ίδια (προβοκάτσια).

Ιδού λοιπόν
Ο φανατισμός και οι ύβρεις. Οι εύκολοι χαρακτηρισμοί και οι επιθέσεις. Η διαστρέβλωση, η δυσπιστία, η ειρωνεία και ο φόβος. Η οχύρωση και η άρνηση.
Monsieur le Président,

Permettez-moi d'attirer votre attention sur le danger que représente, pour les démocraties européennes, la Résolution condamnant les crimes des régimes communistes.

Vous savez que cette Résolution, qui va être soumise à la session plénière de l'APCE, suscite une vague de protestations en Europe. Pourquoi? Parce que sous le couvert d'une condamnation d'actes criminels, il s'agit d'obtenir en réalité la condamnation solennelle de l'ensemble du mouvement communiste, et de l'idéologie communiste. Ce faisant, la Résolution passe outre au principe de la liberté de pensée, et elle restaure le délit d'opinion.

Par exemple, la Résolution dénonce le fait que " des partis communistes soient légaux et encore actifs dans certains pays, alors qu'ils n'ont parfois même pas pris leurs distances par rapport aux crimes commis dans le passé par des régimes communistes totalitaires"; la Résolution cherche de cette manière à criminaliser des partis politiques qui n'ont rien de criminel, en les accusant de défendre des opinions qui sont l'inverse de celles que ces partis proclament, les valeurs de justice et de progrès social héritées des Lumières.

La Résolution veut aussi instituer l'APCE en gardienne d'une histoire officielle du communisme, qui veut ignorer la contribution du communisme au mouvement ouvrier européen, et son rôle décisif dans la résistance aux nazis. Quelle liberté resterait-il aux historiens pour mener une étude objective du mouvement communiste si la Résolution était adoptée? Ils préféreront se taire face à la version officielle arrêtée au terme des travaux du comité d'experts chargé de la rédiger, afin de ne pas être inquiétés dans leur carrière. A fortiori, tout citoyen éprouvant de la sympathie, de l'intérêt ou de la curiosité pour le communisme jugera préférable de le dissimuler.

Outre qu'elle sape nos principes démocratiques fondamentaux, cette Résolution menace la paix internationale en criminalisant ouvertement les pays socialistes actuels. Laissons de côté les difficultés diplomatiques qui pourraient résulter de l'adoption de cette Résolution engageant le Conseil de l'Europe, avec la Chine ou d'autres pays socialistes. Ce qui est plus inquiétant, c'est qu'une telle Résolution prépare l'opinion publique européenne à accorder une légitimité aux nouvelles guerres dont l'Administration américaine menace périodiquement certains de ces pays.

Il n'échappe à personne d'averti, que le contenu de la Résolution est inspiré par une politique partisane: faire fi du principe de liberté de pensée, avaliser le délit d'opinion, compromettre le Conseil de l'Europe en donnant pour mission à l'APCE de formater l'histoire du communisme, ignorer les centaines de milliers de communistes européens qui sont morts en prenant la tête des mouvements de résistance contre le nazisme, chercher à dresser l'opinion publique contre les pays socialistes actuels avec les suites qui peuvent en résulter, évoquer un devoir d'éducation des jeunes contre une pensée qui n'incite nullement à la criminalité, qui prétend au contraire promouvoir une plus grande justice sociale et économique, dissimuler tout cela derrière le prétexte d'une condamnation de crimes qui ont déjà été mille fois condamnés auparavant, tout cela est très inquiétant pour beaucoup d'observateurs, et aussi hautement suspect. Car ce sont les traits de l'extrême droite qui caractérisent le texte de la Résolution.

Je crains, pour ma part, qu'une attention trop superficielle réservée par un certain nombre de Parlementaires au contenu de la Résolution, ne les conduise à l'adopter à la lecture de son seul titre, qui est à vrai dire tout à fait trompeur.

C'est la raison pour laquelle je vous adresse ce courrier, et je vous remercie d'en prendre connaissance.

Je vous prie d'agréer, Monsieur le Président, l'expression de ma haute considération.

Robert Franck

Professeur émérite à l'Institut Supérieur de Philosophie
Université catholique de Louvain, Belgique



Να και τι πιστεύει συνεπής με τον εαυτό του κ. του μνημονίου. Για να ξέρεις τι «αγοράζεις», αφού μαζί με άλλους 3 νεοδημοκράτες βουλευτές και το ΛΑΟΣ, λες οτι θα
ψήφιζα αυτό το μνημόνιο ως βάση συζήτησης.

The French Revolution was terrible the Paris commune being the for runners of Communism. (...) However communism is evel as an idea.

Αφού θα είσαι ξάγρυπνος λοιπόν, παρέα με το Μακάρθυ, πέρνα και για ένα κρασί – μπας και συνέλθεις από το φόβο σου...

 
At 25/1/06 8:19 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Μια παρατηρηση:προσεξα οτι χρησιμοποιειτε παντα τον ορο σταλινισμο και σχεδον ποτε τον ορο κομμουνισμο....μηπως υπονοειτε οτι ο λενινισμος ηταν καλυτερος; μηπως ο μαοισμος; μηπως ο καστρισμος με τους 78 διαννοουμενους που σαπιζουν στις φυλακες της Κουβας τα τελευταια 3 χρονια γιατι ειχαν το κουραγιο να γραφουν την γνωμη τους; εξυπνο παιχνιδακι αλλα δεν "βασταει" υπο το βαρος ολοκληρης της εφαρμοσμενης ιστοριας του κομμουνισμου.

 
At 25/1/06 8:21 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Σωστός χοντροκόρέντε: τα'πες όλα.
Πάντως μην ανησυχείς: έχουσι γνώσιν οι φύλακες

 
At 25/1/06 8:26 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Παιδιά, μπάστα, για μια διευκρίνιση. Σας παρακαλώ πάρα πολύ, ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΧΩ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΤΩΝ ΟΣΩΝ ΛΕΝΕ Ο ΠΙΝΤΕΡ, Ο ΡΟΜΠΕΡΤ ΦΡΑΝΚ (;), ΤΟ ΛΑΟΣ, Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΕ ΠΙΚΡΑΜΕΝΟΣ; Συγγνώμη δηλαδή, Μιχάλη με λένε, είμαι ένας κωλοδημοσιογράφος, αλλά εννοώ να έχω την άποψή μου και να την εκφράζω. Θα μου το απαγορεύσετε;
Υ.Γ. Παρεμπιπτόντως, τι έγινε, συζητήθηκε σήμερα το κείμενο, ή έκανε πίσω ο Λίντμπλατ μπροστά στις αντιδράσεις του Πάγκαλου και της Κανέλλη;

 
At 25/1/06 8:32 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Βλεπω οτι το κολομπανακι(Colombani) του φορουμ Μ.Π τον ενοχλει ο μακαρθισμος, ενα ακραιο φαινομενο διαρκειας 3/4 χρονων με πρωταγωνιστες 2/3 χαζουληδες αμερικανους και που οι ιδιοι οι αμερικανοι απομονωσαν.... ειναι δυνατον να μην εχει ακομα καταδικαστει ακομα αυτη η μεγαλη τραγωδια του μακαρθισμου; ντροπη σας ευρωπαιοι....

 
At 25/1/06 8:35 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Subtil. Είχες μια άποψη για αυτά που λένε τύποι σαν τον Φρανκ, και την εξέφρασες (φανατισμός...ειρωνεία... μην τα ξαναλέμε.)
Ξέρεις πώς λέγεται αυτό: παράγωγο όνοματος καθολικού θρησκευτικού τάγματος.

Σαν την "ερώτηση δημοψηφίσματος" στο ιν, ένα πράγμα: όχι "συμφωνείτε με το μνημόνιο" αλλά "συμφωνείτε με τη θέση σε ψηφοφορία του μνημονίου"...

Για τα νέα, από σένα περιμένουμε. Εγώ είδα το απόγευμα ένα τηλεγράφημα που έλεγε οτι έχουν γραφτεί 50 ομιλητές και οτι οι γάλλοι σοσιαλιστές θα πρότειναν την παραπομπή του θέματος σε επιτροπή, που θα συνεπαγόταν τη μη θέση του σε ψηφοφορία

 
At 25/1/06 8:38 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

to κολομπανακι(Colombani) του φορουμ Μ.Π

:-)))))))))))))))))))))

Καλόοοοο!! Ποιό φόρουμ; Εγώ πάω Νταβός (το Φλεβάρη όμως...)

 
At 25/1/06 9:23 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ποιος Ευρωβουλευτής μεμονωμένα ή κάποια πτέρυγα, διατύπωσε ποτέ ρε παιδιά ένα μνημόνιο ή ψήφισμα τέλος πάντων για τα αντίστοιχα εγκλήματα δυτικών καθεστώτων;
Περιμένετε πρώτα να διατυπωθεί και τότε το συζητάμε.
Μήπως δεν υπάρχουν άραγε άνθρωποι που να το έχουν σκεφτεί;
Εγώ πιστεύω πως αν φτάσει ποτέ στο Στρασβούργο μια τέτοια πρόταση, μάλλον θα υπερψηφιστεί. Απλά κανείς δεν το έχει τολμήσει ακόμα.

 
At 25/1/06 10:12 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

"εγκλήματα δυτικών καθεστώτων;"
se poia anaferesai;

 
At 25/1/06 11:22 μ.μ., Blogger πιτσιρίκος said...

Μιχάλη εγκρίθηκε. Απόψε μάλλον δεν θα δεις όνειρο. Καληνύχτα.

 
At 25/1/06 11:27 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Για τον anonymous:
Μερικά από αυτά τα ανέφερε και ο Πάνος πρωτύτερα.
Την υπόθαλψη και υποστήριξη για παράδειγμα παντός τύπου εγκληματιών-δικτατόρων στη Λατινική Αμερική αλλά και στη χώρα μας.
Την ρύπανση σε βαθμό εγκληματικό του αέρα που αναπνέουμε και του νερού που χρησιμοποιούμε. Εδώ πολλές κυβερνήσεις δεν είναι μεν οι ίδιες που ρυπαίνουν αλλά οι νομοθεσίες που έχουν για το περιβάλλον υπονομεύουν το μέλλον όλων μας. Αναφέρομαι κυρίως στη συμφωνία του Κυότο αλλά και στην εγκληματική μυστική ταφή ραδιενεργών αποβλήτων.
Τέλος μήπως δεν είναι έγκλημα η άσκηση εμπόλεμης βίας προς οποιονδήποτε δεν συμμερίζεται τις δικές σου απόψεις στην παγκόσμια σκακιέρα;Βλέπε προς Σερβία, Ιράκ, Αφγανιστάν. Άσχετα από το είδος καθεστώτος που έχουν αυτά τα κράτη.
Ποιος νομιμοποιείται να λέει ότι θα επιβάλλει το παγκόσμιο καθεστώς που εκείνος θεωρεί σωστό;
Τέλος, αναρωτιέμαι αν θα υπήρχαν οι σφαγές στην Αφρική αν δεν είχαν το ΟΚ κάποιων από τα μεγάλα αφεντικά.

 
At 25/1/06 11:40 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Κι ύστερα ξύπνησε, και βρέθηκε στη σκληρή πραγματικότητα.
Του κρατικοποιημένου αντικομμουνισμού.

 
At 26/1/06 1:45 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ειναι πραγματικα αδικο το εισαι αντικομμουνιστης σημερα.....μερικα εκατομμυρια νεκρων, πολυ περισσοτερων φτωχων, ηθικα ταπεινωμενων και ανελευθερων ανθρωπων δεν το δικαιολογουν... τα καταπατημενα δικαιωματα των καθαρματων της γκουανταναμο σας ενοχλουν ομως.

Η Σερβια σκοτωνε και εκτοπιζε χιλιαδες ανθρωπους απο τα σπιτια τους,ειχε δικαιωμα να το κανει;

Το Αφγανισταν υποστηριζε και υπεθαλπε την παγκοσμια τρομοκρατια
υπηρχε αλλος τροπος για τη λυση του προβληματος;

To Ιρακ μεχρι πριν απο τρια χρονια κυβερνιοταν απο το ναζιστη Σανταν σημερα ψηφιζει, ιδρυει εφημεριδες τηλεορασεις και ραδιοφωνα και κυριως κομματα.

Οσο αφορα την ρυπανση αν ειχες διαβασει ιστορια καιοχι κουτσομπολια τυπου "μυστική ταφή ραδιενεργών αποβλήτων" θα γνωριζες οτι οι μεγαλυτερες οικλογικες καταστροφες ελαβαν χωρα στην πρωην Σοβιετικη Ενωση,την λιμνη Αραλη την θυμαται κανενας; τις οικολογικες καταστροφες της σημερινης Κινας ποιος τις προκαλει μηπως η Δυση;

 
At 26/1/06 12:52 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Μάλλον συμφωνώ με τον ashton_heston.
Ωστόσο το θέμα μας αγαπητοί Αχιλλέα και κοντροκορέντε, δεν είναι να συγκρίνουμε τύπους καθεστώτων. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας ότι οι ατομικές ελευθερίες είναι αναμφίβολα πολύ περισσότερες στις δυτικές δημοκρατίες.
Το ζήτημα είναι, ποιος είναι αυτός που νομιμοποιείται να παριστάνει το διεθνή σερίφη για να τιμωρήσει τους "κακούς".
Και βέβαια τα πρώην ανατολκά καθεστώτα έγραφαν στα παλιά τους τα παπύτσια τις συνθήκες για το περιβάλλον. Όμως αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι έγινε χρήση και χημικών και ραδιενεργών ουσιών πρόσφατα από δυτικές δυνάμεις.
Εν τέλει η ύπαρξη ενός μεγαλύτερου κακού δεν απαλείφει ένα άλλο μικρότερο.

 
At 26/1/06 11:47 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

προς αχιλλέα
"καλά εσύ φίλε...κοιμήθηκες νωρίς..."

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home