Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 18, 2008

Ο αμερικανικός εφιάλτης





Είναι αλήθεια ότι ο 21ος αιώνας δεν είχε ξεκινήσει καλά γι΄ αυτήν την τράπεζα: Στον έναν από τους δύο μοιραίους Πύργους του Μανχάταν καταλάμβανε τρεις ορόφους.

Το 1850 μετανάστευσε στην Αλαμπάμα και ο τελευταίος των αδελφών Λίμαν, ο Μάγιερ. Έξι και τρία χρόνια νωρίτερα είχαν μεταναστεύσει από τη Βαυαρία ο Χένρι και ο Εμάνουελ. Η πρώτη τους επιχείρηση είχε σχέση με ξηρά είδη. Και οι τρεις αδελφοί, διαβλέποντας την άνοδο της τιμής του βαμβακιού, ζητούσαν συχνά να πληρώνονται με αυτό το αγαθό, που το καλλιεργούσαν οι σκλάβοι. Το στοίχημα που έβαλαν το κέρδισαν και οι Λίμαν Μπράδερς έγιναν πλούσιοι.

Δεκατέσσερις δεκαετίες αργότερα, η ομώνυμη επενδυτική τράπεζα αριθμούσε 27.000 μετόχους και η αξία της υπολογιζόταν σε περισσότερα από 500 δισ. δολάρια. Αντίθετα με άλλα καθαρά κερδοσκοπικά ταμεία, όπως το περίφημο Long Τerm Capital που ίδρυσαν δύο Νομπελίστες Οικονομίας και χρεοκόπησε το 1991, η ΛΜ είχε προβεί σε ορισμένες σημαντικές χρηματοδοτήσεις. Με τη βοήθειά της γεννήθηκαν οι πρώτες μεγάλες αλυσίδες λαϊκών καταστημάτων, όπως η Sears και η Μacy, καθώς και η RCΑ, η «μητέρα» της αμερικανικής ραδιοτηλεόρασης. Καταλυτικός ήταν ο ρόλος της και στην ίδρυση της Ηalliburton, της εταιρείας που διηύθυνε ο Ντικ Τσέινι προτού γίνει αντιπρόεδρος. Ό,τι ανεβαίνει, όμως, κάποια στιγμή αρχίζει να κατεβαίνει. Το αμερικανικό όνειρο μπορεί να γίνει εφιάλτης μέσα σε μια νύχτα. Στην περίπτωση της ΛΜ, και του επιθετικού ισχυρού της άνδρα Ρίτσαρντ Φαλντ, το σημείο καμπής ήταν η ανάμειξή της στα ενυπόθηκα δάνεια υψηλού κινδύνου και τα hedge funds, που υπόσχονταν να ικανοποιήσουν το όνειρο κάθε επενδυτή: σίγουρο κέρδος, όσα ζιγκ ζαγκ και να κάνει η αγορά. Όταν όμως οι τιμές των ακινήτων άρχισαν να πέφτουν, αποκαλύφθηκε ότι ο βασιλιάς Μίδας όχι μόνο ήταν γυμνός, αλλά είχε «μαγειρέψει» και τα βιβλία, εξαφανίζοντας τουλάχιστον 13 δισ. δολάρια.

Πίσω από τους διαδοχικούς Τιτανικούς των τελευταίων ετών, σημειώνει ο Βιτόριο Τσουκόνι στη Ρεπούμπλικα, βρίσκεται η παραβολή των αναπόφευκτων, αλλά και αναγκαίων για το αμερικανικό οικονομικό σύστημα, θριάμβων και καταστροφών. Σ΄ ένα σύμπαν όπου κυριαρχούν οι δύο πόλοι, του φόβου (fear) και της απληστίας (greed), οι μάγοι του χθες (όπως ο Φαλντ της Λίμαν ή ο Κένεθ Λέι της Ένρον, εκείνος ο φίλος του Τζορτζ Μπους που πέθανε από έμφραγμα μετά την καταδίκη του σε κάθειρξη 25 ετών) γίνονται οι απατεώνες του μέλλοντος. Οι ίδιοι άνθρωποι που υμνούσαν τον Φαλντ όταν η μετοχή άξιζε 66 δολάρια και στο τέλος του χρόνου έπαιρναν μπόνους 350.000 δολαρίων, σήμερα που η μετοχή έπεσε στα 24 σεντς τον καταριούνται. Στη θέση τους, βέβαια, χαίρονται άλλοι, όλοι εκείνοι που θα κερδίσουν πατώντας επί πτωμάτων, που θα επωφεληθούν από τις υπερβολές και τα λάθη, για να κάνουν κι εκείνοι με τη σειρά τους στη συνέχεια άλλα λάθη, ώστε το σύστημα να συνεχίσει να λειτουργεί.

12 Comments:

At 18/9/08 1:54 μ.μ., Blogger Yannis Zabetakis said...

γεια σου συγκάτοικε της σελίδας ...2

 
At 18/9/08 3:24 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Ποια σελίδα; Γράφεις κι αλλού Μιχάλη; Ελπίζω όχι σε κανα έντυπο ομοιοπαθητικής...

 
At 18/9/08 4:40 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Ακου τι θα κάνεις, Αθήναιε. Θα κλείσεις τον υπολογιστή, θα σηκωθείς από το γραφείο σου, θα βγεις στο δρόμο και θα αγοράσεις τα ΝΕΑ. Ετσι για αλλαγή. Στη σελίδα 2 θα λύσεις την απορία σου. Αλλά θα διαβάσεις κι άλλα ενδιαφέροντα πράγματα, πχ για το πώς κάποια ζευγάρια που παντρεύονται προτιμούν αντί για μπομπονιέρες να χρηματοδοτήσουν μια αναδάσωση. Θα δεις μερικά έξυπνα σκίτσα, του Χαντζόπουλου μ'αρέσουν πολύ. Θα διαβάσεις για κάποιους ανθρωπόμορφους που σκότωσαν ένα σκυλί με αεροβόλο! Θα απολαύσεις Δανίκα. Και θα καταλάβεις γιατί θα νικήσει ο Ομπάμα. Λίγα τα'χεις όλα αυτά;

 
At 18/9/08 4:59 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Τις εφημερίδες τις παίρνω όλες πρωί-πρωί.Παρ'όλα αυτά όμως τα ΝΕΑ ούτε που τα ακουμπάω, είναι λαϊκό έντυπο με την κακή έννοια άσε που τώρα τελευταία προάγει την παρα-επιστήμη και την ημιμάθεια. Τη δική σου στήλη που είναι το μόνο αξιόλογο ανάγνωσμα σ'αυτό το έντυπο τη διαβάζω από δω. Ακόμα και το Βιβλιοδρόμιο διάβαζω ον λάϊν. Σου έχω πει επίσης ότι θα αρχίσω να την αγοράζω εφόσον ανέβουν λίγο ακόμα τα Διεθνή. Γίνονται τραγικά λάθη στις μεταφράσεις και δεν έχετε στήλη διπλωματικής ανάλυσης. Τα χουμε πει κι εσύ τώρα μου λες να τ'αγοράζω για να διαβάζω τον Δανίκα.

 
At 18/9/08 6:22 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Δηλαδή, για να έχουμε το καλό ρώτημα, ποιο "μη λαϊκό" έντυπο διαβάζεις; Και τι σημαίνει ότι τα ΝΕΑ προάγουν την παρα-επιστήμη και την ημιμάθεια; Τα λάθη στις μεταφράσεις θέλω να μου τα επισημαίνεις/νετε, θα προτείνω μάλιστα να κάνουμε μια στήλη όπως εκείνη του Lifo και να τα παρουσιάζουμε. Εντάξει, αν δεν είναι πια τόσο πολλά!
Στήλη διπλωματικής ανάλυσης δεν είναι αυτή του Μητρόπουλου στην τελευταία σελίδα;

 
At 18/9/08 6:52 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Η μέρα μου αρχίζει με Πάσχο Μανδραβέλη. Αυτή η συνάντηση του ΠΑΣΟΚοφιλελευθερισμού με την παραδοσιακή δεξιά μου κάνει σε πολύ κίνκυ. Μου φτιάχνει την ημέρα, πώς το λένε. Εξάλλου ο Πάσχος ειναι τοπ γραφιάς και αηδιαστικά έξυπνος.Σχεδόν όσο κι εγώ. Σπάνιο βέβαια αλλά να που συμβαίνει και ευτυχώς δλδ για να μην νιώθω μόνη.

Ο κ. Μητρόπουλος έχει απολαυστικά αιχμηρή πένα και εξαίρετο γούστο στα πούρα αν ενθυμούμαι καλώς από τη συμπαθητικούλα στήλη που διατηρούσε κάποτε στο STATUS μπορεί να τη διατηρεί ακόμα αλλά δεν διαβάζω το έντυπο γιατί μεγάλωσα κι εγώ, τί να σου κάνω η κυριούλα το χω γυρίσει σ'αλλα κόλπα. Δεν είναι αυτό που με καλύπτει όμως. Δλδ και να ξέρεις δεν μπορείς να κάνεις ανάλυση στα ΝΕΑ, δεν το σηκώνει το έντυπο. Ελπίζω να μη διαβάζει το μπλογκ σου και με κατηγορήσει πάλι για bias υπέρ εσού ( κάτι που δεν το έχω αρνηθεί ποτέ άλλως τε) αλλά ελάχιστοι Μισέλ έχουν το δικό σου χάρισμα να πιάνουν την ουσία των θεμάτων. Που-χου. Διάβασα ό,τι γράφτηκε για τον Ντέϊβιντε Φόστερ Γουάλας, κανείς δεν τον έχει διαβάσει βέβαια ούτε εσύ αλλά εσύ έπιασες ΑΚΡΙΒΩΣ την ουσία του έργου του. Πώς γίνεται αυτό; Πάντα εντυπωσιάζομαι.

Όσον αφορά στις μεταφράσεις, έχουμε και δουλειές, cheri. Αν είναι, να με πάρετε εκεί να βάζω το χεράκι μου. Πώς το λέει και το τραγούδι; "Πάρε με παραδουλάκι μες τον καφενέ, να σου πλένω τα ποτήρια και το ναργιλέ"...

(:-D ΨΟ-ΦΑ-Ω για τέτοια σχόλια)

 
At 18/9/08 7:19 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Χα χα, ήμουν ΣΙΓΟΥΡΟΣ ότι αν ανέφερα το άρθρο του ΝΦΓ στο περιοδικό Gourmet (που προφανώς ΔΕΝ έχεις διαβάσει) θα σε κέρδιζα!
Ρε, σε τι μονοπάτια μας οδήγησαν οι Λίμαν Μπράδερς...

 
At 18/9/08 7:23 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Θ'αρχίσω να μελετώ το Gourmet όταν αρχίσω να αρθρογραφώ σ'αυτό, κάτι που θα συμβεί πολύ σύντομα όπως ξέρεις. Ναι, έπρεπε να φύγει η συζήτηση από το θέμα του άρθρου.Καλύτερα να γράφεις για λογοτεχνία και γαστρονομία παρά για ελεύθερες αγορές. Αφού δεν το νογάς που λένε και στη Μάνη τί το παιδεύεις; :-)

 
At 18/9/08 7:40 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Να'σαι καλά, Αθήναιε. Πάντα με τον καλό τον λόγο...

 
At 18/9/08 11:16 μ.μ., Blogger Yannis Zabetakis said...

@αθήναιος

αν η μέρα σου ξεκινά με πάσχο...
[τόσο πολύ πάσχεις?]
τότε μην διαβάζεις την τρίτη άποψη στα ΝΕΑ...

και φυσικά και χημικά μην ακούς ...ρεμπέτικα!
είναι λαϊκά!

όσο για τα διεθνή...
άκου το τραγούδι
των Φατμέ...

εδώ είναι το ταξίδι!

 
At 18/9/08 11:19 μ.μ., Blogger Yannis Zabetakis said...

ααα και κάτι ακόμα...

μην με διαβάζετε στο gourmet...το καλό, της Ε.

έχω μια εξοργιστικά επιστημονική στήλη
ονόματι
gourmet science...

Y.Γ. εκεί στο ΔΟΛ, γιατί τυπώνετε το gourmet σας στο iris Που ρυπαίνει τον Ασωπό με εξ. χρώμιο?

 
At 19/9/08 7:42 π.μ., Blogger Αθήναιος said...

Σόρρυ κ.καθηγητά αλλά are you pulling a Δανίκας on me?

Μισέλ, κατάλαβες τώρα τί σημαίνει λαϊκός τρόπος εκφοράς του λόγου;

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home