Παρασκευή, Μαρτίου 24, 2006

Ο αντισημιτισμός κάνει καλό στους... Eβραίους



Τον αντισημιτισμό, ο Νταν Κον-Σέρμποκ τον έχει νιώσει στο πετσί του. Σε ορισμένες περιοχές του Ντένβερ, όπου μεγάλωσε, κανείς δεν πουλούσε σπίτια σε Εβραίους ή σε μαύρους. Πολλές λέσχες δεν δέχονταν ως μέλη τους Εβραίους. Δεν είναι περίεργο λοιπόν που όταν μεγάλωσε και έγινε ραβίνος, ο Νταν έγραψε ένα βιβλίο για τον αντισημιτισμό. Περίεργη, και για πολλούς ανεύθυνη, είναι η άποψη που υποστηρίζει σ' αυτό το βιβλίο. Ούτε λίγο ούτε πολύ, αυτός ο απόφοιτος της Νέας Υόρκης και του Καίμπριτζ, που ζει σήμερα σ' ένα χωριό της Ουαλίας και διδάσκει Εβραϊκή Θεολογία στο Πανεπιστήμιο, ισχυρίζεται ότι ο αντισημιτισμός κάνει καλό στους Εβραίους! «Οι Εβραίοι χρειάζονται εχθρούς προκειμένου να επιβιώσουν» λέει σε συνέντευξή του στην Ιντιπέντεντ. «Αν δεν υπήρχε αντισημιτισμός, ίσως να είχαμε χαθεί».

Ο προπάππος του Νταν είχε κρεοπωλείο στη Νέα Υόρκη. Ήταν Ορθόδοξος, φορούσε κιπά και παραδοσιακά ρούχα και μιλούσε γίντις. Αλλά αισθανόταν ξένος προς το περιβάλλον του. Οι Εβραίοι που είχαν ενσωματωθεί στον αμερικανικό τρόπο ζωής πίεζαν τον ίδιο και τους άλλους Ορθόδοξους Εβραίους να προσαρμοστούν στην πραγματικότητα και να πάψουν να μοιάζουν σαν να είχαν έλθει από άλλο πλανήτη. Και αυτό έγινε. Αντίθετα, όπου υπήρχαν εμπόδια, ο ιουδαϊσμός επιβίωσε και άνθησε. Στα γκέτο, οι Εβραίοι μελετούσαν το Ταλμούδ, έτρωγαν κοσέρ και ακολουθούσαν τις εντολές της Πεντατεύχου. «Δεν νομίζω πως είναι θαύμα ότι η εβραϊκή θρησκεία επέζησε για τόσο καιρό» σημειώνει ο Κον-Σέρμποκ. «Άλλες θρησκευτικές ομάδες πέθαναν. Οι Ρωμαίοι, οι Ασσύριοι, οι Ακκάδιοι δεν υπάρχουν πια. Αλλά εμείς υπάρχουμε. Γιατί; Επειδή μας μισούν. Όταν δεν έχουμε άλλη επιλογή, παραμένουμε πιστοί στην παράδοση».

Το βιβλίο έχει προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις. Παλιοί συμμαθητές του συγγραφέα από το Σινσινάτι είπαν ότι είναι το πιο γελοίο πράγμα που έχουν διαβάσει στη ζωή τους. Οι ραβίνοι της Αγγλίας βράζουν. Αλλά εκείνος επιμένει: «Δεν είμαι αντισημίτης! Είμαι ραβίνος! Μισώ τον αντισημιτισμό. Θέλω να σταματήσω το μίσος, όχι να το ενθαρρύνω. Πρέπει να αναγνωρίσουμε όμως μια αντίφαση. Θέλουμε να μας αγαπούν και ταυτόχρονα θέλουμε ο ιουδαϊσμός να παραμείνει αναλλοίωτος. E, και τα δύο δεν γίνονται! Ο πατέρας του σιωνισμού, ο Τέοντορ Χερτσλ, μας είχε προειδοποιήσει: αν οι Χριστιανοί οικοδεσπότες μας μας αφήσουν να ζήσουμε ειρηνικά για δύο γενιές, οι Εβραίοι θα συγχωνευτούν πλήρως με τις άλλες φυλές».

Τι πρέπει να κάνουν λοιπόν οι Εβραίοι για να σώσουν τις παραδόσεις τους; Μήπως να γυρίσουν στα γκέτο; «Δεν μπορώ να δώσω μια συνταγή για ένα ρόδινο μέλλον. Αυτό που λέω είναι ότι όσο μας μισούν, θα συνεχίσουμε να ζούμε όπως τους προηγούμενους αιώνες. Κι αν το μίσος δώσει τη θέση του στην αγάπη, αυτή η αγάπη μπορεί να μας σκοτώσει».

3 Comments:

At 25/3/06 3:02 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Αυτό είναι μεγάλη αλήθεια! Και δεν το καταλαβαίνει δυστυχώς κανείς ρατσιστής. Οπουδήποτε στον κόσμο οι μειονότητες υφίστανται διακρίσεις, αναγκάζονται να συσπειρωθούν για αυτοπροστασία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, ο φόβος για μία κοινωνική ομάδα, να επιδρά ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Τους φοβούνται και τους συμπεριφέρονται ρατσιστικά και μετά οι "άλλοι" γίνονται αναγκαστικά εχθρική ομάδα. Οι ομάδες των μειονοτήτων που γίνονται αποδεκτές ποτέ δεν ξεσηκώνονται και με τον καιρό αφομοιώνονται.

 
At 25/3/06 8:34 μ.μ., Blogger Caesar said...

Γι' αυτό, όπως έγραψε πρόσφατα κι ο εκλεκτός συνάδελφος σας, στην αριστερή στήλη της σελίδας σας ΡΒ, "η απάντηση στην παγκόσμια σύγκρουση των διαφορετικών πολιτισμών δεν μπορεί να είναι ο έλεγχος και η φίμωση αλλά η συνύπαρξη"

 
At 25/3/06 9:14 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα αυτήν την άποψη.

Είναι αλήθεια ότι η εβραική κουλτούρα είναι μάλλον εσωστρεφής, σημειώστε ότι οι εβραίοι δεν κάνουν κ προσυλυτισμό, δεν απευθύνονται δηλαδή προς τους "έξω" αλλά προσπαθούν να αναπαράγουν την ομάδα από μέσα.Οπότε αντισημητισμός ή όχι η συγκεκριμένη ομάδα λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο ως προς τους άλλους κ αυτό δεν έχει να κάνει με τον αντισημητισμό,πάντα έτσι ήταν δηλαδή.

Βέβαια, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο αντισημητισμός είναι η παλαιότερη μορφή ρατσισμού που υπάρχει αδιάληπτα εδώ κ χιλιάδες χρόνια, μου είναι κ δύσκολο να πιστέψω ότι δεν επηρρέασε τον τρόπο που οι εβραίοι βλέπουν τον εαυτό τους.

Εδώ πήγαν κ ίδρυσαν κράτος, γιατί είδαν τους εαυτούς τους με τα μάτια των άλλων.

Πριν λίγο, διάβαζα ένα συγκλονιστικό μαγειρικό άρθρο που με έβαλε σε σκέψεις. Η ειλικρινά καλοπροαίρετη συγγραφέας αναρρωτιόταν αν υπάρχει έστω ένα βιβλίο εβραικής κουζίνας που δε στάζει δάκρυα κ αίμα. Ομολογώ ότι αυτή η διαπίστωση με ταρακούνησε . Έτσι είναι όπως το λέει κ αυτό δεν μου αρέσει, μου ακούγεται λάθος αν κ εγώ ο ίδιος αδυνατώ ορισμένα πράγματα να τα αποκόψω από την Ιστορία.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, με εκνευρίζει η δαιμονοποίηση του ανθρώπου που τόλμησε να πει την άποψή του κ που χρειάζεται πρώτα να επικαλεστεί το πόσο εβραίος είναι κ τί διώξεις έχει υποστεί για να κερδίσει από τους άλλους το δικαίωμα στην άποψη.

Το καλό είναι ότι στις ΗΠΑ τουλάχιστον, τα μεγαλύτερα ποσοστά των αθεών-σκεπτικιστών βρίσκονται ανάμεσα στους εβραίους. Αυτό είναι κάποια παρηγοριά,τουλάχιστον για μένα.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home