Ο νέος Φύρερ

Η πρώτη φράση ήταν στα ουγγρικά. Και από κάτω, η ίδια φράση σε όλες τις επίσηµες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. «Η ελευθερία του Τύπου δεν υπάρχει πλέον στην Ουγγαρία».

Με αυτή την πρώτη σελίδα κυκλοφόρησε χθεςη µεγαλύτερη καθηµερινή εφηµερίδα της Ουγγαρίας, η κεντροαριστερή Nepszabadsag. Θέλησε µε τον τρόπο αυτό να διαµαρτυρηθεί για τον νέο νόµο περί Τύπου, ο οποίος – όπως γράφει στο κύριο άρθρο της – «δεν εξυπηρετεί παρά τους αυταρχικούς σκοπούς της κυβέρνησης και οδηγεί σε καθυπόταξη, τιµωρία και εντέλει καταστροφή όσων έχουν αντίθετη γνώµη». Με το ίδιο ακριβώς πρωτοσέλιδο κυκλοφόρησε η αριστερή γερµανική εφηµερίδα Die Tageszeitung, ενώ η επίσης αριστερή ουγγρική εφηµερίδα Nepszava στην πρώτη της σελίδα ζητά στην ουγγρική και την αγγλική γλώσσα την κατοχύρωση της ελευθεροτυπίας.

Ο νέος νόµος, που τέθηκε µε προκλητικό τρόπο σε ισχύ µαζί µε την ανάληψη της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης από την Ουγγαρία, προβλέπει την επιβολή προστίµου έως και 750.000 ευρώ σε εφηµερίδες, ιστοσελίδες ή ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα «που προσβάλλουν το δηµόσιο συµφέρον, τη δηµόσια τάξη και την ηθική» (χωρίς περαιτέρω διευκρινίσεις). Επιτρέπει επίσης σε µια νεοσύστατη Επιτροπή που αποτελείται κατά πλειοψηφία από µέλη του κυβερνώντος κόµµατος να έχει πρόσβαση σε όλα τα έγγραφα ενός µέσου ενηµέρωσης. Και υποχρεώνει τους δηµοσιογράφους να αποκαλύπτουν τις πηγές τους όταν πρόκειται για θέµα εθνικού συµφέροντος (κάτι που θα αποφασίζει φυσικά η Επιτροπή). Στις διαµαρτυρίες τόσο της αντιπολίτευσης όσο και των Βρυξελλών και πολλών ευρωπαϊκών χωρών, η κυβέρνηση του Βίκτορ Ορµπαν αντέταξε χθες το συντριπτικό επιχείρηµα ότι πρώτα θα εφαρµοστεί ο νόµος και ύστερα θα διορθωθούν τυχόν ατέλειές του.

Πολλοί είναι αυτοί στην Ευρώπη που ζητούν τώρα να επιβληθούν κυρώσεις στη Βουδαπέστη, ενώ ο υπουργός Εξωτερικών του Λουξεµβούργου αναρωτήθηκε κατά πόσον η Ουγγαρία είναι άξια να προεδρεύει της Ενωσης. Το πιο φαρµακερό σχόλιο όµως ανήκει στον γερµανό καθηγητή Ιστορίας Μίχαελ Στίρµερ, πρώην σύµβουλο του Χέλµουτ Κολ. Ο Ορµπαν, έγραψε στην Ντι Βελτ, «είναι ένας νέος Φύρερ, που κυβερνά χωρίς ηθικούς ενδοιασµούς. Αντίθετα µε την Αυστρία την εποχή που στην κυβέρνηση ήταν ο Χάιντερ, η ουγγρική κυβέρνηση δεν εκτοξεύει απλώς αυταρχικά συνθήµατα, τα εφαρµόζει στην πράξη. Κάπως έτσι µπορεί να αυτοκαταστραφεί γρήγορα µια δηµοκρατία, σε ένα τραγικό ριµέικ των αντισηµιτικών αυταρχισµών που σηµάδεψαν τη δεκαετία του ‘30».