Τελικά στραβός είναι ο γιαλός

Δεν µπορεί, θα τους ακούσατε τους βρυχηθµούς, κι ας είναι πια κάποιας ηλικίας αυτοί που τους ξεστόµισαν. Κι εσείς που τροµάξατε, κι οι άλλοι που αναθαρρήσατε, δικαιολογηµένοι είστε: ναι λοιπόν, η Αριστερά αφυπνίζεται!

Στο βιβλίο του «Το γλυκό τέρας. Γιατί η Δύση δεν πηγαίνει προς τα αριστερά» (εκδ. Garzanti), ο ιταλός γλωσσολόγος και συγγραφέας Ραφαέλε Σιµόνε υποστηρίζει ότι στα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα η Αριστερά «πεθαίνει και µεταµορφώνεται». Ο σοσιαλισµός πέθανε – τονίζει – και το µόνο που µπορεί να κάνει πλέον η Αριστερά είναι να διεκδικεί τη διακυβέρνηση της µιας ή της άλλης χώρας για µικρότερο ή µεγαλύτερο χρονικό διάστηµα, εγκαταλείποντας ριζοσπαστικές µεταρρυθµίσεις και µεγαλόπνοα προγράµµατα.

Με την εκτίµηση αυτή φαίνεται να συµφωνεί ο Ματ Μπράουνι, που διηύθυνε την προεκλογική εκστρατεία των Νέων Εργατικών το 2001 και το 2005. Το πρόβληµα της Αριστεράς στην Ευρώπη και τις Ηνωµένες Πολιτείες δεν είναι οι ιδέες, δήλωσε την περασµένη Δευτέρα στη Νέα Υόρκη, στο πλαίσιο µιας διήµερης εκδήλωσης του ιδρύµατος Παγκόσµια Πρόοδος. «Πιστεύουµε ότι οι προοδευτικές πολιτικές αρχές είναι σωστές», τόνισε. «Αυτό που έχει σηµασία είναι να διηγείσαι καλά την ιστορία και να οργανώνεσαι καλύτερα, ώστε το εκλογικό σώµα να εισπράττει το µήνυµά σου».

Η εκδήλωση πραγµατοποιήθηκε µε στόχο να βρεθούν τρόποι να αντιµετωπιστεί ο συντηρητικός πολιτικός λόγος και να αποκατασταθεί ο συνδετικός κρίκος της Αριστεράς µε τους ψηφοφόρους, και κυρίως τους νέους. Για να συµβεί αυτό, πρέπει να αναδυθούν νέες γενιές ηγετών. Και αποφασιστικό ρόλο σε αυτό, σύµφωνα µε τον Μπράουνι, µπορεί να παίξει η εµπειρία τριων ανδρών που ήταν παρόντες στη συνάντηση: του Τόνι Μπλερ, του Φελίπε Γκονθάλεθ και του Μπιλ Κλίντον. Τι πιστεύουν οι τρεις αυτοί βετεράνοι πολιτικοί; Οτι «δεν χρειάζεται να επανεφεύρουµε τίποτα, πρέπει απλώς να επανακαθορίσουµε τις αρχές µας, ώστε να τις προσαρµόσουµε στη σηµερινή συγκυρία». Να µελετήσουµε τα µεγάλα προβλήµατα της εποχής, όπως το εµπόριο και η οικονοµική κρίση, και να αναζητήσουµε µια (ελαφρώς) πιο προοδευτική πολιτική σε όλα τα επίπεδα.

Χασµουριέστε ήδη, κι έχετε δίκιο. Πρέπει να µην περνούσε µε τίποτα η ώρα αυτό το διήµερο. Σύµφωνα πάντως µε το ρεπορτάζ του El Periodico de Catalunya, υπήρξαν και στιγµές ευφορίας. Οπως, για παράδειγµα, όταν η 39χρονη ισπανίδα υπουργός Αµυνας Κάρµε Τσακόν – στην οποία η ευρωπαϊκή Αριστερά εναποθέτει πολλές ελπίδες – αποκάλυψε πόσων ετών ήταν όταν ο Γκονθάλεθ, ο Κλίντον και ο Μπλερ ανέλαβαν την εξουσία: 11, 21 και 25 αντιστοίχως. «Είµαστε λοιπόν τόσο µεγάλοι;» αναρωτήθηκαν οι τρεις γκεστ σταρ της εκδήλωσης. Ολα είναι σχετικά σ’ αυτή τη ζωή. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι µε τον ξύλινο λόγο δεν πρόκειται να δει η Αριστερά άσπρη µέρα. Οσο κι αν το έργο φαίνεται τιτάνειο, ο προοδευτικός λόγος πρέπει να επανεφευρεθεί.