Οι φοιτητές έχουν δίκιο

Μια κυβέρνηση που περιλαµβάνει 18 εκατοµµυριούχους αποφασίζει να τριπλασιάσει τα πανεπιστηµιακά δίδακτρα, παρ' όλο που πολλά µέλη της είχαν δεσµευτεί προεκλογικά για το ακριβώς αντίθετο. Κι ύστερα ξαφνιάζεται που βγαίνει ο κόσµος στους δρόµους.

Ο Καρλ είναι 23 ετών, σπουδάζει στο London School of Economics (LSE)και εξηγεί στον απεσταλµένο της Ρεπούμπλικα γιατί πρωταγωνίστησε στις κινητοποιήσεις της περασµένης Τετάρτης. Ο τριπλασιασµός των διδάκτρων, λέει, εισάγει στην ανώτατη εκπαίδευση τη λογική του µάρκετινγκ, αφού στρέφει τους φοιτητές να διαλέγουν µαθήµατα προσανατολισµένα σε υψηλά αµειβόµενα επαγγέλµατα. Είναι ο µόνος τρόπος να µπορέσουν µια µέρα να αποπληρώσουν το δάνειο που έχουν πάρει για να σπουδάσουν. Για όσους θέλουν όµως να κάνουν κάτι στη ζωή τους που τους δίνει ευχαρίστηση, και όχι που τους κάνει πλούσιους, είναι η καταστροφή. Κάποτε έλεγαν ότι η Οξφόρδη είναι για όσους θέλουν να πλουτίσουν και το LSE για όσους ενδιαφέρονται για κοινωνικά θέµατα. Πέρυσι, όµως, χίλιοι φοιτητές του LSE έκαναν αίτηση να δουλέψουν στην Goldman Sachs.
Και φέτος, οι µισοί από τους καινούργιους φοιτητές δηλώνουν ότι θέλουν να γίνουν τραπεζίτες...

Ο Καρλ πηγαίνει στο Πανεπιστήµιο στις δέκα το πρωί και φεύγει τα µεσάνυχτα, µε ένα σύντοµο διάλειµµα το µεσηµέρι για να φάει κάπου κοντά. Στην παρατήρηση του δηµοσιογράφου ότι µάλλον διαφέρει από τους αµφισβητίες του ‘68, απαντά ότι το να παρακολουθεί µαθήµατα ή να µελετά στη βιβλιοθήκη είναι γι’ αυτόν, όπως και για τους περισσότερους συναδέλφους του, µια απόλαυση. Τώρα όµως διαπιστώνει ότι ο Κάµερον θέλει να ιδιωτικοποιήσει το Πανεπιστήµιο, όπως στην Αµερική. Γι’ αυτό βγήκε την περασµένη εβδοµάδα στους δρόµους. ∆εν έσπασε τζάµια, δεν άναψε φωτιές, είναι εναντίον της βίας. Αλλά δεν µπορεί να µην παρατηρήσει ότι µόνο άµα τα σπας ασχολούνται τα µίντια µαζί σου.

Οι φοιτητές έχουν δίκιο, λέει στην ιταλική εφηµερίδα ο κοινωνιολόγος Αντονι Γκίντενς, ιδεολόγος του «Τρίτου ∆ρόµου». Είναι αλήθεια ότι τα πανεπιστήµια χρειάζονται χρήµατα, κι ότι µέρος αυτών των χρηµάτων πρέπει να το πληρώνουν οι φοιτητές, αφού σε αντάλλαγµα λαµβάνουν µια εκπαίδευση υψηλού επιπέδου. Πρέπει να υπάρχει όµως µια ισορροπία ανάµεσα στους δηµόσιους και τους ιδιωτικούς πόρους. Ο Κάµερον, αντίθετα, θέλει να µηδενίσει τους πρώτους και να φορτώσει όλα τα έξοδα στην πλάτη των ιδιωτών. Ηθικά δεν είναι ορθό, αλλά και οικονοµικά είναι αντιπαραγωγικό: µια ευρεία πρόσβαση στο πανεπιστήµιο δηµιουργεί οφέλη από τα οποία βγαίνει κερδισµένη ολόκληρη η κοινωνία. Για τον Γκίντενς, αυτές οι διαδηλώσεις είναι η αρχή ενός καυτού φθινοπώρου. ∆εν µπορεί οι φοιτητές να πληρώνουν για τη σωτηρία εκείνων που προκάλεσαν το σηµερινό έλλειµµα, δηλαδή των τραπεζών. Που, παρεµπιπτόντως, συνεχίζουν να προκαλούν: η Μπάρκλεϊς ανακοίνωσε ότι τα φετινά της µπόνους θα φτάσουν τα 1,6 δισεκατοµµύρια λίρες, το ένα τρίτο δηλαδή των χρηµάτων που δαπανά κάθε χρόνο η κυβέρνηση για την πανεπιστηµιακή εκπαίδευση…