Σάββατο, Νοεμβρίου 06, 2010

Ο αξιότιµος κύριος Μπέινερ




Στην ταινία του Ελία Καζάν «Μια µορφή µέσα στο πλήθος» (1957), ένας φτωχός τυχοδιώκτης ονόµατι Λάρι Ρόουντς που κρατείται στις φυλακές του Αρκανσο δέχεται την επίσκεψη µιας νέας και όµορφης ραδιοφωνικής παραγωγού. Η τελευταία του ζητά να πει µια ιστορία στην εκποµπή της, όπου απλοί άνθρωποι µιλούν σε απλούς ανθρώπους. Εκείνος ξεσπά και τραγουδά, και παραληρεί, και ηθικολογεί. Το κλιπ γίνεται τεράστια επιτυχία, ο Λάρι αποκτά τη δική του εκποµπή κι αµέσως αρχίζουν να τον βοµβαρδίζουν µε προσφορές τα λόµπι. Αν διαφηµίσει τα προϊόντα τους, του λένε, θα τον λούσουν µε εκατοµµύρια. Αν πουλήσει όµορφα τις πολιτικές τους θέσεις, θα γίνει ακόµη πιο πλούσιος. Κι εκείνος υπακούει, άλλωστε ξέρει να µιλάει στους απλούς ανθρώπους, από αυτούς προέρχεται, αρχίζει λοιπόν να επιτίθεται στην κοινωνική ασφάλιση, τις συντάξεις και όλα εκείνα για τα οποία φορολογούνται οι πλούσιοι ώστε να επωφελείται το κοινωνικό σύνολο.

Αυτήν την ταινία θυµήθηκε ο Γιόχαν Χάρι της Ιντιπέντεντ ακούγοντας τις πρώτες δηλώσεις του Τζον Μπέινερ µετά τις ενδιάµεσες εκλογές της περασµένης Τρίτης. Ο επόµενος πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων προέρχεται από µια φτωχή οικογένεια µε 12 παιδιά και έκανε τρεις δουλειές (µεταξύ των οποίων και θυρωρός) για να µπορέσει να σπουδάσει. Μόλις εξελέγη βουλευτής όµως, κατάλαβε ότι θα έβγαζε περισσότερα χρήµατα υπηρετώντας τα συµφέροντα των πλουσίων. Πήρε έτσι χρήµατα από τις ασφαλιστικές εταιρείες και ψήφισε εναντίον της µεταρρύθµισης του συστήµατος υγείας. Πήρε χρήµατα από τις εταιρείες όπλων και υποστήριξε όλους τους πολέµους. Το 1995, ενώ η Βουλή ετοιµαζόταν να απορρίψει την επιδότηση της καλλιέργειας καπνού, µοίρασε στους βουλευτές επιταγές από τις καπνοβιοµηχανίες και τους έπεισε να αλλάξουν γνώµη. Κι όταν κουραζόταν απ' όλα αυτά, επιβιβαζόταν στο ιδιωτικό τζετ ενός επιχειρηµατία και περνούσε µερικές ηµέρες σε κάποιο πολυτελές θέρετρο.

Τώρα λέει ότι θα σταθεί στο πλευρό των απλών Αµερικανών και θα αγωνιστεί για τη µείωση του ελλείµµατος που τους πνίγει. Και ποια θα είναι η πρώτη του δουλειά; Να αγωνιστεί ώστε να παραταθούν οι φοροαπαλλαγές της εποχής Μπους για το πλουσιότερο 2% των Αµερικανών, που από µόνες τους θα προσθέσουν δύο τρισεκατοµµύρια δολάρια στο έλλειµµα την επόµενη δεκαετία…