Δύο τρελά, τεράστια µάτια

Εντάξει, µπορεί να χάσει τις επόµενες εκλογές. Αν όµως καταφέρει να ανανεώσει, και να εξανθρωπίσει, την πολιτική, θα έχει κερδίσει ένα πρώτο στοίχηµα.

Ας δούµε πρώτα τα ατού του νικητή. Είναι νέος, µόλις 40 ετών. Νέος στην πολιτική δηλαδή, αφού σε σύγκριση µε τον ιδρυτή του Facebook (Μαρκ Ζούκερµπεργκ, 26 ετών) ο Εντ Μίλιµπαντ είναι παππούς. Ανήκει σε µια γενιά που ενηλικιωνόταν τον καιρό που έπεφτε το Τείχος του Βερολίνου και κατέρρεε η Σοβιετική Ενωση. Με άλλα λόγια, είναι αρκετά µεγάλος για να αντιλαµβάνεται την πολυπλοκότητα του κόσµου, αλλά αρκετά µικρός για να µην παγιδεύεται σε ιδεολογικές αγκυλώσεις.

Το δεύτερο πλεονέκτηµά του είναι πως είναι σχετικά άφθαρτος. Εχει υπηρετήσει σε ένα µάλλον δευτερεύον υπουργείο (Ενέργειας) και δεν ταυτίστηκε µε τις κεντρικές επιλογές των κυβερνήσεων Μπλερ και Μπράουν. Οπως λέει στη «Ρεπούµπλικα» ο πρώην διευθυντής του περιοδικού «Νιου Στέιτσµαν» Τζον Κάµπφνερ, ο ηττηµένος Μίλιµπαντ δεν είχε συνειδητοποιήσει µέχρι το τέλος πόσο πολύ είχε σηµαδευτεί ο µπλερισµός, και όσοι τον υπηρέτησαν, από τον πόλεµο στο Ιράκ και άλλες πλευρές της Εργατικής διακυβέρνησης. Δεν είναι τυχαίο ότι στις πρώτες του δηλώσεις ο νικητής κήρυξε το τέλος των Νέων Εργατικών.

Το µεγαλύτερο µειονέκτηµα του Εντ Μίλιµπαντ θεωρείται η «εξάρτησή» του από τα συνδικάτα. Αν όµως είναι αλήθεια ότι εν πολλοίς οφείλει τη νίκη του σε αυτά, ο νέος ηγέτης των Εργατικών δεν είναι τόσο αφελής για να εγκλωβιστεί σε συντεχνιακές διεκδικήσεις. Εχει άλλωστε δηλώσει επανειληµµένα ότι σε µια σύγχρονη δυτική κοινωνία οι απεργίες πρέπει να αποτελούν την έσχατη λύση. Γνωρίζει ότι για να γίνει πρωθυπουργός πρέπει να αποσπάσει την υποστήριξη των µετριοπαθών ψηφοφόρων, αλλά και να προσεγγίσει τους Φιλελεύθερους Δηµοκράτες που συγκυβερνούν σήµερα µε τον Κάµερον. Αν είναι αλήθεια ότι θα στρίψει το τιµόνι λίγο προς τα αριστερά - σηµειώνει ο Κάµπφνερ - πρέπει να θυµόµαστε ότι ο Μπλερ το είχε στρίψει αρκετά προς τα δεξιά. Οι καλύτεροι φίλοι του τελευταίου στην Ευρώπη ήταν ο Μπερλουσκόνι και ο Αθνάρ. Ε, ο Μίλιµπαντ θα έχει άλλους φίλους!

Αν υπάρχει κάποιος στην Αγγλία που είναι ενθουσιασµένος από την εκλογή του Εντ Μίλιµπαντ, αυτός είναι ο σκιτσογράφος της «Γκάρντιαν». «Τον έχω σκιτσάρει αρκετές φορές, κι έχει τρελά, τεράστια µάτια», γράφει ο Στιβ Μπελ. «Είχα ακούσει κάποτε τον Μπράουν να λέει στον Εντ: `Από τότε που έφυγε ο Τόνι, αυτή η κυβέρνηση παρουσιάζει ένα έλλειµµα τρελών µατιών, κι εσύ δεν έχεις ένα, αλλά δύο`. Οπως µε τον Τζον Πρέσκοτ, και αντίθετα από τον Τόνι Μπλερ, το πρόσωπο του Μίλιµπαντ προδίδει αυτά που έχει στο µυαλό του. Κι αυτό είναι καλό όχι µόνο για µένα, ως σκιτσογράφο, αλλά για την πολιτική εν γένει».