Ο ιός της βλακείας
Πολιτική, ως γνωστόν, είναι η τέχνη του συµβιβασµού. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στις Ηνωµένες Πολιτείες, όπου ο πρόεδρος κυβερνά από κοινού µε το Κογκρέσο. Το κακό είναι ότι ο συγκεκριµένος πρόεδρος βρίσκεται όλο και συχνότερα αντιµέτωπος µε τη βλακεία.
Μάθαµε το όνοµά της: Κριστίν Ο' Ντόνελ. Ισως να συγκρατήσαµε και την ηλικία της:
σαράντα ενός Μαΐων.Μάλλον δεν ενδιαφερθήκαµε όµως να µάθουµε και τις απόψεις της. Λοιπόν, η υποψήφια του Τσάι Πάρτι που κέρδισε αυτή την εβδοµάδα στο Ντελαουέρ το χρίσµα του Ρεπουµπλικανικού Κόµµατος για τη Γερουσία υποστηρίζει την πλήρη αποχή από το σεξ πριν από τον γάµο, απορρίπτει κατηγορηµατικά την πορνογραφία, θεωρεί τον αυνανισµό αµαρτία και αντιτίθεται στην άµβλωση ακόµη και όταν η εγκυµοσύνη είναι προϊόν βιασµού ή αιµοµιξίας.Απορρίπτει τη Θεωρία της Εξέλιξης µε το επιχείρηµα ότι δεν πληροί τα επιστηµονικά κριτήρια και υποστηρίζει πως στα δηµόσια σχολεία πρέπει να διδάσκεται η θεωρία του «ευφυούς σχεδιασµού» του κόσµου από τον καλό Θεούλη. Επιπλέον, όταν θέλει να κάνει πολιτικές δηλώσεις διαλέγει το Fox και όταν χαµογελάει είναι ίδια η Σάρα Πέιλιν.
Αυτό το είδος πολιτικής σκέψης έχει αρχίσει ήδη να εισχωρεί στη µεγάλη δεξιά παράταξη των Ηνωµένων Πολιτειών, δηλαδή το Ρεπουµπλικανικό Κόµµα. Ολο και συχνότερα ακούει κανείς από τους εκπροσώπους του απόψεις όπως ότι ο Οµπάµα είναι ένας κοµµουνιστής που θέλει να διαλύσει την Αµερική και συνεργάστηκε µε την ΒΡ για να καταστρέψει τον Κόλπο του Μεξικού ώστε να περάσει το αντιπετρελαϊκό του µήνυµα. Στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού «Forbes», που έχει εκατοµµύρια αναγνώστες, το βασικό άρθρο υπογράφεται από κάποιον καθηγητή Ντίνες Ντ' Σούζα και υποστηρίζει ότι ο Οµπάµα θέλει να εφαρµόσει στην Αµερική αυτά που πίστευε ο πατέρας του πριν από πενήντα χρόνια για την Κένυα: ένα µείγµα σοσιαλισµού και αντι-αποικιοκρατισµού. Ο σηµερινός πρόεδρος, σηµειώνει ο αρθρογράφος, δεν µπορεί να καταλάβει την Αµερική γιατί έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στη Χαβάη, την Ινδονησία και το Πακιστάν.
Μάλλον έχουν ρίξει κάτι στο νερό. Μια νέα µορφή του ιού της βλακείας, γράφει ο Ντέιβιντ Ααρόνοβιτς στους «Τάιµς», κατάφερε να πηδήξει το όριο ανάµεσα στον κρετινισµό και το κατεστηµένο. Δεν εξηγείται αλλιώς τόση συσσωρευµένη ανοησία.
Και το κακό είναι ότι η ανοησία αυτή δεν περιορίζεται στο στρατόπεδο της Δεξιάς. Δεκάδες «πούροι αριστεροί» δηλώνουν προδοµένοι από τον Οµπάµα - επειδή δεν ήταν πολύ σκληρός µε την ΒΡ, επειδή δεν υποστηρίζει τον γάµο των γκέι, επειδή δεν τα βάζει µε τις τράπεζες, επειδή δεν ήταν αρκετά τολµηρός µε τη µεταρρύθµιση του συστήµατος υγείας - και προειδοποιούν ότι δεν θα τον ξαναψηφίσουν.
Κι ύστερα ξαφνιαζόµαστε που η Μισέλ είπε στην Κάρλα ότι η προεδρία είναι µια κόλαση.
posted by Μιχάλης Μητσός @ 2:09 μ.μ.
5 comments
5 Comments:
Δυστυχώς....δυστυχώς......η "βαθειά" Αμερική βρίσκεται ακόμα στο Μεσαίωνα.
Είχαμε αναθαρρύσει με την εκλογή Ομπάμα ότι κάτι κινείται στην υπερδύναμη. Τώρα βλέπουμε το άρον άρον σταύρωσον Αυτόν.....
Opws eipe kai o Gibbs gia to arthro tou D'Souza, 'I think it represents a new low'.
Ετσι θα γίνει λοιπόν; Θα τα χάσουν όλα οι Δημοκρατικοί τον Νοέμβριο και θα λένε οι εξυπνάκηδες "σας τα είχαμε πει εμείς ότι δεν κάνει ο Ομπάμα";
Δεν είναι παράδοξο να χάσουν οι Δημοκρατικοί, ακόμη και πριν τις εκλογές υπήρχε η άποψη πως ο νικητής του 2008 θα είναι ο χαμένος του 2010. Πόσο μάλλον τώρα που ο Ομπάμα ασχολήθηκε με τομείς όμως η υγεία (παραπέμπω σ' ένα άρθρο του George Friedman, ο οποίος και γράφει '.. while in office, Obama tilted his focus away from the foreign affairs plank he ran on to one of domestic politics. In doing so, he shifted from the area where the president is institutionally strong to the place where the president is institutionally weak. The Constitution and American tradition give the president tremendous power in foreign policy, generally untrammeled by other institutions. Domestic politics do not provide such leeway. A Congress divided into two houses, a Supreme Court and the states limit the president dramatically. The founders did not want it to be easy to pass domestic legislation, and tradition hasn’t changed that. Obama can propose, but he cannot impose (...) He has been drawn, whether by inclination or necessity, to the portion of his presidency where he is weakest and most likely to face resistance and defeat. And the weaker he gets politically the less likely he is to get domestic legislation passed, and the defeats will increase his weakness'.
Είναι πολύ στενόχωρο πάντως να βλέπει κανείς τη μια μέρα στις ειδήσεις την Jan Brewer (Arizona), την επομένη το 'Rally to restore faith' (!) του G. Beck, μετά τον Πάστορα, τώρα την O'Donnell κλπ όπως λέει και ο τίτλος, 'ο ιός της βλακείας'! Έβλεπα το Daily Show with Jon Stewart (αυτό στο οποίο ανήγγειλε το 'rally to restore sanity' -βλέπε rally Beck) και είπε κάτι με το οποίο συμφωνώ, ως προς το υγιές κομμάτι της χώρας που δεν εμφανίζεται σε rallies και media, είπε πως 'you may lack the theatrical flair necessary for today’s 24 hour a day, 7 day a week news media'.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home