Ισλαμιστές εναντίον ποδοσφαίρου

O όρος «μεταβατική ομοσπονδιακή κυβέρνηση» είναι, στην περίπτωση της Σομαλίας, τουλάχιστον παραπλανητικός. Αν και υποστηρίζεται από την Αφρικανική Ενωση, τις Ηνωμένες Πολιτείες και πολλές αραβικές και εβραϊκές χώρες, η κυβέρνηση αυτή δεν ελέγχει παρά μερικά οικοδομικά τετράγωνα στο Μογκαντίσου και κάποιες νησίδες στην υπόλοιπη χώρα. Στους θύλακες που ελέγχει, όμως, επιτρέπει τουλάχιστον τη μετάδοση των αγώνων του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η υπόλοιπη χώρα βρίσκεται στη δικαιοδοσία των ισλαμιστών. Κι εκείνοι έχουν διαφορετική άποψη για το ποδόσφαιρο. Ο σεΐχης Μοχάμεντ Αμπντί Αρός, εκπρόσωπος της σομαλικής ισλαμιστικής οργάνωσης Χιζμπούλ Ισλάμ, προειδοποίησε τους συμπατριώτες του, και ιδίως τους νέους, να μην τολμήσουν να παρακολουθήσουν τους αγώνες αυτού του Μουντιάλ. Μιλώντας από τη μικρή πόλη Αφγκόγιε, τριάντα χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα, είπε ότι το ποδόσφαιρο είναι χάσιμο χρόνου και χρήματος και ότι «κανείς δεν θα κερδίσει τίποτα βλέποντας μερικούς τρελούς να κάνουν άλματα στον αέρα». Σύμφωνα με τη Μοντ, έχουν συλληφθεί στην πόλη δεκάδες νεαροί που τόλμησαν να παραβιάσουν αυτή την απαγόρευση. Κάποιες πληροφορίες μιλάνε και για δύο νεκρούς.

Η σχέση των ισλαμιστών με το ποδόσφαιρο είναι πολύπλοκη. Το 2006, τα ισλαμικά δικαστήρια της Σομαλίας είχαν επιτρέψει στην εθνική ομάδα να λάβει μέρος στο Κύπελλο της Αφρικής- όπου ηττήθηκε σε όλους τους αγώνες- αλλά εξακολουθούσαν να απαγορεύουν στα πιτσιρίκια να παίζουν μπάλα με κοντό παντελονάκι στο Μογκαντίσου. Ενοπλοι λογοκριτές, κυρίως από τη φανατική οργάνωση Αλ-Σαμπάμπ, εισβάλλουν τακτικά σε αίθουσες της πρωτεύουσας όπου μεταδίδονται ποδοσφαιρικοί αγώνες. Αυτό, πάντως, δεν είναι το χειρότερο που κάνουν. Οποιος άνδρας συλλαμβάνεται χωρίς να έχει γένια μαστιγώνεται δημοσίως. Η ίδια τιμωρία επιβάλλεται και στις γυναίκες που φορούν σουτιέν, καθώς αυτό συνιστά «εξαπάτηση».

Λίγο δυτικότερα πάλι, η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό αποτελεί όαση ελευθερίας. Οι μελλοθάνατοι που κρατούνται στις φυλακές της Κινσάσα, για παράδειγμα, μπορούν να βλέπουν ελεύθερα Μουντιάλ. Ενας από αυτούς, που καταδικάστηκε σε θάνατο πριν από δέκα χρόνια ύστερα από μια παρωδία δίκης για τη δολοφονία του προέδρου Καμπιλά, πληροφορεί μέσω Facebook τον δημοσιογράφο της Μοντ ότι διαβάζει το τελευταίο του άρθρο, ενώ ακούει στην τηλεόραση τον εθνικό ύμνο της Χιλής. «Προσπαθώ να εκμεταλλευτώ κάθε χιλιοστό ελευθερίας για να ξεγυμνώσω το φολκλορικό σύστημα που κυβερνά τη χώρα μου», του λέει. Υστερα σιωπή, η Χιλή έβαλε γκολ.