Οι καλοί Σαµαρείτες της Αριζόνας

Η Αριζόνα ήλθε πρόσφατα στην επικαιρότητα χάρις στον ρατσιστικό νόµο για τους µετανάστες. Αλλά υπάρχουν κι εκείνοι που αντιστέκονται, οι καλοί Σαµαρείτες.

Οι clandestinos ξεκινούν από τη µεξικανική πόλη Αλτάρ. Κουβαλούν ένα σακίδιο µε τρόφιµα, µερικά µπουκάλια νερό και λίγα τενεκεδάκια Red Βull. Η διαδροµή γίνεται µέσα από την έρηµο και κρατάει πολύ παραπάνω από τις µια δύο µέρες που τους έχουν υποσχεθεί οι coyotes, οι έµποροι ανθρώπων που πληρώνονται χίλια µε δύο χιλιάδες δολάρια το κεφάλι. Το καλοκαίρι, ο εχθρός την ηµέρα είναι η ζέστη: η θερµοκρασία µπορεί να φτάσει τους 50 βαθµούς. Τη νύχτα και τον χειµώνα, ο εχθρός είναι το κρύο. Συνήθως καταναλώνουν τα τρόφιµα την πρώτη µέρα και στη συνέχεια πίνουν ούρα ή σκαλίζουν τους κάκτους για να βρουν νερό. Πολλοί πεθαίνουν από αφυδάτωση ή υποθερµία. Αλλοι χάνονται και τρελαίνονται. Οποιος πέφτει µένει πίσω. Τις προάλλες βρήκαν ένα παιδί κρεµασµένο από τη ζώνη του παντελονιού του. Πάνω από 5.000 µετανάστες έχουν βρει τον θάνατο από το 1999. Μόνο τους τελευταίους µήνες έχουν βρεθεί 90 πτώµατα.

Σ' ένα τέτοιο περιβάλλον, όπου κυριαρχούν η βαρβαρότητα και ο νόµος του ισχυροτέρου, δεν θα µπορούσε να λείπουν οι καλοί Σαµαρείτες. Ετσι ονοµάζεται η µια από τις οργανώσεις που βοηθά τους «αόρατους» (οι άλλες έχουν ονόµατα όπως Οχι Αλλοι Θάνατοι και Ανθρώπινα Σύνορα). Η δουλειά τους είναι να αψηφούν τις µετεωρολογικές συνθήκες και να αφήνουν µπουκάλια µε νερό στη διαδροµή που ακολουθούν οι µετανάστες. Ο απεσταλµένος της «Ρεπούµπλικα» συναντά τρεις από αυτούς στα όρη Τουµακάκορι, λίγα χιλιόµετρα βορείως των συνόρων της Αριζόνας µε το Μεξικό. Είναι ο Εντ, πρώην επιχειρηµατικό στέλεχος, που οδηγεί ένα ξεχαρβαλωµένο 4Χ4 γεµάτο µε µπουκάλια µε νερό. Τον βοηθούν ο Πήτερ, πρώην υπάλληλος µιας µεγάλης τράπεζας, και ο Μάικ, που είναι δικαστής. Ενας πρώην γεωλόγος έχει ετοιµάσει γι' αυτούς έναν χάρτη µε όλες τις πιθανές διαδροµές. Και µια µαχητική συνταξιούχος, η Σούρα Ουόλς, συντονίζει τις οργανώσεις αλληλεγγύης.

Λίγο πιο δυτικά από την έδρα των Σαµαρειτών είναι ο φτωχός ινδιάνικος καταυλισµός Τοχόνο. Εδώ βρίσκουν τα περισσότερα πτώµατα µεταναστών. Πολλοί από τους κατοίκους είναι συνένοχοι των εµπόρων µαριχουάνας, ενώ απαγορεύεται η είσοδος στους λευκούς. Αλλά ο Μάικ, δάσκαλος στο επάγγελµα, αδιαφορεί για τις απαγορεύσεις και έχει δηµιουργήσει τέσσερις σταθµούς για τους διψασµένους. Είναι κι αυτός µέλος του δικτύου αλληλεγγύης. Κι έχει να τα βάλει µε τις έφιππες περιπόλους και τα ελικόπτερα, που ιδιαίτερα µετά την ψήφιση του νέου νόµου έχουν αποθρασυνθεί, αυτοί δεν κάνουν διάκριση µεταξύ µεταναστών και εθελοντών, όλοι ίδιοι είναι, εχθροί της Αµερικής.