Πλήρης ανικανότητα

Όποτε ρωτάμε τους φίλους Ιταλούς τι έχουν πάθει και ψηφίζουν ξανά και ξανά τον Μπερλουσκόνι, μια από τις πιο συνηθισμένες απαντήσεις τους είναι η εξής: «Ξέρετε καμιά εναλλακτική λύση;».

Την αποκαλούν «σοφή», γιατί φιλοξενεί το πιο παλιό πανεπιστήμιο του κόσμου (ιδρύθηκε το 1088 και έχει σήμερα 80.000 φοιτητές) και έχει το υψηλότερο ποσοστό αποφοίτων ανωτάτων σχολών σε όλη την Ιταλία. Τη θεωρούν πρότυπο χρηστής διαχείρισης. Όπως εξηγεί ο νεαρός περιφερειακός γραμματέας του Δημοκρατικού Κόμματος Στέφανο Μπονατσίνι, «εδώ γεννήθηκαν οι πρώτοι παιδικοί σταθμοί, τα πρώτα νηπιαγωγεία και ένα αποτελεσματικό σύστημα δημόσιας υγείας». Πάνω απ΄ όλα, όμως, η πόλη αυτή των 380.000 κατοίκων είναι- ή μάλλον ήταν- γνωστή ως «κόκκινη Μπολώνια», αφού ήταν το οχυρό πρώτα του θρυλικού Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, και στη συνέχεια των παραφυάδων του.

Ώσπου ήρθε η αποφράς 25η Ιανουαρίου. Την ημέρα εκείνη, ο δήμαρχος Φλάβιο Ντελμπόνο ανακοίνωσε με σπασμένη φωνή ότι παραιτείται από τα καθήκοντά του μετά την αποκάλυψη πως, όταν ήταν αντιπρόεδρος της περιοχής, χρησιμοποιούσε κρατικούς πόρους για να πηγαίνει ταξίδια αναψυχής με την τότε γραμματέα και ερωμένη του. «Εκείνη την ημέρα γίναμε κανονικοί: ούτε πιο καλοί ούτε πιο τίμιοι από τους άλλους. Η ανωτερότητά μας πήγε περίπατο», εξηγεί στη Μοντ ο Φάουστο Αντερλίνι, συγγραφέας πολλών κοινωνιολογικών μελετών για την περιοχή Εμίλια-Ρομάνια. Ο δήμαρχος δεν ήταν κανένα λαμόγιο: καθηγητής οικονομικών και μαθητής του Αμάρτυα Σεν, είχε εκλεγεί τον Ιούνιο του 2009 με τα χρώματα του Δημοκρατικού Κόμματος. Τριπλό λοιπόν το κακό. Για τον ίδιο (που τον κάρφωσε η ίδια η κοπέλα), για το κόμμα και για την πόλη.

«Η Μπολώνια δεν είναι πια αυτό που ήταν», λέει ο γνωστός τραγουδιστής Λούτσιο Ντάλλα, που κατάγεται από την περιοχή. «Μπορεί να παραμένει πρωτοπόρος στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής, αλλά μοιάζει να έχει χάσει τον προσανατολισμό της, παράγει όλο και λιγότερες ιδέες». Όπως άλλωστε και ολόκληρη η ιταλική Αριστερά. Ανίκανη να ξεπεράσει τις διαιρέσεις της, ανίκανη να πείσει, ανίκανη να κυβερνήσει όταν της δίνεται η ευκαιρία, χάνει τώρα και στον τομέα όπου πάντα υπερείχε: το ήθος. Το σκάνδαλο με τον Ντελμπόνο είναι το δεύτερο που την πλήττει. Τον περασμένο Οκτώβριο, ο κυβερνήτης του Λάτσιο Πιέρο Μαράτσο αναγκάστηκε να παραιτηθεί όταν έγινε γνωστό ότι είχε πληρώσει 80.000 ευρώ σε αστυνομικούς για να μην αποκαλύψουν ότι πήγαινε με τρανσέξουαλ πόρνες.

Το τελευταίο χαστούκι που έφαγε το κόμμα ήταν η αποδοκιμασία του καινούργιου ηγέτη του Πιερλουίτζι Μπερσάνι από τους ψηφοφόρους της Πούλια, όταν πήγε να τους επιβάλει έναν υποψήφιο της αρεσκείας του. Ε, μετά ας μην αναρωτιόμαστε ποιο είναι το μυστικό του Μπερλουσκόνι. Δεν χρειάζεται να κάνει απολύτως τίποτα, απλώς να παρακολουθεί τους αντιπάλους του να τρώνε τις σάρκες τους.