Με σύμβολο τη Μαφάλντα

«Βlacks Οut», έξω οι μαύροι. Δεν πρόκειται για ρατσιστικό σύνθημα, αλλά για τον τίτλο της απεργίας που οργανώνουν για την 1η ή την 20ή Μαρτίου οι μετανάστες στην Ιταλία.

Η ιδέα γεννήθηκε από το βιβλίο του Βλαντίμιρο Πόλκι με τίτλο «Βlacks Οut, μια ημέρα χωρίς μετανάστες» που κυκλοφορεί αύριο στην Ιταλία από τις εκδόσεις Laterza. «Έγραψα ένα μυθιστόρημα όπου όλα τα πρόσωπα και όλοι οι αριθμοί είναι πραγματικοί», λέει ο συγγραφέας στη Ρεπούμπλικα. «Περιγράφω μια ημέρα όπου οι Ιταλοί, έκπληκτοι, ανακαλύπτουν ότι οι ξένοι δεν πήγαν να δουλέψουν. Κι έτσι συνειδητοποιούν πόσο απαραίτητοι είναι. Στη συνέχεια, όμως, έγινε κάτι περίεργο. Τους μήνες που έγραφα το βιβλίο, και συναντιόμουν με οργανώσεις μεταναστών, συνδικάτα και καθολικές ενώσεις, γεννήθηκε ένα πραγματικό κίνημα. Ο στόχος του; Να προσπαθήσουμε να περάσουμε από τη λογοτεχνία στην πραγματικότητα».

Την ίδια περίοδο δημιουργήθηκε μια ομάδα και στο Facebook, που έχει ήδη πάνω από 20.000 μέλη. Αποφασίστηκε έτσι να οργανωθεί μια απεργία, ει δυνατόν σε συντονισμό με ανάλογη κινητοποίηση που θα γίνει στη Γαλλία. Το χρώμα της απεργίας θα είναι το κίτρινο και σύμβολό της θα είναι μια γνωστή απείθαρχη, η Μαφάλντα. Λάδι στη φωτιά ήλθε να ρίξει ο υπουργός Νομοθετικής Απλοποίησης Ρομπέρτο Καλντερόλι, γνωστός και από προηγούμενες προκλήσεις του (είχε φορέσει, για παράδειγμα, μπλουζάκι με τα σκίτσα που σατίριζαν τον Μωάμεθ), σύμφωνα με τον οποίο τα πράγματα είναι απλά: «Οι μετανάστες που διαθέτουν άδεια παραμονής δεν θα απεργήσουν. Και οι παράνομοι που θα απεργήσουν θα μας δώσουν με τον τρόπο αυτό την ευκαιρία να τους εντοπίσουμε και να τους απελάσουμε!».

Ένας δημοσιογράφος της Ρεπούμπλικα πήγε στη Στανγκέλα, μια πόλη 4.500 κατοίκων στην επαρχία της Πάδοβας όπου το ποσοστό των μεταναστών είναι ανάλογο με τον εθνικό μέσο όρο (6%- 7%), για να διαπιστώσει αν ο υπουργός έχει δίκιο. Όπως προέκυψε από το ρεπορτάζ του, την «ημέρα Χ» θα είναι δύσκολο να πιει κανείς καφέ, αφού οι σερβιτόρες ενός από τα πιο γνωστά μπαρ, του Ντούε Άρκι, είναι Κινέζες. Δύσκολη θα είναι και η τροφοδοσία με είδη πρώτης ανάγκης: οι περισσότεροι εργαζόμενοι στους φούρνους κατάγονται από την Ανατολική Ευρώπη και τη Βόρεια Αφρική, οι χασάπηδες είναι Τυνήσιοι ή Σενεγαλέζοι, τα φρούτα και τα λαχανικά μαζεύονται από ξένα χέρια. Αγώνες ράγκμπι δεν θα γίνουν, αφού στην τοπική ομάδα αγωνίζονται τρεις Μαροκινοί και ένας Νιγηριανός. Ακόμη και η εκκλησία θα είναι κλειστή: ο πατέρας Βικτόρ Ούγκο Τοαπάντα Μπαστίδα κατάγεται από τον Ισημερινό.

«Όχι, δεν μπορώ να διανοηθώ μια Ιταλία χωρίς μετανάστες, δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα δουλέψουν οι επιχειρήσεις χωρίς αυτούς», γράφει ο Μάρτσο Μπαρμπάλι. Κι όμως: σύμφωνα με την τελευταία έρευνα, το 49% των Ιταλών (κατά 4% περισσότεροι από πέρυσι) πιστεύουν ότι η μετανάστευση συνιστά μάλλον πρόβλημα παρά ευκαιρία...