Στον αντίποδα του Μπους

Ε, όχι κι «ο Μπαράκ Ομπάμα σιγά σιγά θυμίζει Μπους», αγαπητέ συνάδελφε... Το μόνο κοινό τους σημείο είναι το δεύτερο γράμμα του αλφαβήτου.

Στην πραγματικότητα, η ομιλία του Αμερικανού προέδρου την περασμένη Πέμπτη κινήθηκε στον αντίποδα των ομιλιών του προκατόχου του. Ο τελευταίος επέρριπτε πάντα στους άλλους τις ευθύνες για τα λάθη και τις παραλείψεις, ενώ ο πρώτος δεν δίστασε να αναλάβει ο ίδιος την ευθύνη για τα όσα προηγήθηκαν της παραλίγο επιτυχημένης νέας τρομοκρατικής επίθεσης. Ο Μπους χρησιμοποίησε τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου για να περιορίσει τις ελευθερίες και τα δικαιώματα των Αμερικανών πολιτών, ενώ ο Ομπάμα αρνείται να κάνει κάτι τέτοιο (η χρησιμοποίηση των σαρωτών σώματος μοιάζει να αποτελεί αναγκαίο κακό). Ο προηγούμενος πρόεδρος άνοιξε το ιρακινό μέτωπο για να απαντήσει σε ανύπαρκτες απειλές, ενώ ο διάδοχός του προσπαθεί να κλείσει τα μέτωπα που κληρονόμησε χωρίς να εμπλακεί σε νέες περιπέτειες (για να μη θυμηθούμε τον Μπιλ Κλίντον, που δεν δίστασε να βομβαρδίσει το Σουδάν ως αντιπερισπασμό στις περιπτύξεις του με τη Μόνικα Λιουίνσκι...)

Ο Ομπάμα δέχεται διάφορες κριτικές τόσο από τα δεξιά όσο και από τα αριστερά του. Οι περισσότερες αφορούν την ατολμία του είτε να προχωρήσει σε σκληρά μέτρα για την αντιμετώπιση των εχθρών της Αμερικής είτε να προχωρήσει σε ριζοσπαστικά μέτρα για την επίλυση των προβλημάτων της Αμερικής και του υπόλοιπου πλανήτη. Το περιοδικό Foreign Ρolicy τον παρομοίασε στο τελευταίο του τεύχος με τον Κάρτερ. Ίσως ο Αμερικανός πρόεδρος να κινείται με βραδύτερους ρυθμούς απ΄ ό,τι θα θέλαμε. Ξεχνάμε όμως συχνά ότι στην Αμερική αυτός που νομοθετεί δεν είναι ο πρόεδρος, αλλά το Κογκρέσο. Έργο του προέδρου είναι, στο μεν εσωτερικό να κτίζει συμμαχίες και να διαμορφώνει πλειοψηφίες ώστε να ψηφίζονται τα αναγκαία νομοσχέδια, στο δε εξωτερικό να διαβουλεύεται με τους συμμάχους του για την προώθηση κοινών μέτρων στους τομείς της οικονομίας, της ασφάλειας ή του περιβάλλοντος. Κάποιοι άλλοι ίσως να ήθελαν να ακούσουν μεγαλόστομες διακηρύξεις. Όπως λέει όμως ο Τόμας Μαν από το Ινστιτούτο Μπρούκινγκς, «ο Ομπάμα ούτε είναι ούτε μπορεί να παραστήσει τον λαϊκιστή. Είναι ένας πολύ καλά πληροφορημένος και ανοιχτόμυαλος πολιτικός, που δίνει σημασία στη λεπτομέρεια και θα συνεχίσει να απογοητεύει όλους όσους απλουστεύουν τα πράγματα».

Ένας άλλος συνάδελφος έγραψε χθες ότι ο Ομπάμα άφησε στην άκρη όλα τα καυτά θέματα της εσωτερικής ατζέντας για να αφοσιωθεί στην ασφάλεια. Στην πραγματικότητα, μόλις ολοκλήρωσε την ομιλία του την Πέμπτη, έσπευσε να συναντηθεί σε μια άλλη αίθουσα του Λευκού Οίκου με ηγέτες της Γερουσίας και τους ζήτησε να του υποβάλουν το ταχύτερο την τελική εκδοχή του νομοσχεδίου για την υγεία. Το μόνο που αφοπλίζει τους επικριτές είναι τα αποτελέσματα, o πρόεδρος αυτό το ξέρει καλά.