Το «ωροσκόπιο» της επόμενης δεκαετίας

Την είπαν αποτυχημένη, την είπαν ανώνυμη, ο Πολ Κρούγκμαν έφτασε να την αποκαλέσει «το μεγάλο μηδενικό». Και παρ΄ όλο που κανονικά η δεκαετία αυτή θέλει έναν χρόνο ακόμη για να τελειώσει, ήδη ασχολούμαστε με την επόμενη.

Θέλοντας να εντοπίσει τις τάσεις που επικρατούσαν την εποχή της γέννησής του, ο Άρθουρ Κέσλερ αποφάσισε να συντάξει το «κοσμικό του ωροσκόπιο». Για τον σκοπό αυτό συμβουλεύτηκε το φύλλο των Τάιμς που κυκλοφόρησε την επομένη της γέννησής του, την 6η Σεπτεμβρίου 1905. Και βρήκε πογκρόμ, απεργίες σε εργοστάσια, ταραχές στο Κισινιέφ και τον αποτυχημένο πόλεμο της Ρωσικής αυτοκρατορίας εναντίον της Ιαπωνίας. Να λοιπόν τα γεγονότα που διαμόρφωσαν τη ζωή του συγγραφέα του θρυλικού «Το μηδέν και το άπειρο»: η κατάρρευση των αυτοκρατοριών, η ρωσική επανάσταση, η άνοδος του Χίτλερ, η δύση του φιλελευθερισμού.

Όποιος θέλει να μεγαλοπιαστεί, ή απλώς τον τρώει η περιέργεια, μπορεί να κάνει και για τον εαυτό του το παραπάνω πείραμα (ο υπογράφων, πάντως, δεν βρήκε τίποτα ενδιαφέρον που να συνέβη την 25η Ιουλίου της μοιραίας εκείνης χρονιάς). Η Αμερικανίδα δημοσιογράφος και συγγραφέας Αν Άπλμπομ, πάλι, αποφάσισε να κάνει κάτι πιο φιλόδοξο: να εκπονήσει το κοσμικό ωροσκόπιο της επόμενης δεκαετίας. Αντί για τους Τάιμς του Λονδίνου , όμως, ξεφύλλισε τα τελευταία φύλλα των Τάιμς της Ινδίας. Κι εκεί εντόπισε ένα ρεπορτάζ για το ταχύτερο τρένο του κόσμου. Το τρένο αυτό, που θα τρέχει με 400 χιλιόμετρα την ώρα, θα μπορούσε να καλύψει την απόσταση Ουάσινγκτον- Νέα Υόρκη σε λιγότερο από μία ώρα. Με τη διαφορά ότι αυτοί που ανακοίνωσαν την πρόθεση να προχωρήσουν στη μαζική του παραγωγή δεν είναι οι Αμερικανοί, αλλά οι Κινέζοι.

Ένα άλλο άρθρο, που δημοσιεύτηκε στη Χουριέτ, περιγράφει τον νέο αγωγό φυσικού αερίου που συνδέει το Τουρκμενιστάν με την Κίνα. Δεδομένου ότι η Ρωσία συγκέντρωσε έναν αξιόλογο πλούτο πληρώνοντας στις χώρες της Κεντρικής Ασίας χαμηλές τιμές για το φυσικό τους αέριο και χρεώνοντας στους Ευρωπαίους ακριβές τιμές, η εξέλιξη αυτή ενδέχεται να αποτελεί την αρχή του τέλους της Gazprom και της κυριαρχίας της Ρωσίας στην Ευρασία. Τις ημέρες αυτές κυριαρχούν βέβαια στην ειδησεογραφία και οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στο Ιράν. Ποιο είναι το συμπέρασμα; Ότι το μέλλον δεν προοιωνίζεται ρόδινο για τα αυταρχικά καθεστώτα- με εξαίρεση την Κίνα. Ο λόγος, σημειώνει η Άπλμπομ στην Ουάσινγκτον Ποστ, είναι ότι οι Κινέζοι, αντίθετα με τους Ιρανούς και τους Ρώσους, εξακολουθούν να προσφέρουν στους πολίτες τους ευημερία. Και στην εποχή μας αυτό που διατηρεί τα αυταρχικά καθεστώτα στη θέση τους δεν είναι η ιδεολογία, αλλά η ευημερία. Η συζήτηση γύρω απ΄ αυτήν οδήγησε τη σύνοδο της Κοπεγχάγης σε αποτυχία. Αυτή θα βρίσκεται όλο και περισσότερο στο επίκεντρο τόσο του διεθνούς ανταγωνισμού όσο και της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.