Πέμπτη, Οκτωβρίου 22, 2009

Εντάξει, μωρέ, όλοι σφάζουν





Ο Ρίτσαρντ Γκόλντστοουν είναι Νοτιοαφρικανός, Εβραίος, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Εβραϊκού Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ και ένας διεθνώς αναγνωρισμένος νομικός. Τότε γιατί η έκθεσή του για τον πόλεμο στη Γάζα προκαλεί μια τόσο λυσσαλέα αντίδραση του Ισραήλ;

«Ήταν μεγάλο λάθος μας να μη συνεργαστούμε με την Επιτροπή του ΟΗΕ υπό τον δικαστή Γκόλντστοουν»: αυτό είπε πρόσφατα, off the record, ένας ανώτατος αξιωματούχος του ισραηλινού υπουργείου Εξωτερικών στον Αμερικανό ραβίνο Μάικλ Λέρνερ, όπως γράφει ο τελευταίος στη χθεσινή Γκάρντιαν. Η Επιτροπή αυτή ερεύνησε τις κατηγορίες για εγκλήματα πολέμου των Ισραηλινών και των Παλαιστινίων τον περασμένο Δεκέμβριο και Ιανουάριο στη Γάζα και συμπέρανε ότι τέτοια εγκλήματα διέπραξαν και οι δύο πλευρές. Στη συνεδρίασή του την περασμένη Παρασκευή, το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών υιοθέτησε την έκθεση, συνοδεύοντάς την με ένα ψήφισμα που καταδικάζει το Ισραήλ επειδή αρνήθηκε να συνεργαστεί με την Επιτροπή.

Οι Ισραηλινοί έγιναν έξαλλοι. Ο πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου υποσχέθηκε να κάνει ό,τι μπορεί για να υπονομεύσει την έκθεση και ζήτησε από τους συμβούλους του να του υποβάλουν προτάσεις για την αλλαγή των...διεθνών συνθηκών που αφορούν τη διεξαγωγή των πολέμων (να επιτρέπεται, για παράδειγμα, η ελεύθερη σφαγή αμάχων;). Ο αντιπρόεδρος της ισραηλινής κυβέρνησης Νταν Μεριντόρ, όμως, δήλωσε χθες ότι η χώρα του πρέπει να ξεκινήσει τις δικές της έρευνες γι΄ αυτά που συνέβησαν στη Γάζα, ώστε να αποτραπεί ο κίνδυνος να παραπεμφθούν κάποιοι ηγέτες της στη Διεθνή Δικαιοσύνη. Η άποψη αυτή παραμένει μειοψηφική. Μια χορωδία κρετίνων σε όλο τον κόσμο- γράφει ο Λέρνερ- προτιμά να καταδικάζει τον Γκόλντστοουν και τον ΟΗΕ για την «υποκειμενικότητά» τους παρά να πιέσει τις ισραηλινές αρχές να βρουν γιατί έπρεπε να βομβαρδιστεί ένα τζαμί μια Παρασκευή, όταν όλοι ήξεραν ότι ήταν γεμάτο κόσμο, και να σκοτωθούν 60 άμαχοι.

Ένα από τα επιχειρήματα αυτής της «χορωδίας» είναι ότι ο κόσμος είναι γεμάτος με ανθρώπους, κράτη και οργανώσεις που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Το ίδιο ακριβώς επιχείρημα είχε χρησιμοποιήσει ο Σέρβος υπουργός Δικαιοσύνης όταν είχε κατηγορήσει τον Γκόλντστοουν - πρώτο εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία- για προκατάληψη εναντίον της χώρας του. Τα ίδια έλεγαν οι Αμερικανοί όταν έσφαζαν τους Βιετναμέζους: εντάξει μωρέ, κι άλλοι σφάζουν. Στην περίπτωση του Ισραήλ, το αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι εξακολουθεί να κατέχει τη Δυτική Όχθη και να «στραγγαλίζει» τη Γάζα. Κι όπως επισημαίνει ο Λέρνερ- που, επαναλαμβάνουμε, είναι ραβίνος- ο μόνος τρόπος να είναι το Ισραήλ ισχυρό και ασφαλές είναι να επιδείξει δικαιοσύνη και γενναιοδωρία απέναντι στους Παλαιστίνιους. Να θυμηθεί, με άλλα λόγια, την οδηγία της Τορά προς τους Εβραίους: «Να αγαπάτε τον Άλλο».

1 Comments:

At 22/10/09 9:27 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Μια χορωδία κρετίνων σε όλο τον κόσμο- γράφει ο Λέρνερ- προτιμά να καταδικάζει τον Γκόλντστοουν και τον ΟΗΕ για την «υποκειμενικότητά» τους παρά να πιέσει τις ισραηλινές αρχές να βρουν γιατί έπρεπε να βομβαρδιστεί ένα τζαμί μια Παρασκευή, όταν όλοι ήξεραν ότι ήταν γεμάτο κόσμο, και να σκοτωθούν 60 άμαχοι.

Ακριβώς έτσι.

Δεν νομίζω πως οι Ισραηλινοί χρειάζονται να θυμηθούν την Τορά, η συμμόρφωση προς τους διεθνείς κανόνες του δικαίου πρέπει να είναι αρκετά πειστικό επιχείρημα.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home