Υπηρέτες του ιμπεριαλισμού

Όλα τα πράγματα έχουν δύο όψεις. Και είναι αναγκαίο να τις λαμβάνουμε υπόψη και τις δύο, ώστε να μην παρασυρόμαστε από το συναίσθημα και να κρίνουμε αντικειμενικά.

Πάρτε, ας πούμε, τον Μάικλ Μουρ και την τελευταία του ταινία κατά του καπιταλισμού που προβλήθηκε στη Βενετία. Στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε προχθές, άστραψε και βρόντηξε για τις τράπεζες, τους δολοφόνους της Ουόλ Στριτ και τον Τύπο, ιδιαίτερα τον γραπτό, που «έχει υποταχθεί πλήρως στον νόμο του κέρδους και τη διαφήμιση». Μία ημέρα νωρίτερα, σε μια πιο κλειστή συνέντευξη Τύπου που είχε οργανώσει το περιοδικό Variety, η κατάσταση ήταν κάπως πιο πολύπλοκη. Ένας ανεξάρτητος Νορβηγός δημοσιογράφος πήρε τον λόγο και είπε ότι ζήτησε από τη νορβηγική εταιρεία διανομής συνέντευξη με τον σκηνοθέτη, για να λάβει την απάντηση ότι κοστίζει 2.000 ευρώ. Ο Μουρ προσπάθησε να κάνει πλάκα («Μόνο τόσα σου ζήτησαν;»), προτού διαψεύσει κατηγορηματικά ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο. Τότε πετάχτηκαν είκοσι δημοσιογράφοι απ΄ όλο τον κόσμο κι άρχισαν να φωνάζουν ότι το ίδιο είχε ζητηθεί κι από αυτούς. «Έχετε αποδείξεις;» ζήτησε να μάθει ο σκηνοθέτης. «Φυσικά, έχω όλα τα e-mail», απάντησε ο Άγγλος δημοσιογράφος Ντέιβιντ Μάικλ. Παρενέβη τότε ο εκδότης του Variety και βεβαίωσε ότι το θέμα θα διερευνηθεί.

Ή πάρτε τον Όλιβερ Στόουν, τον δεύτερο Αμερικανό σκηνοθέτη που έκανε τον Δημήτρη Δανίκα να γράψει χθες ότι η μισή του καρδιά στην Αμερική βρίσκεται. Η τελευταία αγάπη τού Στόουν φέρει το όνομα Ούγκο Τσάβες και η ταινία του «Νοτίως των συνόρων», που προβλήθηκε χθες στη Βενετία, περιγράφει πώς η κυβέρνηση και τα μέσα ενημέρωσης στην Αμερική έχουν δαιμονοποιήσει τόσο τον πρόεδρο της Βενεζουέλας όσο και άλλους αριστερούς Λατινοαμερικανούς ηγέτες σαν τον Μοράλες της Βολιβίας και την Κίρσνερ της Αργεντινής. Κατά σατανική σύμπτωση (ή μήπως δεν είναι σύμπτωση;), η ισπανική Ελ Παΐς δημοσίευσε χθες δισέλιδο ρεπορτάζ με τις διώξεις των δημοσιογράφων που σημειώνονται στον «μπολιβαριανό άξονα», δηλαδή στη Βενεζουέλα και τους συμμάχους της. Πώς να την κατηγορήσεις κι αυτήν για δαιμονοποίηση;

Η κυβέρνηση του Τσάβες ανακοίνωσε το Σάββατο το κλείσιμο 29 ραδιοφωνικών σταθμών, που θα προστεθούν στους 34 οι οποίοι έκλεισαν τον Αύγουστο. Ο πρόεδρος του Ισημερινού Ραφαέλ Κορέα ζήτησε πριν από μία εβδομάδα την ανάκληση της άδειας του καναλιού Τeleamazonas και αρκετών ραδιοφωνικών σταθμών. Στη Βολιβία έχουν σημειωθεί τους τελευταίους εννιά μήνες ενενήντα επιθέσεις εναντίον δημοσιογράφων. Και στην Αργεντινή, το προεδρικό ζεύγος έχει εξαπολύσει επίθεση εναντίον του μεγαλύτερου εκδοτικού ομίλου της χώρας, του Clarin. «Τα τρία τελευταία χρόνια, οι πρόεδροι αυτών των χωρών λαμβάνουν μέτρα για να μας προκαλέσουν ασφυξία», καταγγέλλει ο Ενρίκε Σάντος, πρόεδρος της Διαμερικανικής Ένωσης Τύπου που εκπροσωπεί 1.300 έντυπα της Νότιας Αμερικής. Το επιχείρημα είναι πάντα το ίδιο: τα μέσα ενημέρωσης υπηρετούν τα συμφέροντα της ολιγαρχίας και του ιμπεριαλισμού.