Η πληροφορία δεν ήταν πρόωρη

«Ελλάς-Γαλλία-συμμαχία», πόσα χρόνια, πόσες δεκαετίες πριν ακουγόταν αυτό το σύνθημα; Σήμερα, οι πολιτικές πραγματικότητες των δύο χωρών δεν θα μπορούσε να είναι πιο διαφορετικές.

Την ώρα που ο Κώστας Καραμανλής μετρά αντίστροφα για το τέλος της πρωθυπουργίας του- αν όχι και της πολιτικής του σταδιοδρομίας- ο Νικολά Σαρκοζί απολαμβάνει την παντοδυναμία του και φωτογραφίζεται να χαϊδεύει την κοιλιά της γοητευτικής συζύγου του. Την ώρα που οι Έλληνες σοσιαλιστές ετοιμάζονται να αναλάβουν την εξουσία, οι Γάλλοι ομοϊδεάτες τους συζητούν ακόμη και την προοπτική διάλυσης του κόμματός τους και ίδρυσης κάποιου άλλου που θα ανταποκρίνεται καλύτερα στις προκλήσεις της εποχής. Στην πραγματικότητα, η κρίση των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων είναι πανευρωπαϊκό φαινόμενο, τα αδιέξοδα είναι μεγάλα στη Βρετανία, τη Γερμανία, την Ισπανία, ακόμη και τη Σουηδία. Και ο ενθουσιασμός που, δικαίως, επικρατεί αυτές τις ημέρες στο ΠΑΣΟΚ δεν θα πρέπει να επισκιάσει τη συζήτηση που έχει ξεκινήσει.

Αλλά ας επιστρέψουμε στη Γαλλία. Ο διευθυντής του Νουβέλ Ομπζερβατέρ Ζαν Ντανιέλ γράφει πως όταν ο Μπερνάρ-Ανρί Λεβί ανήγγειλε στην αρχή του καλοκαιριού τον θάνατο του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, εκφράζοντας μάλιστα και την ικανοποίησή του γι΄ αυτό, όλοι περίμεναν ότι η απάντηση που θα του δινόταν θα ήταν αντίστοιχη με το σχόλιο που έκανε ο Μαρκ Τουέν όταν μια εφημερίδα ανήγγειλε τον θάνατό του: «Η πληροφορία είναι κάπως πρόωρη». Όχι μόνο δεν έγινε αυτό, αλλά ξεκίνησε μια πλούσια ανταλλαγή απόψεων για το περιεχόμενο, τους στόχους και την ίδια την αναγκαιότητα ενός σοσιαλιστικού κόμματος στην Ευρώπη του 21ου αιώνα.

«Ας πέσουν τα τείχη, η ακινησία στο κόμμα θυμίζει την κατάσταση που επικρατούσε στην Ανατολική Γερμανία», αναφώνησε ο εθνικός γραμματέας του κόμματος Αρνό Μοντεμπούρ. «Η Αριστερά δεν έχει μελετήσει επαρκώς τις νέες μορφές αλληλεγγύης, και ιδιαίτερα την πρόσβαση στην εκπαίδευση, κάτι ιδιαίτερα κρίσιμο για την παγκόσμια μάχη κατά των ανισοτήτων», επισήμανε ο (σοσιαλιστής) γενικός διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου Πασκάλ Λαμί. «Ο σοσιαλισμός του 21ου αιώνα ή θα είναι ευρωπαϊκός ή δεν θα υπάρξει», τόνισε ο καθηγητής Ακιλινό Μορέλ, πρώην σύμβουλος του Λιονέλ Ζοσπέν. «Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι το μέλλον του Σοσιαλιστικού Κόμματος ή του Σαρκοζί, αλλά η λεηλασία στην οποία επιδίδεται ο καπιταλισμός», σημείωσε ο Ζακ Ζυλιάρ του Νουβέλ Ομπζερβατέρ. «Για να επανεφεύρουμε τη δημοκρατία, πρέπει να κάνουμε βαθιές αλλαγές στις συνήθειες και τους πολιτικούς κανόνες του κόμματός μας», κατέληξε η αρχηγός του κόμματος Μαρτίν Ομπρί.

Και η βαθύτερη αλλαγή, απ΄ ό,τι φαίνεται, θα είναι η οργάνωση, το καλοκαίρι του 2011, προκριματικών εκλογών α λα αμερικανικά για την ανάδειξη του υποψηφίου της Αριστεράς που θα κονταροχτυπηθεί έναν χρόνο αργότερα με τον Σαρκοζί. Ε, θα λάβουν προφανώς τότε οι σύντροφοι υπόψη τους και τη διετή ελληνική σοσιαλιστική εμπειρία.