Τετάρτη, Ιανουαρίου 07, 2009

Σε ρόλο εκδικητή




Μαθήματα ιστορίας: όλες οι έρευνες που πραγματοποίησε ο Τζον Κένεθ Γκαλμπρέιθ για λογαριασμό των Συμμάχων μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο έδειξαν ότι ο βομβαρδισμός πόλεων όπως το Βερολίνο, η Δρέσδη ή το Λονδίνο ενίσχυσαν, αντί να καταρρακώσουν, το ηθικό των κατοίκων τους.

O αρθρογράφος των Φαϊνάνσιαλ Τάιμς Γκίντεον Ράχμαν διηγείται ότι σε μια επίσκεψή του στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη γνώρισε έναν κοσμικό, μορφωμένο Παλαιστίνιο που είχε δουλέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες και, παρά ταύτα, ήταν αποφασισμένος να ψηφίσει τη Χαμάς. «Μα γιατί;» τον ρώτησε. «Επειδή κάθε μέρα οι Ισραηλινοί βρίσκουν έναν τρόπο να μας λένε “άντε γαμηθείτε”. Ψηφίζοντας τη Χαμάς τους λέω “να πάτε εσείς να γαμηθείτε”». Ο δημοσιογράφος γέλασε τότε με την αφέλεια του συνομιλητή του. Σήμερα όμως θεωρεί πως εκείνα τα λόγια αποτελούν την καλύτερη περίληψη της τραγικής και αυτοκαταστροφικής λογικής που βρίσκεται πίσω από τις μάχες στη Γάζα. Όπως επισημαίνει ο αρθρογράφος, δέκα μέρες μετά την έναρξη των φονικών επιχειρήσεων στη Γάζα κινδυνεύουν και οι τέσσερις στρατηγικοί στόχοι του Ισραήλ. Η προστασία των ισραηλινών υπηκόων: μέσα σε λίγες ημέρες έχουν σκοτωθεί περισσότεροι απ΄ όσους έπεσαν θύματα ρουκετών της Χαμάς σε έναν χρόνο. Η αποκατάσταση της αποτρεπτικής δύναμης του Ισραήλ: η βροχή ρουκετών συνεχίζεται, χθες το πρωί μάλιστα εκτοξεύτηκε για πρώτη φορά μια ρουκέτα σε απόσταση 45 χιλιομέτρων, τραυματίζοντας ένα μικρό κορίτσι. Η διατήρηση της διεθνούς υποστήριξης: η παγκόσμια κοινή γνώμη βράζει και ο νέος Αμερικανός πρόεδρος ίσως να επιφυλάσσει εκπλήξεις. Η προώθηση της ειρηνευτικής διαδικασίας: στα ερείπια δεν κτίζεται ειρήνη και οι μετριοπαθείς Παλαιστίνιοι είναι σήμερα πιο αποδυναμωμένοι από ποτέ. Όπως είπε κάποτε ο σημερινός υπουργός Άμυνας Εχούντ Μπαράκ σε έναν δημοσιογράφο της Χααρέτζ : «Αν ήμουν Παλαιστίνιος, θα γινόμουν μέλος μιας τρομοκρατικής οργάνωσης».

Επισήμως, η ισραηλινή ηγεσία εξαρτά την αποδοχή μιας συμφωνίας εκεχειρίας από τη δέσμευση (ποιανού;) ότι δεν θα επανεξοπλιστεί η Χαμάς. Πόσα παιδάκια πρέπει να σφαγιαστούν ή να μείνουν ανάπηρα μέχρις ότου δοθεί αυτή η θεωρητική διαβεβαίωση; Και πώς να μη σκεφτεί κανείς ότι ο πραγματικός στόχος αυτών των επιχειρήσεων είναι να πάρει εκδίκηση το Ισραήλ από τον πληθυσμό της Γάζας επειδή ψήφισε τους «κακούς» Παλαιστίνιους; Στη συγκλονιστική ταινία «Βαλς με τον Μπασίρ», που προβάλλεται αυτές τις ημέρες στις αθηναϊκές αίθουσες, ο Άρι Φόλμαν δείχνει πώς ο ισραηλινός στρατός βοήθησε τους Φαλαγγίτες του Λιβάνου να εκδικηθούν για τον φόνο του Μπασίρ Τζεμάγιελ σφάζοντας τους κατοίκους των προσφυγικών καταυλισμών Σάμπρα και Σατίλα. Τώρα τον ρόλο του εκδικητή τον ανέλαβε ο ίδιος ο ισραηλινός στρατός, βάλλοντας αδιακρίτως με την ίδια τρέλα που δείχνει ο γενναίος Φόλμαν στην ταινία του, μια σύγχρονη εκδοχή του «Αποκάλυψη Τώρα».

Εκατόν πενήντα εννιά σκοτωμένα παιδιά μέχρι χθες το μεσημέρι, είναι ασύλληπτο.