Στο τέλος θα αγαπηθούν λιγάκι

Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο του εμφυλίου πολέμου που εκτυλίσσεται αυτές τις ημέρες στο γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα δεν είναι το ποιος τελικά θα νικήσει. Αλλά ότι αποκλείστηκε ο πιο σοβαρός από τους υποψηφίους, ο δήμαρχος του Παρισιού Μπερτράν Ντελανοέ.

Η ΠΟΙΗΤΡΙΑ. Το τι ξεστόμισε το στόμα της Σεγκολέν Ρουαγιάλ σ΄ αυτό το συνέδριο δεν λέγεται. «Ας ενώσουμε τις δυνάμεις και τις τρυφερότητές μας». «Πού θα πάει, στο τέλος θα αγαπηθούμε λιγάκι». «Θα ανάψουμε ξανά όλους τους ήλιους κι όλα τ΄ αστέρια του ουρανού». «Να γίνουν οι σοσιαλιστές πιο αδελφικοί απέναντι στον κόσμο, πιο μητρικοί». Ο λόγος που εκφώνησε το Σάββατο χαρακτηρίστηκε από τον Τύπο πολιτικοθρησκευτικο-μυστικιστικός. Το έκανε επίτηδες, ήθελε να εκνευρίσει τους αντιπάλους της, και είναι φανερό ότι τα κατάφερε. «Δεν μιλάμε στη διάρκεια της λειτουργίας», κάγχασε κάποια στιγμή ένα στέλεχος του αντίπαλου στρατοπέδου. Κι όταν η Σεγκολέν ολοκλήρωσε, οι μισοί σύνεδροι την αποθέωσαν κι οι άλλοι μισοί τη γιουχάισαν. Την επομένη, πάντως, άλλαξε βιολί: επιτέθηκε στους εξτρεμιστές της αγοράς και εκθείασε τη «νοικοκυρά που μαζεύει τα αποφάγια από τα πιάτα και τα ξαναμαγειρεύει».

Η ΠΑΛΑΙΟΚΟΜΜΑΤΙΚΗ. Δίσταζε μέχρι το τέλος. Ακόμη και την ημέρα που άρχιζε το συνέδριο, η Μαρτίν Ομπρί δεν είχε αποφασίσει αν θα θέσει υποψηφιότητα. «Είναι τα γονίδια», παρατηρούσε ένας υποστηρικτής της, αναφερόμενος στον πατέρα της, τον Ζακ Ντελόρ, που αφού κράτησε για μήνες όλη τη Γαλλία σε αγωνία αποφάσισε το 1995 να μην είναι υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές. Η κόρη του, αντίθετα, υπέκυψε τελικά στις σειρήνες της εξουσίας- αφού όμως βεβαιώθηκε πρώτα ότι ο Ντελανοέ θα αποχωρούσε. Το όραμά της για το κόμμα είναι τελείως διαφορετικό από εκείνο της αντιπάλου της. Η Μαρτίν θέλει ένα «κόμμα των στελεχών», η Σεγκολέν προτιμά ένα «κόμμα των οπαδών», κάτι σαν το Δημοκρατικό Κόμμα των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ο ΑΡΙΣΤΕΡΙΣΤΗΣ. «Δεν χαλαρώνουμε ποτέ, ας θυμηθούμε τι έκανε ο Λιλιάν Τιράμ στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998!», είπε στη δική του ομιλία ο τρίτος υποψήφιος Μπενουά Αμόν, που θέλει να το παίξει λίγο Ομπάμα. Το ότι έφτασε μέχρι εδώ αποτελεί ήδη επιτυχία. Αν, όπως αναμένεται, έρθει τρίτος στην ψηφοφορία της Πέμπτης, θα στηρίξει την Ομπρί. Το ίδιο ανακοίνωσε χθες ότι θα κάνει ο Ντελανοέ. Η μάχη αναμένεται έτσι να εξελιχθεί σε ντέρμπι. Και οι κίνδυνοι της διάσπασης μεγαλώνουν.

Ο ΑΝΑΛΥΤΗΣ. Υπάρχει πάντα μια παραδοσιακή σοσιαλιστική ιδεολογία σε ό,τι αφορά την κοινωνική δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη, τα ανθρώπινα δικαιώματα, λέει στη Μοντ ο Ζεράρ Γκρινμπέργκ. Από την ιδεολογία αυτή, όμως, δεν έχουν προκύψει συγκεκριμένες απαντήσεις στα σημερινά προβλήματα. Ούτε ένα σοσιαλιστικό μοντέλο που δεν θα είναι μόνο εθνικό, αλλά και ευρωπαϊκό, αν όχι παγκόσμιο. Απέναντι στην παγκοσμιοποίηση, οι απαντήσεις των σοσιαλιστών εξακολουθούν να έχουν τοπικό χαρακτήρα.