Δευτέρα, Ιανουαρίου 15, 2007

Η απελευθέρωση της φαντασίας



Διαβάσαμε αυτές τις μέρες πολλά αφιερώματα για το τι θα φέρει το 2007 στην πολιτική, στην οικονομία, στην τέχνη. Για το σεξ, όμως, δεν μας μίλησε κανείς. Ας δώσουμε λοιπόν το λόγο σε έναν ειδικό.

Ζούμε σε μια εποχή κρίσεων και αμφιβολιών, όπου υπάρχει όλο και λιγότερος χώρος για τη σεξουαλική ελευθερία που είχαμε γνωρίσει στο παρελθόν. Στα χρόνια της σεξουαλικής απελευθέρωσης κυριαρχούσε η αισιοδοξία και ο ενθουσιασμός, κι έτσι η σχέση των ανθρώπων με το σεξ ήταν άμεση, αμέριμνη, αυθόρμητη. Τώρα είμαστε πιο διστακτικοί, πιο επιφυλακτικοί, πιο εγκεφαλικοί. Σκεφτόμαστε δυο φορές, πολλές φορές, τους κινδύνους των επιλογών μας και τις συνέπειες των πράξεών μας. Η σεξουαλικότητα έχει γίνει πιο σύνθετη, ο Μισέλ Ουελμπέκ περιγράφει την κατάσταση με ακρίβεια στα βιβλία του, οι ήρωές του διαθέτουν απόλυτη ελευθερία και παρά ταύτα αναζητούν απεγνωσμένα την απόλαυση.

Πού οδηγεί όλη αυτή η εγκεφαλικότητα; Σε λιγότερο σεξ, σε προσεκτικότερο σεξ, σε μονογαμικότερο σεξ; Όχι, όχι, όχι, απαντά η Κατρίν Μιλέ, που τάραξε πριν από μερικά χρόνια τα νερά της Γαλλίας με το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα «Η σεξουαλική ζωή της Κατρίν Μ.» και σήμερα διευθύνει το περιοδικό τέχνης Art Press. Αν κάτι χαρακτηρίζει την εποχή μας - λέει σε συνέντευξή της στο Λ'Εσπρέσσο - είναι το αυξανόμενο ενδιαφέρον για τον σαδομαζοχισμό σε όλες τις αποχρώσεις του, από τις πιο soft ώς τις πιο hard. Κάποτε, όποιος επιδιδόταν σε τέτοιες πρακτικές ήταν υποχρεωμένος να κρύβεται. Ο σαδομαζοχιστικός ερωτισμός ζούσε σε ένα μικρό και απομονωμένο γκέτο. Σήμερα, ο κόσμος μιλά πιο εύκολα γι' αυτό, τα μέσα ενημέρωσης κάνουν έρευνες και ρεπορτάζ, ο σαδομαζοχισμός αρχίζει να γίνεται μόδα, παίρνοντας τη θέση των κλαμπ ανταλλαγής συντρόφων.

Το φαινόμενο αυτό, τονίζει η Γαλλίδα συγγραφέας, είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό για την εξέλιξη της αντίληψης που έχουμε για τη σεξουαλικότητα όπου, εκτός από τη σωματική και σαρκική διάσταση, υπάρχει και μια διόλου αμελητέα πνευματική και φαντασιακή διάσταση. Ο σαδομαζοχιστικός ερωτισμός είναι μια παλαίστρα για τη φαντασία. Οι κώδικές του είναι πολύ ακριβείς, μερικές φορές αγγίζουν την καρικατούρα, αλλά στο εσωτερικό αυτών των σχημάτων μπορεί ο καθένας να αφήσει τη φαντασία του ελεύθερη. Τα παιχνίδια ρόλων, η σκηνογραφία, η αλλαγή φύλου, η σχέση με τη βία και την υποταγή, οδηγούν σε θεατροποιημένες ερωτικές καταστάσεις όπου η φαντασία και τα σύμβολα παίζουν ουσιαστικό ρόλο. Στο σαδομαζοχιστικό σύμπαν ο καθένας γίνεται σκηνοθέτης της δικής του ταινίας και μπορεί να εξωτερικεύσει τις φαντασιώσεις του, οι οποίες, το ξέρουμε καλά, τροφοδοτούν πάντα τη σεξουαλικότητά μας.

Η μεγαλύτερη πρόκληση αφορά βέβαια τις γυναίκες, για κείνες υπάρχουν πάντα ταμπού αμετακίνητα, η σεξουαλική τους απελευθέρωση είναι ακόμη μακριά. Να άλλο ένα πεδίο όπου η Σεγκολέν Ρουαγιάλ μπορεί να ξεχωρίσει.

20 Comments:

At 15/1/07 2:09 μ.μ., Blogger rockerblogger said...

Μιχάλη, επειδή βλέπω ότι συνεχίζεις να με προκαλείς, αυτή τη φορά θα τσιμπήσω!

Η μαντάμ Μιλέ απλά δεν ξέρει τι λέει. Δεν ξέρει καν τι εστί s/m, κι αγνοεί την ιστορική του πορεία.

Λοιπόν, μπορεί ο Μαρκήσιος (ένας είναι ο Μαρκήσιος:) να γλύτωσε την γκιλοτίνα στη Γαλλική Επανάσταση - αφού για καλή του τύχη λίγες μόλις μέρες πριν την έφοδο στη Βαστίλλη τον μετέφεραν σε άλλη φυλακή - δεν γλύτωσε όμως από μια άλλη επανάσταση. Τη βιομηχανική.

Η υποχρεωτική ένταξη της γυναίκας στην αλυσίδα παραγωγής κατα τη βιομηχανική επανάσταση, και η υποδούλωση της στην έμμισθη εργασία στον Καπιταλισμό αργότερα, επέφεραν μια μετάλλαξη στη γυναικεία φύση.

Η νέα μεταλλαγμένη γυναίκα σήμανε και το τέλος του s/m.

Το αυξημένο ενδιαφέρον για το s/m που αναφέρει η μαντάμ, υπάρχει μόνο στη φαντασία της. Αντιθέτως, τα κλαμπ ανταλλαγής συντρόφων φυτρώνουν σαν μανιτάρια.

ΥΓ
Χαίρομαι πάντως που, έστω κι έμμεσα, αναγνωρίζεις επιτέλους την ερωτική αύρα της πενηντάρας Σεγκό:)))

 
At 15/1/07 3:44 μ.μ., Blogger dohant said...

...Nα δούμε τη Σεγκό με δερμάτινο στρεσάτο ένδυμα να μαστιγώνει το Σαρκό κ τι άλλο στον κόσμο..:P

K βέβαια το "απάνθισμα βίας" από τον (κατά τα φαινόμενα) Ε.Α. στο American (emblem)Embassy υπο(sub)δηλώνει τύπους αγάμητους (sorry Μιχάλη για την παρεκτροπή) που τους βγαίνει το απωθημένο στο αλλιώτικο....ενώ αν ήταν θιασώτες του bd/sm,εκτός των άλλων, θα είχε κ ο κακομοίρης ο Πολύδωρας τη μακαριότητα του Πρωθυπουργού

 
At 15/1/07 4:18 μ.μ., Blogger nik-athenian said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

 
At 15/1/07 4:21 μ.μ., Blogger nik-athenian said...

Η Κα μπορεί να λέει ότι θέλει. Μάλλον σε κάποια σχετική μπίζνα κάνει promotion.
Είναι καλά όσοι θέλουν να βάλουν τις μεθόδους και πρακτικές της διεθνούς αμερικάνικης πολιτικής στην κρεβατοκάμαρά τους;
Πα πα πα.. Καλύτερα να ζητήσεις στοματικό σεξ από Σομαλό πολέμαρχο της Αλ Κάιντα, παρά να σε θεωρήσει καμιά γκόμενα ως ανακρινόμενο του Γκουαντάναμο.

 
At 15/1/07 4:23 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Δηλαδή, αγαπητέ Doh, υπονοείς ότι ο πρωθυπουργός επιδίδεται σε σαδομαζοχιστικές δραστηριότητες;
Σχόλιο της Spinoza δεν έχω δει ακόμα, και ανησυχώ. Θα μας πάρει όλους ο διάολος και θα μας σηκώσει.

 
At 15/1/07 4:37 μ.μ., Blogger Spinoza said...

Θυμάται κανείς στη "Γλυκειά Συμμορία" τη σαδομαζό σκηνή με το βιολί;

 
At 15/1/07 4:54 μ.μ., Blogger dohant said...

χαχαχα...όχι φίλτατε Μιχάλη
απ'όσο μπορώ να φανταστώ ο σαδομαζοχισμός δεν αφήνει χώρο για μακαριότητες.Ίσως μόνο οι υπουργοί του να ξέρουν κάτι παραπάνω σχετικά,αφού εκόντες άκοντες από την άλλη, γίνονται μάρτυρες μιας σαδομαζοχιστικής διαδικασίας όταν τους εκθέτει ανεπανόρθωτα, για να τη "βγει" κ ως "ανέσπερος ηγέτης" από πάνω.Ο κουτσαβακισμός σε μια πιο "glam" εκδοχή

 
At 15/1/07 4:59 μ.μ., Blogger Spinoza said...

Τώρα διάβασα ολόκληρο το άρθρο. Εντελώς καλοπροαίρετα επισημαίνω πως το τελευταίο σχόλιο για τη Σεγκολέν ήταν άστοχο. Αφήστε που το μόνο που δεν είχαμε ακούσει ακόμη υπέρ του κρατικισμού είναι ότι μπορεί να μας απελευθερώσει και σεξουαλικά...

 
At 15/1/07 5:41 μ.μ., Blogger dohant said...

@ Spinoza
Ναι συμφωνώ κ εγώ με την την παρατήρηση σου.Θα έλεγα δε, πως ο κρατισμός δε μπορεί να απελευθερώσει απολύτως τίποτα, παρά μόνο το Στρατούλη, για να ξεπατικώνει τα "επαναστατικά συνθήματα" μέσα στο Κοινοβούλιο.Κ με αυτή την έννοια να το αποσύρω (το σχόλιο)-αν κ ήταν "προέκταση" σε αυτό του rockerblogger.Αλλά στη Γαλλία "είμαστε",(τη χώρα του "Εθνικού Μεγαλείου")κ τη μήτρα της αγκυλωμένης Ελληνικής Αριστεράς.Μόνο που εκεί το κράτος είναι πολύ πιο σοβαρό.

Κ μια απορία:αυτή η "εκθαμβωτική αναδίπλωση" στο "επίπεδο γαλάζιο" πως δύναται να ισορροπεί?
;))

 
At 15/1/07 6:03 μ.μ., Blogger Spinoza said...

Αυτό το σχόλιο για τη Γαλλία ήθελα να το κάνω κι εγώ. Δεν μπορώ να καταλάβω πως άνθρωποι που τρώνε τόσο καλά λένε τόσο μεγάλες μλκς.Αυτό είναι το γαλλικό παράδοξο όχι το άλλο με το κόκκινο κρασί.

Μα η αναδίπλωση είναι που εξασφαλίζει την ισορροπία που έτσι κι αλλιώς για μένα ποτέ δεν είναι το ζητούμενο.

 
At 15/1/07 8:50 μ.μ., Blogger stratos said...

επειδή το θέμα σεξ πήρε "Διαστάσεις" τελευταία, να συνεισφέρω το ποστ η καύλα ως δόλος του Λόγου και η μαλακία ως μεταφυσική χειρονομία

 
At 16/1/07 1:56 π.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Ε, ρε Ουελμπέκ που σας χρειάζεται!...
:-)

 
At 16/1/07 1:56 π.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

 
At 16/1/07 6:25 π.μ., Blogger oistros said...

Λοιπόν, βλέποντας ότι το βιβλίο εκδόθηκε στη Γαλλία, κάνω αναπόφευκτους συνειρμούς. Πρόσφατο μπέστ σέλλερ εκεί δεν ήταν η σεξουαλική ζωή των Γάλλων πολιτικών? Επιτρέψτε μου να σας κουράσω με .. λεπτομέρειες καθότι το βιβλίο δεν ήταν απλά "ματιές από την κλειδαρότρυπα" αλλά ένα καλογραμμένο και με χιούμορ πόνημα για το πως σεξ και πολιτική "διαπλέκονταν". Το βιβλίο «Sexus politicus» αποκαλύπτει την αντίφαση ανάμεσα στις διακηρύξεις των πολιτικών και τις πράξεις τους.

Για παράδειγμα, ο Ζακ Σιράκ -40 χρόνια παντρεμένος με τη Μπερναντέτ- δεν κοιμόταν πάντα μαζί της. Ορισμένες από τις κατακτήσεις του έγιναν υπουργοί, όπως η Μαρζί Σουντρ. Άλλες συνέχισαν να εργάζονται ως δημοσιογράφοι. Ανάμεσά τους, μια δημοσιογράφος της Φιγκαρό, που τη δεκαετία του '70 είχε ξελογιάσει τον τότε πρωθυπουργό. Το περιβάλλον του απέτρεψε το δράμα - διαζύγιο, δεύτερος γάμος - για να προστατεύσει την πολιτική του σταδιοδρομία. Ακόμη και οι μυστικές υπηρεσίες παρενέβησαν για να καταστρέψουν τις φλογερές επιστολές που είχε γράψει ο Σιράκ στην αγαπημένη του. Εκείνη την εποχή, η Μπερναντέτ συνήθιζε να τηλεφωνεί στις υπηρεσίες ασφαλείας και να ρωτάει: «Μήπως ξέρετε πού κοιμάται απόψε ο σύζυγός μου;»

Μια μέρα, οι μυστικές υπηρεσίες προκάλεσαν ένα τροχαίο για να δώσουν τέλος σε ένα δεσμό του Βαλερί Ζισκάρ Ντ'Εστέν. Όταν τον Σεπτέμβριο του 1974 ο τότε πρόεδρος επέστρεφε τα χαράματα από μια παράνομη συνάντηση, ένα φορτηγό με γάλα έπεσε πάνω στο αυτοκίνητό του. Έτσι όλοι έμαθαν ότι ο πρόεδρος δεν βρισκόταν στο κρεβάτι του στις 5 το πρωί. Από τότε, όλοι τον αποκαλούσαν Valery la Nuit. Για τον Μιτεράν, έχουν γραφτεί σχεδόν όλα. Όλοι γνωρίζουν ότι κοιμόταν με τη γυναίκα του, την Ντανιέλ, μόνο μια φορά την εβδομάδα, τις Κυριακές. Τις υπόλοιπες νύχτες τις περνούσε με την Αν Πενζό, τη μητέρα της Μαζαρίν. Η ύπαρξη της τελευταίας έγινε κρατικό μυστικό όταν ο Μιτεράν έγινε πρόεδρος της Γαλλίας, το 1981. Στο βιβλίο δε, περιγράφονται και αρκετές πικάντικες λεπτομέρειες για τις προτιμήσεις σαδομαζοχιστικού περιεχομένου των πολιτικών. Η εξήγηση συχνά είναι ότι σε επίπεδο σεξουαλικών σχέσεων η πολιτική εξουσία ενίοτε αποζητά ρόλους λιγότερο ... εξουσιαστικούς. ;)

 
At 16/1/07 6:27 π.μ., Blogger oistros said...

Λοιπόν, βλέποντας ότι το βιβλίο εκδόθηκε στη Γαλλία, κάνω αναπόφευκτους συνειρμούς. Πρόσφατο μπέστ σέλλερ εκεί δεν ήταν η σεξουαλική ζωή των Γάλλων πολιτικών? Επιτρέψτε μου να σας κουράσω με .. λεπτομέρειες καθότι το βιβλίο δεν ήταν απλά "ματιές από την κλειδαρότρυπα" αλλά ένα καλογραμμένο και με χιούμορ πόνημα για το πως σεξ και πολιτική "διαπλέκονταν". Το βιβλίο «Sexus politicus» αποκαλύπτει την αντίφαση ανάμεσα στις διακηρύξεις των πολιτικών και τις πράξεις τους.

Για παράδειγμα, ο Ζακ Σιράκ -40 χρόνια παντρεμένος με τη Μπερναντέτ- δεν κοιμόταν πάντα μαζί της. Ορισμένες από τις κατακτήσεις του έγιναν υπουργοί, όπως η Μαρζί Σουντρ. Άλλες συνέχισαν να εργάζονται ως δημοσιογράφοι. Ανάμεσά τους, μια δημοσιογράφος της Φιγκαρό, που τη δεκαετία του '70 είχε ξελογιάσει τον τότε πρωθυπουργό. Το περιβάλλον του απέτρεψε το δράμα - διαζύγιο, δεύτερος γάμος - για να προστατεύσει την πολιτική του σταδιοδρομία. Ακόμη και οι μυστικές υπηρεσίες παρενέβησαν για να καταστρέψουν τις φλογερές επιστολές που είχε γράψει ο Σιράκ στην αγαπημένη του. Εκείνη την εποχή, η Μπερναντέτ συνήθιζε να τηλεφωνεί στις υπηρεσίες ασφαλείας και να ρωτάει: «Μήπως ξέρετε πού κοιμάται απόψε ο σύζυγός μου;»

Μια μέρα, οι μυστικές υπηρεσίες προκάλεσαν ένα τροχαίο για να δώσουν τέλος σε ένα δεσμό του Βαλερί Ζισκάρ Ντ'Εστέν. Όταν τον Σεπτέμβριο του 1974 ο τότε πρόεδρος επέστρεφε τα χαράματα από μια παράνομη συνάντηση, ένα φορτηγό με γάλα έπεσε πάνω στο αυτοκίνητό του. Έτσι όλοι έμαθαν ότι ο πρόεδρος δεν βρισκόταν στο κρεβάτι του στις 5 το πρωί. Από τότε, όλοι τον αποκαλούσαν Valery la Nuit. Για τον Μιτεράν, έχουν γραφτεί σχεδόν όλα. Όλοι γνωρίζουν ότι κοιμόταν με τη γυναίκα του, την Ντανιέλ, μόνο μια φορά την εβδομάδα, τις Κυριακές. Τις υπόλοιπες νύχτες τις περνούσε με την Αν Πενζό, τη μητέρα της Μαζαρίν. Η ύπαρξη της τελευταίας έγινε κρατικό μυστικό όταν ο Μιτεράν έγινε πρόεδρος της Γαλλίας, το 1981. Στο βιβλίο δε, περιγράφονται και αρκετές πικάντικες λεπτομέρειες για τις προτιμήσεις σαδομαζοχιστικού περιεχομένου των πολιτικών. Η εξήγηση συχνά είναι ότι σε επίπεδο σεξουαλικών σχέσεων η πολιτική εξουσία ενίοτε αποζητά ρόλους λιγότερο ... εξουσιαστικούς. ;)

 
At 16/1/07 6:29 π.μ., Blogger oistros said...

Λοιπόν, βλέποντας ότι το βιβλίο εκδόθηκε στη Γαλλία, κάνω αναπόφευκτους συνειρμούς. Πρόσφατο μπέστ σέλλερ εκεί δεν ήταν η σεξουαλική ζωή των Γάλλων πολιτικών? Επιτρέψτε μου να σας κουράσω με .. λεπτομέρειες καθότι το βιβλίο δεν ήταν απλά "ματιές από την κλειδαρότρυπα" αλλά ένα καλογραμμένο και με χιούμορ πόνημα για το πως σεξ και πολιτική "διαπλέκονταν". Το βιβλίο «Sexus politicus» αποκαλύπτει την αντίφαση ανάμεσα στις διακηρύξεις των πολιτικών και τις πράξεις τους.

Για παράδειγμα, ο Ζακ Σιράκ -40 χρόνια παντρεμένος με τη Μπερναντέτ- δεν κοιμόταν πάντα μαζί της. Ορισμένες από τις κατακτήσεις του έγιναν υπουργοί, όπως η Μαρζί Σουντρ. Άλλες συνέχισαν να εργάζονται ως δημοσιογράφοι. Ανάμεσά τους, μια δημοσιογράφος της Φιγκαρό, που τη δεκαετία του '70 είχε ξελογιάσει τον τότε πρωθυπουργό. Το περιβάλλον του απέτρεψε το δράμα - διαζύγιο, δεύτερος γάμος - για να προστατεύσει την πολιτική του σταδιοδρομία. Ακόμη και οι μυστικές υπηρεσίες παρενέβησαν για να καταστρέψουν τις φλογερές επιστολές που είχε γράψει ο Σιράκ στην αγαπημένη του. Εκείνη την εποχή, η Μπερναντέτ συνήθιζε να τηλεφωνεί στις υπηρεσίες ασφαλείας και να ρωτάει: «Μήπως ξέρετε πού κοιμάται απόψε ο σύζυγός μου;»

Μια μέρα, οι μυστικές υπηρεσίες προκάλεσαν ένα τροχαίο για να δώσουν τέλος σε ένα δεσμό του Βαλερί Ζισκάρ Ντ'Εστέν. Όταν τον Σεπτέμβριο του 1974 ο τότε πρόεδρος επέστρεφε τα χαράματα από μια παράνομη συνάντηση, ένα φορτηγό με γάλα έπεσε πάνω στο αυτοκίνητό του. Έτσι όλοι έμαθαν ότι ο πρόεδρος δεν βρισκόταν στο κρεβάτι του στις 5 το πρωί. Από τότε, όλοι τον αποκαλούσαν Valery la Nuit. Για τον Μιτεράν, έχουν γραφτεί σχεδόν όλα. Όλοι γνωρίζουν ότι κοιμόταν με τη γυναίκα του, την Ντανιέλ, μόνο μια φορά την εβδομάδα, τις Κυριακές. Τις υπόλοιπες νύχτες τις περνούσε με την Αν Πενζό, τη μητέρα της Μαζαρίν. Η ύπαρξη της τελευταίας έγινε κρατικό μυστικό όταν ο Μιτεράν έγινε πρόεδρος της Γαλλίας, το 1981. Στο βιβλίο δε, περιγράφονται και αρκετές πικάντικες λεπτομέρειες για τις προτιμήσεις σαδομαζοχιστικού περιεχομένου των πολιτικών. Η εξήγηση συχνά είναι ότι σε επίπεδο σεξουαλικών σχέσεων η πολιτική εξουσία ενίοτε αποζητά ρόλους λιγότερο ... εξουσιαστικούς. ;)

 
At 16/1/07 6:30 π.μ., Blogger oistros said...

Λοιπόν, βλέποντας ότι το βιβλίο εκδόθηκε στη Γαλλία, κάνω αναπόφευκτους συνειρμούς. Πρόσφατο μπέστ σέλλερ εκεί δεν ήταν η σεξουαλική ζωή των Γάλλων πολιτικών? Επιτρέψτε μου να σας κουράσω με .. λεπτομέρειες καθότι το βιβλίο δεν ήταν απλά "ματιές από την κλειδαρότρυπα" αλλά ένα καλογραμμένο και με χιούμορ πόνημα για το πως σεξ και πολιτική "διαπλέκονταν". Το βιβλίο «Sexus politicus» αποκαλύπτει την αντίφαση ανάμεσα στις διακηρύξεις των πολιτικών και τις πράξεις τους.

Για παράδειγμα, ο Ζακ Σιράκ -40 χρόνια παντρεμένος με τη Μπερναντέτ- δεν κοιμόταν πάντα μαζί της. Ορισμένες από τις κατακτήσεις του έγιναν υπουργοί, όπως η Μαρζί Σουντρ. Άλλες συνέχισαν να εργάζονται ως δημοσιογράφοι. Ανάμεσά τους, μια δημοσιογράφος της Φιγκαρό, που τη δεκαετία του '70 είχε ξελογιάσει τον τότε πρωθυπουργό. Το περιβάλλον του απέτρεψε το δράμα - διαζύγιο, δεύτερος γάμος - για να προστατεύσει την πολιτική του σταδιοδρομία. Ακόμη και οι μυστικές υπηρεσίες παρενέβησαν για να καταστρέψουν τις φλογερές επιστολές που είχε γράψει ο Σιράκ στην αγαπημένη του. Εκείνη την εποχή, η Μπερναντέτ συνήθιζε να τηλεφωνεί στις υπηρεσίες ασφαλείας και να ρωτάει: «Μήπως ξέρετε πού κοιμάται απόψε ο σύζυγός μου;»

Μια μέρα, οι μυστικές υπηρεσίες προκάλεσαν ένα τροχαίο για να δώσουν τέλος σε ένα δεσμό του Βαλερί Ζισκάρ Ντ'Εστέν. Όταν τον Σεπτέμβριο του 1974 ο τότε πρόεδρος επέστρεφε τα χαράματα από μια παράνομη συνάντηση, ένα φορτηγό με γάλα έπεσε πάνω στο αυτοκίνητό του. Έτσι όλοι έμαθαν ότι ο πρόεδρος δεν βρισκόταν στο κρεβάτι του στις 5 το πρωί. Από τότε, όλοι τον αποκαλούσαν Valery la Nuit. Για τον Μιτεράν, έχουν γραφτεί σχεδόν όλα. Όλοι γνωρίζουν ότι κοιμόταν με τη γυναίκα του, την Ντανιέλ, μόνο μια φορά την εβδομάδα, τις Κυριακές. Τις υπόλοιπες νύχτες τις περνούσε με την Αν Πενζό, τη μητέρα της Μαζαρίν. Η ύπαρξη της τελευταίας έγινε κρατικό μυστικό όταν ο Μιτεράν έγινε πρόεδρος της Γαλλίας, το 1981. Στο βιβλίο δε, περιγράφονται και αρκετές πικάντικες λεπτομέρειες για τις προτιμήσεις σαδομαζοχιστικού περιεχομένου των πολιτικών. Η εξήγηση συχνά είναι ότι σε επίπεδο σεξουαλικών σχέσεων η πολιτική εξουσία ενίοτε αποζητά ρόλους λιγότερο ... εξουσιαστικούς. ;)

 
At 16/1/07 8:29 π.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Ωραία τα λες, αγαπητή Oistros, και ενδιαφέρον το blog σου, αλλά γιατί πρέπει να μας τα πεις τέσσερις φορές; Και με μία τα καταλαβαίνουμε, είμαστε έξυπνα παιδιά.

 
At 16/1/07 8:44 π.μ., Blogger Αθήναιος said...

Έλεος Μιχάλη, θα είχε κολλήσει το μπλογκ της κοπέλας.

 
At 16/1/07 1:07 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

OK, σόρρυ, με μπέρδεψαν οι διαφορετικές ώρες.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home