H Σουζάν, η Mαριάν, ο Λέναρντ

To 1967, σε μια εκδήλωση κατά του πολέμου στο Βιετνάμ, η Τζούντυ Κόλινς προσπαθούσε να πείσει τον Λέναρντ Κοέν να βγει στη σκηνή και να τραγουδήσει το Suzanne. Εκείνος είχε μόλις φτάσει στη Νέα Υόρκη από το Μόντρεαλ, κι ήταν ακόμη συνεσταλμένος. «Δεν μπορώ να το κάνω, Τζούντυ, θα πεθάνω από την ντροπή μου», της είπε. Αλλά εκείνη επέμεινε, και ο Κοέν υποχώρησε:

«H Σουζάν σε οδηγεί/ στο σπίτι της δίπλα στο ποτάμι/ Μπορείς να ακούσεις τα πλοία να περνούν/ Μπορείς να περάσεις τη νύχτα δίπλα της/ Ξέρεις βέβαια πως είναι μισότρελλη/ Μα γι'αυτό ακριβώς θέλεις να είσαι εκεί/ Και σου προσφέρει τσάι και πορτοκάλια/ που έχουν έρθει όλο το δρόμο από την Κίνα».

Στη μέση του τραγουδιού - γράφει η Κόλινς στην αυτοβιογραφία της - ο τροβαδούρος τα παράτησε, πήρε την κιθάρα του και ξεκίνησε να φύγει. «Δεν μπορώ να το κάνω, δεν μπορώ να επιστρέψω», της είπε. «Φυσικά και θα επιστρέψεις», του απάντησε εκείνη, και τον άγγιξε στον ώμο. Φυσικά και επέστρεψε. Και από τότε, δεν σταμάτησε να δίνει συναυλίες.

«Και ακριβώς την ώρα που ετοιμάζεσαι να της πεις/ ότι δεν έχεις έρωτα να της προσφέρεις/ σε βάζει στο δικό της μήκος κύματος/ Κι αφήνει το ποτάμι να απαντήσει/ Ότι ήσουν πάντα ο εραστής της/ Κι εσύ θέλεις να ταξιδέψεις μαζί της/ Τυφλός θέλεις να ταξιδέψεις/ Και ξέρεις πως θα σε εμπιστευτεί/ Γιατί έχεις αγγίξει το τέλειο σώμα της/ με το μυαλό σου».

H Σουζάν υπήρξε πράγματι, είχε πράγματι ένα σπίτι δίπλα στο ποτάμι, και πρόσφερε πράγματι στον επισκέπτη τσάι και πορτοκάλια που είχαν έρθει όλο το δρόμο από την Κίνα. Αν ο Κοέν άγγιξε το τέλειο σώμα της μόνο με το μυαλό του, ο λόγος είναι ότι ήταν γυναίκα ενός γλύπτη φίλου του. Τα στοιχεία αυτά τα μαθαίνουμε από την ταινία «I'm Your Man», που θα αρχίσει να προβάλλεται σε λίγες ημέρες στην Αμερική. Αυτόν τον καιρό βρέχει Λέναρντ Κοέν, γράφει ο Αλεξ Μπημ στην «Μπόστον Γκλόουμπ». H πρόσφατη ποιητική του συλλογή με τίτλο «Το βιβλίο του πόθου» είναι πρώτη σε πωλήσεις στον Καναδά. Και με αυτή την ευκαιρία, ο τροβαδούρος έκανε την πρώτη του δημόσια εμφάνιση σε βιβλιοπωλείο του Τορόντο εδώ και δέκα χρόνια. Μαζί με τη σύντροφό του, την Αντζάνι Τόμας, είπε ένα τραγούδι για μια άλλη γυναίκα, μια Νορβηγίδα καλλονή που γνώρισε στην Ύδρα. Μαριάν την έλεγαν. Κι ήταν κι αυτή, δυστυχώς, παντρεμένη:

«Έλα στο παράθυρο, αγαπούλα μου/ θα ήθελα να προσπαθήσω να διαβάσω την παλάμη σου/ Κάποτε πίστευα πως ήμουν ένα τσιγγανάκι/ κι ύστερα σε άφησα να με πας στο σπίτι».