Γεννημένη στις 14 Iουλίου

Ο Σαρκοζί υποχώρησε: δεν θα υπάρξει κυνήγι μαθητών αυτό το καλοκαίρι στη Γαλλία. Όλοι εκείνοι που υιοθέτησαν και έκρυψαν χιλιάδες παιδιά μεταναστών μπορούν να υπερηφανεύονται ότι, προς το παρόν τουλάχιστον, νίκησαν.

H Σοφί γεννήθηκε στις 14 Ιουλίου, την επέτειο της ημέρας που έπεσε η Βαστίλλη. Οι γονείς της, ο Αλμπέρτο και η Αντριάνα, είναι Κολομβιανοί. Καθώς ένας αδελφός του Αλμπέρτο υπηρετούσε στα στρατεύματα των Ηνωμένων Εθνών στο Σινάι, η οικογένεια αναζήτησε ένα καλύτερο μέλλον στο Ισραήλ. Αλλά δεν τα κατάφεραν: ο ισραηλινός στρατός δεν τους έδωσε πρόσβαση στην Κοινωνική Ασφάλιση ούτε στην περίθαλψη. Έτσι, κατέφυγαν στη Γαλλία. Δούλεψαν σκληρά, εκείνη ως οικιακή βοηθός κι εκείνος ως ζωγράφος. Χαρτιά, φυσικά, δεν είχαν κι έτσι αποτελούσαν εύκολα θύματα εκμετάλλευσης. Αλλά τα κατάφερναν. Μέχρι τη στιγμή που η μικρή Σοφί έπρεπε να πάει στο νηπιαγωγείο.

H Αντριάνα απευθύνθηκε στον δήμο. Εκεί τη ρώτησαν για την εθνικότητα της κόρης της και απάντησε ότι δεν έχει. Λίγες εβδομάδες αργότερα κλήθηκε στην αστυνομία, όπου της είπαν ότι δεν μπορεί να γράψει την κόρη της στο σχολείο αφού δεν έχει χαρτιά. Στην πραγματικότητα, την είχε καρφώσει ένας υπάλληλος του δήμου. H Αντριάνα σκέφτηκε ότι ενδεχομένως θα βοηθούσε να παντρευτεί τον Αλμπέρτο, με τον οποίο συζούσε τα έντεκα τελευταία χρόνια. Αλλά της είπαν πως ούτε αυτό μπορούσε να το κάνει και ότι το καλύτερο θα ήταν να ενταχθεί στο πρόγραμμα συγκατοίκησης ανύπαντρων ζευγαριών. Νέα παγίδα: αστυνομικοί έφτασαν στη γειτονιά όπου άρχισαν να ρωτούν τον θυρωρό και τους γείτονες αν το ζευγάρι πράγματι συζεί και αν δείχνει ευτυχισμένο. H Αντριάνα κλήθηκε και πάλι στο τμήμα, όπου της ανακοίνωσαν την απέλασή της. «Φοβήθηκα πολύ κι άρχισα να κλαίω», λέει στον δημοσιογράφο της Ελ Παΐς, «έκλαιγα με λυγμούς, ώσπου ο αξιωματικός, που ήταν πολύ ευγενικός άνθρωπος, μου υποσχέθηκε πως δεν θα με απελάσει».

H Αντριάνα ήταν τυχερή. Όπως λέει η Κατρίν Τυρέκ, μια καθηγήτρια από το Δίκτυο Εκπαιδευτικών Χωρίς Σύνορα, δεν πηγαίνεις ποτέ στο τμήμα ή στο δήμο χωρίς να συνοδεύεσαι από κάποιον ντόπιο που γνωρίζει τα δικαιώματά σου. Τις προάλλες κόντεψαν να απελάσουν μια άλλη Κολομβιανή, τη Νανσύ, χήρα με τρία παιδιά, που τον άνδρα της τον δολοφόνησαν στην Κολομβία. Την τελευταία στιγμή επενέβη το Δίκτυο και την έσωσε. «Αυτή η χώρα απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τις παραδόσεις της», σημειώνει η Κατρίν. «H μητέρα μου, μια ηλικιωμένη γυναίκα με ισχυρή μνήμη, μου έλεγε τις προάλλες ότι οι νόμοι του Σαρκοζί τής θυμίζουν το 1935 και την κυβέρνηση του Πιερ Λαβάλ, ενός έμπιστου του στρατηγού Πεταίν». Τότε, είχε ακολουθήσει η κυβέρνηση του Βισύ. Τώρα;