Τρίτη, Αυγούστου 30, 2005

Οι πολυτέλειες της δημοκρατίας



Όταν οι Ιρακινοί συζητούν για το Σύνταγμά τους, σαρκάζουμε. Όταν πέφτουν θύματα τρομοκρατικών επιθέσεων, κουνάμε το κεφάλι μας με νόημα, αν δεν επιχαίρουμε. Μήπως η στάση μας απέναντι σ’αυτή τη χώρα είναι, πώς να το πούμε, ελαφρώς κακόπιστη;
1) Τους τελευταίους μήνες, εκπρόσωποι των κυριοτέρων εθνοτήτων του Ιράκ επεξεργάζονται τις διατάξεις ενός πρωτοφανούς για αραβική χώρα δημοκρατικού Συντάγματος. Στη συνέχεια, οι πολίτες θα κληθούν να εγκρίνουν ή να απορρίψουν αυτό το Σύνταγμα σε ένα δημοψήφισμα όπου είναι πιθανό να λάβουν μέρος με τον ίδιο ενθουσιασμό που είχαν λάβει μέρος και στις εκλογές. Για να αποκτήσει μάλιστα ισχύ το αποτέλεσμα, υπάρχει μια ασφαλιστική δικλείδα που προβλέπει ακύρωση της διαδικασίας αν το «ΟΧΙ» λάβει πάνω από τα δύο τρία των ψήφων σε τρεις ή περισσότερες από τις 18 επαρχίες της χώρας. Μας ενδιαφέρουν όλα αυτά ή θεωρούμε πως οι Μουσουλμάνοι δεν αξίζουν τέτοιες «πολυτέλειες»;
2) Ο βασικότερος λόγος που οι Σουνίτες διαφωνούν με το Σύνταγμα είναι η πρόσβαση στο πετρέλαιο. Οι φόβοι τους είναι βάσιμοι και κατανοητοί. Γνωρίζουν όμως καλά ότι επιστροφή στο παλαιό καθεστώς, όπου ο Σαντάμ και η κλίκα του ήλεγχαν μέσω του πετρελαίου τη χώρα, αποκλείεται. Δύο είναι οι εναλλακτικές λύσεις για το μέλλον του Ιράκ: ή δίκαιη και ισότιμη αξιοποίηση των ενεργειακών του πόρων για τη διασφάλιση της οικονομικής του ανάπτυξης ή εμφύλιος πόλεμος. Πέρα από τους τρομοκράτες της αλ-Κάιντα, υπάρχει άραγε κανείς που να εύχεται τη δεύτερη λύση;
3) Ενας άλλος πολυσυζητημένος κίνδυνος για το Ιράκ είναι η ίδια η διάλυσή του, ως αποτέλεσμα της επικύρωσης του ομοσπονδιακού του χαρακτήρα. Στο σημείο αυτό, οι Κούρδοι έχουν κάνει υποχωρήσεις προκειμένου να διασκεδάσουν τους φόβους τόσο των Σουνιτών όσο και της Τουρκίας. Δεν μπορούν όμως και να απαρνηθούν μια 15ετία αυτόνομης διακυβέρνησης των περιοχών τους. Εχουν άδικο; Γιατί άραγε διαρρηγνύουμε με πάθος τα ιμάτιά μας για τα δικαιώματα των Κούρδων της Τουρκίας και δεν κάνουμε το ίδιο για τους αδελφούς τους στο Ιράκ;
4) Υπαρκτός είναι και ο κίνδυνος να εφαρμοστεί στο προσεχές μέλλον ο ισλαμικός νόμος (σαρία) σε ορισμένες σιιτικές περιοχές του Ιράκ, με δραματικές επιπτώσεις για τη ζωή των γυναικών. Αυτό ακριβώς προσπαθούν να αλλάξουν σε όλο τον αραβικό κόσμο οι μεταρρυθμιστές του ισλάμ. Θα τους υποστηρίξουμε;
5) Οι παραπάνω παρατηρήσεις και απορίες δεν «δικαιώνουν» την εισβολή στο Ιράκ και την εγκληματική διαχείριση της μεταπολεμικής κατάστασης από την κυβέρνηση Μπους. Αν όμως ο στόχος όλων (και των Αμερικανών!) είναι ο τερματισμός της κατοχής, δεν πρέπει να ευχόμαστε την εκπλήρωση των προϋποθέσεων εκείνων που θα την καταστήσουν εφικτή; Τι προτιμάμε, να γίνει το Ιράκ «ένα νέο Βιετνάμ» ή να βρει επιτέλους την ειρήνη και την ευημερία που του αξίζει;

8 Comments:

At 30/8/05 8:57 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Για όποιον παραμένει πραγματικός αριστερός:

1. Το Σύνταγμα επιβλήθηκε από μια δύναμη κατοχής και τους ντόπιους εντολοδόχους της. Πώς μπορεί να νομιμοποιηθεί στα μάτια όσων αγωνίζονται για ένα δικαιότερο κόσμο, διαδηλώνουν υπέρ της ειρήνης, καταδικάζουν τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό κλπ;

2. Σύμφωνα με μια βασική αρχή του παγκόσμιου φιλειρηνικού κινήματος, κανένας δεν έχει δικαίωμα επέμβασης στα εσωτερικά ενός κράτους. Αν οι Ιρακινοί θέλουν να λύσουν τις διαφορές τους με εμφύλιο δεν είναι αποκλειστικά δικό τους θέμα;

3. Μην ξεχνάμε ότι η περίφημη 15ετης αυτονομία των Κούρδων του Ιράκ είναι προϊόν του πρώτου πολέμου στον κόλπο, δηλαδή της πρώτης ωμής αμερικανικής επέμβασης. Φυσικά και υποστηρίζουμε τους Κούρδους, αλλά μόνον εκείνους που αγωνίζονται στα βάθη της Ανατολίας και μόνοι τους κατά (ενός χαϊδεμένου παιδιού των ΗΠΑ) της Τουρκίας. Αυτοί κάνουν πραγματική αντίσταση και τίμιο αγώνα ανεξαρτησίας. Ποιός μπορεί να υποστηρίξει κάποιους που ευεργετήθηκαν από μια ωμή επέμβαση που έγινε για το πετρέλαιο;

4. Κάθε λαός έχει τα δικά του ήθη και έθιμα, τα οποία πρέπει να σεβόμαστε. Η παγκοσμιοποίηση θέλει να εξαφανίσει τους τοπικούς πολιτισμούς και εν τέλει τη διαφορετικότητα. Θα την υποστηρίξουμε;

5. Οι ιρακινοί αντάρτες είναι οι τελευταίοι αντιστασιακοί του πλανήτη. Πιο πριν ήταν ο Μιλόσεβιτς, αλλά όπως είναι γνωστό, πουλήθηκε από προδότες Σέρβους. Θέλουμε να δούμε άλλο ένα πουλημένο κράτος στους Αμερικανούς ή "όχι ένα αλλά πολλά Βιετνάμ";

Με συντροφικούς χαιρετισμούς

 
At 31/8/05 2:02 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

η συντήρηση σε όλο της το μεγαλείο... ευτυχώς που είστε τόσο λίγοι πλέον σ'αυτόν τον κόσμο.....

 
At 31/8/05 5:30 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Τότε να μας προσέχετε γιατί είμαστε μειονότητα. Όμως, τι εννοείτε ακριβώς όταν λέτε συντήρηση; Μην διστάσετε να μου απαντήσετε ως προοδευτικός.

 
At 31/8/05 5:40 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Τότε να μας προσέχετε γιατί είμαστε μειονότητα. Πες μου, όμως, τί εννοείς ακριβώς όταν λές συντήρηση; Μην διστάσεις να μου απαντήσεις ως προοδευτικός.

 
At 31/8/05 6:13 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τη συζήτηση που ανοίγει μόλις τώρα και θέτω κι εγώ τον προβληματισμό μου, ο οποίος αφορά τον κύριο «για τον παραπάνω». Προφανώς η ευαισθησία σας απέναντι στους συντηρητικούς πηγάζει από ένα ιδιότυπο αίσθημα ιδιοκτησίας της προοδευτικότητας. Αλήθεια, έχετε αντιληφθεί ότι το συρματόπλεγμα που περιφράσσει το τσιφλίκι της προόδου έχει ξεχαρβαλωθεί επικίνδυνα;

 
At 31/8/05 7:28 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Με ρητορικά σχήματα, αγαπητέ, δεν σώθηκε ποτέ η αλήθεια.Αυτό το περί συρματοπλέγματος χαϊδεύει ίσως τα αυτιά, αλλά κρύβει ναρκισσισμό. Ας είμαστε περισσότερο προσεκτικοί. Δεν πήρατε εξάλλου θέση στα επιχειρήματα που τέθηκαν από τον πρώτο anonymous ούτε τοποθετηθήκατε επί του δημοσιεύματος. Υπάρχει ένα δίλημμα στο σκληρό πυρήνα της υπόθεσης Ιράκ: αν το Σύνταγμα προωθεί την αυτοδιάθεση του λαού ή την υπονομεύει. Οψόμεθα.Ας είμαστε περισσότερο νηφάλιοι, ωστόσο.

 
At 31/8/05 8:59 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

οι αντάρτες σου πραγματικέ αριστερέ προκάλεσαν σήμερα περιπού 1000 νεκρούς μεταξύτων αμάχων.
Εχω μια απορία όμως,τι σχέση έχει το φιλειρηνικό κίνημα με την υποστήριξη των εγληματιών-αντιστάσιακών της πρώην ναζιστικής νομένκλατουρας του Ιρακ;

 
At 31/8/05 9:05 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Ψυχραιμία Γιώργο, ο "πραγματικός αριστερός" κάνει προφανώς πλάκα...

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home