Σάββατο, Αυγούστου 27, 2005

Στη φυλακή για έλλειψη αφοσίωσης



Πολλοί Ισραηλινοί έχουν εκφράσει τελευταία τις απόψεις τους για την εκκένωση της Γάζας από τους Εβραίους εποίκους. Αν οι περισσότεροι επαινούν τον Σαρόν για τη γενναιότητά του, κάποιοι αριστεροί ακτιβιστές είναι καχύποπτοι, επισημαίνοντας ότι ο πρωθυπουργός τους κατασκευάζει ένα εγκληματικό τείχος στη Δυτική Όχθη. Στην ισραηλινή δημοκρατία, όλες οι απόψεις είναι θεμιτές, αρκεί να βρίσκονται κάτω από μία «στέγη». Οι μοναχικοί διαφωνούντες, αντίθετα, δεν γίνονται ανεκτοί. Το είχε αποδείξει η περίπτωση του Μορντεχάι Βανούνου, το αποδεικνύει τώρα η περίπτωση της Τάλι Φαχίμα. H 29χρονη Ισραηλινή δεν έχει πει τη γνώμη της για τη Γάζα, γιατί την τελευταία φορά που τόλμησε να πει τη γνώμη της για την ισραηλινή κατοχή την έκλεισαν στη φυλακή με την κατηγορία της προδοσίας.

Κόρη Εβραίων μεταναστών από την Αλγερία, η Φαχίμα υπηρέτησε στον ισραηλινό στρατό, δούλεψε ως γραμματέας στην πόλη Κιριάτ Γκατ του Νότιου Ισραήλ και στις τελευταίες εκλογές ψήφισε το κόμμα του Αριέλ Σαρόν. Στην αρχή της δεύτερης ιντιφάντα, όμως, άρχισε να αναρωτιέται γιατί μπορεί κάποιος να γίνει καμικάζι. Έψαξε στο Internet, έπιασε επαφές με ανθρώπους από αραβικές χώρες και μια μέρα επισκέφθηκε στην Τζενίν τον Ζακαρία Ζουμπέιντι, επικεφαλής της τοπικής Ταξιαρχίας των Μαρτύρων του αλ-Ακσά και έναν από τους πιο καταζητούμενους ανθρώπους στο Ισραήλ. Μίλησε μαζί του, περπάτησε στον καταυλισμό κι όταν επέστρεψε είπε ότι αν ήταν αναγκασμένη να ζει σε παρόμοιες συνθήκες, θα έπαιρνε κι εκείνη τα όπλα (αν και δεν θα γινόταν καμικάζι). Λίγες ημέρες μετά τις δηλώσεις εκείνες συνελήφθη και τέθηκε σε περιορισμό με την κατηγορία ότι βοήθησε τον εχθρό σε περίοδο πολέμου. Έμεινε επτά μήνες στην απομόνωση. Όλες οι προσπάθειες να αφεθεί ελεύθερη μέχρι τη δίκη της απέτυχαν. «H γυναίκα αυτή δεν είναι αφοσιωμένη στο κράτος του Ισραήλ, και αυτό την καθιστά πηγή κινδύνου», δήλωσε τον περασμένο μήνα η δικαστής Ντέμπορα Μπερλίνερ.

Αυτό που ανησυχεί περισσότερο τις ισραηλινές αρχές είναι ότι η Φαχίμα έδρασε μόνη της. «H κυβέρνηση θέλει να εμποδίσει τους απλούς Ισραηλινούς να επισκεφθούν προσφυγικούς καταυλισμούς, να μιλήσουν με τους λεγόμενους τρομοκράτες και να καταλάβουν ότι είναι κι αυτοί ανθρώπινα όντα», λέει ο Γκιντεόν Λεβί, δημοσιογράφος της εφημερίδας Χααρέτζ, που φοβάται ότι η τιμωρία της κοπέλας θα είναι παραδειγματική. Ήδη, τα δεξιά μέσα ενημέρωσης προετοιμάζουν το έδαφος, αποκαλώντας την «πουτάνα». Είναι πάντα πιο εύκολο να αποδίδεις σε μια γυναίκα ταπεινά κίνητρα από το να αναγνωρίζεις ότι μπορεί να έχει τις δικές της πολιτικές ιδέες, επισημαίνει η Γιόνα Κνόποβα, από το διεθνές ειρηνευτικό δίκτυο «Γυναίκες στα Μαύρα». Τον άλλο μήνα, όμως, αρχίζει επιτέλους η δίκη. Και εκεί, οι ιδέες αυτές μοιραία θα ακουστούν.