Πέμπτη, Νοεμβρίου 27, 2008

Μπλόγκινγκ, όπως διαλογισμός




Να κάνουμε ένα διάλειμμα για να κοιτάξουμε λίγο γύρω μας, να σκεφτούμε, να αισθανθούμε. Κι ύστερα να τα πολλαπλασιάσουμε αυτά τα διαλείμματα, μέχρι κάτι μέσα μας να κάνει κλικ.

Όταν η Μπάρμπαρα Γκάνλεϊ θέλει να μαζέψει τις σκέψεις της, φεύγει από το σπίτι της με το λάπτοπ παραμάσχαλα, περιπλανιέται στην εξοχή κι ύστερα κάθεται δίπλα στο ποτάμι και γράφει στο μπλογκ της (bgblogging. wordpress. com). Τις προάλλες περιέγραφε τα αποτυπώματα που αφήνουν στο χιόνι τα κοιμισμένα ελάφια. Μια άλλη μέρα έγραφε ότι θέλει να αρχίσει να κυκλοφορεί με ποδήλατο και να ασχολείται περισσότερο με τα λιπάσματα. Όλα τα κείμενά της είναι χαλαρά, όπως χαλαρή αισθάνεται και η ίδια. Γιατί η Γκάνλεϊ, που είναι 51 ετών, ανήκει σε ένα κίνημα που λέγεται Slow blogging. Γι΄ αυτήν, το να γράφει στο μπλογκ της είναι σαν τον διαλογισμό. «Κάθεσαι σιωπηλός για λίγο προτού αρχίσεις να γράφεις», λέει στη δημοσιογράφο των Νιου Γιορκ Τάιμς. «Δεν πληκτρολογείς το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό».

Το κίνημα αυτό αντλεί την έμπνευσή του από ένα παγκόσμιο φαινόμενο που λέγεται Slow Food. Αν οι οπαδοί του Αργού Φαγητού πιστεύουν ότι τα καλύτερα τρόφιμα είναι τοπικά, βιολογικά και εποχής, οι Αργοί Μπλόγκερ υποστηρίζουν ότι τα καλύτερα κείμενα είναι εκείνα που γράφονται χωρίς βιασύνη. Το 2006 απέκτησαν και το Μανιφέστο τους: το έγραψε ο Τοντ Σίλινγκ, ένας σύμβουλος τεχνολογίας από το Βανκούβερ, που πιστεύει ότι ο ηλεκτρονικός υπολογιστής πρέπει να ξαναγίνει ένας φορέας της ανθρώπινης έκφρασης, και όχι ένα εργαλείο που τη μαστιγώνει. Είναι αλήθεια ότι ο Σίλινγκ έπαψε να γράφει στο μπλογκ του επειδή δεν το διάβαζε κανένας. Αλλά οι περισσότεροι Αργοί Μπλόγκερ δεν ανήκουν σ΄ αυτή την κατηγορία. Απλώς προσπαθούν να κερδίσουν τον χαμένο χρόνο. Δίνουν βάρος στην ποιότητα αντί για την ποσότητα. Κι αντί να γράφουν στο μπλογκ τους πέντε φορές τη μέρα, ή ακόμη και κάθε μέρα, το κάνουν πολύ αραιότερα.

Όπου να ΄ναι, φαίνεται ότι το κίνημα θα αποκτήσει και ένα νέο, εξέ χον, μέλος. Ο Άντριου Σάλιβαν, ο πιο δημοφιλής ίσως πολιτικός μπλόγκερ στον κόσμο, γράφει στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Αtlantic ότι δεν θα αντέξει για πολύ την πίεση που του ασκείται. Στη διάρκεια των εκλογών, οι αναγνώστες του είχαν εθιστεί τόσο πολύ στα κείμενά του, ώστε πολλές φορές αναγκαζόταν να βάλει το μπλογκ στον «αυτόματο πιλότο» για να μπορέσει να πάει για φαγητό. Όταν πήρε άδεια για δύο μέρες ώστε να σκεφτεί το φαινόμενο Σάρα Πέιλιν, πολλοί αναγνώστες πίστεψαν ότι είχε πεθάνει ή ότι ο προϊστάμενός του τον είχε φιμώσει. «Είναι αδύνατο να σταματήσεις», γράφει. «Οι αναγνώστες αρχίζουν να κτυπιούνται σαν τα χρυσόψαρα που βγήκαν από το νερό και περιμένουν να τα ξαναβάλεις μέσα».

Μια παρομοίωση όχι και τόσο κολακευτική για τους αναγνώστες, ομολογουμένως.

10 Comments:

At 27/11/08 1:25 μ.μ., Blogger Homo Sapiens said...

Slow blogging...ενδιαφέρουσα ανάλυση...

σε αντιδιαστολή, πάντως, με την εγχώρια,παραδημοσιογραφική bloggoκυριαρχία, του διάχυτου fast-food blogging (βλ. τις blogoελίτ).

Tην καλησπέρα μου

 
At 27/11/08 5:20 μ.μ., Blogger Roufa Tav Gosou & Mimi Lass said...

Eisaste ki eseis... xrusoyaro tou Andrew Sullivan?

Emeis gia to kalo tou kai isws kai to diko mas protimoume Atlantic entupo. Kai Lapham's Quarterly. Must.

 
At 27/11/08 5:56 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Σας ευχαριστώ πολύ για τις προτάσεις. Οχι, δεν αισθάνομαι χρυσόψαρο, άλλωστε τον Σάλιβαν δεν τον συμπάθησα ποτέ. Το περίφημο "τουίτερ", πάντως, εναντίον του οποίου μιλούν οι Slow Bloggers, έκανε θραύση με τα γεγονότα της Ινδίας.

 
At 27/11/08 7:12 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Πολύ καλό Μισέλ. Επιβεβαιώνεις άλλως τε τη γνωστή ρήση. Συνήθως αναλύουμε αυτά που δεν κάνουμε. :-)

Έχεις να ενημερώσεις το μπλογκ της εφημερίδας από τις αρχές Σεπτεμβρίου...

 
At 27/11/08 8:01 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Το αντίθετο, αγαπητέ Αθήναιε: αναλύω αυτό που κάνω. Slow blogging σημαίνει να γράφεις όταν έχεις κάτι να πεις, όχι σαν μερικούς-μερικούς...

 
At 27/11/08 9:15 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

[Michel] travaille toujours dans l'urgence, mais très lentement
:-))

(κλεμένο από τον Angamben στη σημερινή Μοντ)

 
At 27/11/08 9:25 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Αγόρι μου, εσύ.
Καλό είναι αυτό, όμως, ή κακό;

 
At 27/11/08 9:34 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Αυτό είναι, Μιχάλη; Γιατί εγώ νόμιζα ότι απλά, δεν γράφεις λέξη χωρίς αμοιβή...

 
At 28/11/08 9:51 π.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Δεν ντρέπεσαι, Αθήναιε; Εγώ; Αλλωστε πού ξέρεις αν τα ΝΕΑ δεν με αμείβουν ξεχωριστά για το μπλογκ :-)

 
At 28/11/08 10:55 π.μ., Blogger Αθήναιος said...

Σ'αυτήν την περίπτωση θα έγραφες συστηματικά. :-)

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home