Δευτέρα, Ιουλίου 05, 2010

Ξυπνάει πάντα θυµωµένος





Τον εκτιµούσαµε πάντα, και όσο πιο πολύ προκαλούσε τόσο πιο γοητευτικός γινόταν. Αυτές τις µέρες, στη µάχη του µε τον καρκίνο, τον σκεφτόµαστε λίγο περισσότερο.

Το κάπνισµα και το ποτό, έγραψε κάποτε ο Κρίστοφερ Χίτσενς, δεν φέρνουν την ευτυχία. Οπως και τα λεφτά, είναι η ευτυχία. Το τσιγάρο, o βρετανός δηµοσιογράφος το έκοψε το 2008 (αν και ο Αντριου Αντονυ του Οµπζέρβερ που του πήρε πρόσφατα συνέντευξη ορκίζεται ότι κάπνισε δύο πακέτα). Με το αλκοόλ δεν πήρε διαζύγιο ποτέ. Οταν έγινε γνωστό την περασµένη εβδοµάδα ότι ακύρωσε όλες τις προγραµµατισµένες συναντήσεις του για το καινούργιο του βιβλίο προκειµένου να ξεκινήσει χηµειοθεραπεία για καρκίνο του οισοφάγου, πολλοί θα σκέφτηκαν ότι πήγαινε γυρεύοντας. Ισως, αλλά αποτελεί και αυτό - το να πληρώνεις για τα πάθη σου - ένα από τα ανθρώπινα δικαιώµατα για τα οποία έχει αγωνιστεί. Το κληρονόµησε από τη µητέρα του, την Υβόν, η οποία σε ηλικία 52 ετών εγκατέλειψε τον πατέρα του για χάρη ενός ποιητή που είχε γίνει µαθητής του Μαχαρίσι Μαχές Γιόγκι. Οι δύο εραστές ήλθαν στην Αθήνα, όπου αυτοκτόνησαν µαζί σε ένα ξενοδοχείο. Ο 24χρονος Κρίστοφερ παρέλαβε το πτώµα της το 1973, και µε την ευκαιρία έστειλε στο περιοδικό Νιου Στέιτσµαν, µε το οποίο συνεργαζόταν τότε, ένα άρθρο εναντίον της χούντας.

Το επεισόδιο αυτό, ένα από τα λίγα αυτοβιογραφικά που περιλαµβάνονται στο βιβλίο Ηitch 22, το διηγήθηκε ο συγγραφέας σε µια εκδήλωση που έγινε πρόσφατα στο τζαζ µπαρ «Υ» της 92ης Οδού. Ηταν εκεί κι ο καλός του φίλος Σαλµάν Ρούσντι, τον οποίο είχε κρύψει στο διαµέρισµά του στην Ουάσιγκτον όταν τον κυνηγούσαν οι φανατικοί ισλαµιστές. Οι δύο συγγραφείς µίλησαν για το Ιράκ, τη Νικαράγουα και την πλατεία Τιεν Ανµέν, έριξαν άφθονο κουτσοµπολιό κι έπαιξαν το αγαπηµένο τους παιχνίδι µε τις λέξεις. Οταν έφτασε η ώρα των προπόσεων, ο ατζέντης του Χίτσενς, ο Στιβ Βάσερµαν, χρησιµοποίησε µια γνωστή ατάκα του συγγραφέα: «Θα ξέρω ότι έχω γεράσει όταν πάψω να ξυπνάω θυµωµένος». «Ξυπνάω θυµωµένος κάθε µέρα», απάντησε ο Χίτσενς. «Ξυπνάει όµως και χαµογελώντας, σαν δελφινάκι», συµπλήρωσε η γυναίκα του, η Κάρολ Μπλου. «Στην υγειά σου», είπε ο Ρούσντι. «Ας µη µικρύνει ποτέ η σκιά σου». «Κι όχι, `ψύλλοι από χίλιες καµήλες ας βρουν σπίτι στις µασχάλες σου`;».

Ο Χίτσενς δεν χάνει ποτέ το χιούµορ του. «Οι χαρακτηρισµοί ξεπλένονται από πάνω µου όπως το σπέρµα από το πρόσωπο µιας πορνοστάρ», απάντησε κάποτε στους αριστερούς πρώην συντρόφους του που τον έβριζαν επειδή υποστήριξε τον πόλεµο στο Ιράκ. Δεν είναι σίγουρα ο άνθρωπος που θα µετανιώσει για το παρελθόν του. Ούτε θα χάσει το θάρρος της γνώµης του. «Ενα από τα πράγµατα που συνειδητοποίησα γράφοντας αυτό το βιβλίο», είπε πρόσφατα, «είναι ότι πρέπει να είναι αληθινό».